به بهانه جشنواره سینمای کودک در کشور
سینمای کودک و بلندپروزی کودکان
هر مدیوم از فرهنگ و هنر از تلویزیون تا رادیو و سینما و گالریهای تجسمی که در کنارشان عنوان «کیدز» یا «بچه» قرار میگیرد گامی از پیشرفت را به همراه دارد. حالا شما فکر کنید دهه شصتیها این رویدادها و اتفاقات را میبینند و زیرلب غُری میزنند و میگویند که این چیزها که دوران ما نبود، بله این اتفاقات با گذر زمان توانست جای خود را باز کند و قدر و منزلتش را بیشتر بدانند.

نویسنده : مریم علی بابایی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : شنبه 1402/07/01 ساعت 13:35

اما اینگونه هم نیست که بگوییم در دهههای قبل سینمای کودکی وجود نداشت مثلا «گربه آوازهخوان» یکی از فیلمهای خاطرهانگیزی است که یکی از آثار کامبوزیا پرتوی است که سال 1369 در سینماها اکران شد.
برگزاری جشنوارهها مثل جشنواره فیلم کودک نشاندهنده این موضوع است که بچههای این سرزمین برای ایران قوی تلاش میکنند تا آبادی را بسط دهند
از کلاه قرمزی تا گربه آوازهخوان؛ سینمای کودک در دهه 60
داستان «گربه آوازهخوان» این گونه بود که حسنی و خواهرش گلدونه در پرورشگاه زندگی میکردند؛ روزی زن و شوهری برای انتخاب فرزند به پرورشگاه میآیند و گلدونه مورد توجه آنها قرار میگیرد. هنگامی که آنها قصد دارند با توافق مدیر پرورشگاه؛ گلدونه را با خود ببرند، حسنی با تکرار این واقعیت که آنها دارای پدری هستند که روزی آنها را از سر فقر و ناچاری جلوی پرورشگاه گذاشته و بالاخره دوباره سراغ آنها خواهد آمد، از بردن او جلوگیری میکند.«الو الو من جوجوام» یا «کلاه قرمزی در تلویزیون» و «مدرسه موشها» از آن فیلمهای خاطرهانگیزی است که تمامی مدرسهها سعی کردند بچهها را به سینماها ببرند و دیدن تجربه اینگونه فیلمها کنار همکلاسی که دوست داشتید خاطرههای گوناگونی را با هم رقم بزنید از ذهن هیچکسی پاک نخواهد شد. از همان خاطرههایی که به زور پدر و مادر را راضی میکردیم تا رضایت نامه را بنویسند شب تا صبح با ذوق رفتن به سینما با سوار شدن اتوبوس خواب از چشمها فرار میکردند و از شوق قلبمان تند تند میزد تا نکند اتفاقی بیفتد و این اردو کنسل شود بعد در سینما کنار هم نشستن و ریز ریز خندیدن و با شخصیتها تند تند حرف زدن از همان اتفاقاتی است که همه تجربه کردند.
در دنیا سینمای کودک مهم است
حالا میگویند چرا سینمای کودک را باید پر و بال بدهیم و تخصصا برای بچهها مدیوم جدایی داشته باشیم، اینهمه کارتون و انیمیشن هست اما در چند رویداد خارجی بررسی شده که کودکانی که به سینما و حتی تئاتر کودک میروند نسبت به کودکان دیگر تخیل، همکاری و اعتماد به نفس بیشتر و بهتری دارند. همچنین آنان از شنوندگان، همتیمی فوقالعاده و حل کنندههای بهوش هستند که احساسات بیشتری نسبت به موضوعات از خودشان نشان میدهند.انسانیت و تخیل، زندگی سالم ارمغان سینما برای کودک
برگزاری جشنواره در این زمینه و به نوعی یادآوری چنین رویدادهایی از اتفاقاتی مثبتی است که میتواند تلنگری برای مسئولان باشد که «کودکان» آیندهسازان است و اصل هر اتفاق مهمی باید با آنان رقم بخورد که سینما یکی از آن اتفاقات است.به قول مرضیه برومند پیشکوت سینما و کارگردان و طراح مدرسه موشها نباید اجازه دهیم که خاطرات درخشان سینمای کودک رنگ ببازد، او معتقد است که سینما میتواند بچهها را با زندگی سالم و شاداب آشنا کند همان فرمولی که در جهان به آن اشاره دارند و همگان از آن به عنوان انسانیت، تخیل، دوست داشت همنوع، پرهیز از خشونت و .... یاد میکنند.
البته برگزاری جشنوارهها مثل جشنواره فیلم کودک نشاندهنده این موضوع است که بچههای این سرزمین برای ایران قوی تلاش میکنند تا آبادی را بسط دهند.