حالا وقت آن است که با واقعیت روبرو شوید.

لاک ژل چیست؟

تفاوت لاک معمولی و لاک ژل علاوه بر فرمولاسیون آنها به فرایند کاربردهایشان نیز مربوط است:
لاک معمولی ناخن و لاک ژل شاید مثل هم به نظر برسند؛ اما در مورد لاک معمولی شما باید صبر کنید تا خودش خشک شود (پروسه‌ای که حتی شاید نیم ساعت طول بکشد که البته به نوع لاک و برندی که استفاده می‌کنید هم دارد)، اما لاک ژل با یک دستگاه یووی یا لامپ LED در عرض ۶۰ تا ۹۰ ثانیه خشک می‌شود و بعد از خشک‌شدن، به‌راحتی مانیکور انجام می‌شود بدون اینکه لاک آسیبی ببیند و پوسته شود. لاک ژل معمولاً بدون هیچ آسیبی دو تا سه هفته می‌ماند.
عالی به نظر می‌رسد، این‌طور نیست؟ از جهاتی بله اما علاوه بر مسائل و مشکلات شرعی، اینکه لاک ژل «زیبا و تمیز» به نظر می‌رسد و بادوام است دلیل نمی‌شود برای سلامتی‌تان مشکلی نداشته باشد.

مشکل لاک ژل چیست؟

لاک ژل یا همان ژلیش ناخن چند مشکل دارد که یکی از مهم‌ترین آنها افزایش ریسک سرطان پوست به‌واسطه فرایند خشک‌کردن آن است.

قرارگرفتن در معرض UV
طی فرایند خشک‌کردن لاک ژل، دست‌های شما مکرراً در معرض پرتوهای UV قرار می‌گیرند که باعث پیری پوست و آسیب DNA شده و می‌تواند ریسک سرطان پوست را افزایش دهد. درست همان‌طور که ما چیزی به نام «سولاریوم بی‌ضرر» نداریم، چیزی به نام «لامپ یو وی بی‌ضرر» هم نداریم؛ بنابراین هرچند ممکن است شنیده باشید یا خوانده باشید که بعضی از سالن‌ها از لامپ‌های ایمن LED استفاده می‌کنند؛ اما باید بدانید این لامپ‌ها نیز پرتوهای UV ساطع می‌کنند.
شاید باز هم به نظرتان برسد ماهی یک‌بار ترمیم و ژلیش ناخن آسیب چندانی به سلامتی‌تان نمی‌رسد؛ اما به این فکر کرده‌اید از دست‌هایتان چقدر استفاده می‌کنید و چقدر کم از آنها مراقبت می‌کنید؟ شما در حال حاضر حتی اگر ژلیش ناخن هم انجام ندهید، مکرراً در معرض پرتوهای UV هستید، مثلاً وقتی حین رانندگی فرمان اتومبیل را در دستانتان می‌گیرید. حالا اگر هر دو سه هفته به‌خاطر لاک ژل و طی فرایند خشک‌کردن آن در معرض یو وی باشید، پوستتان بسیار آسیب می‌بیند و ریسک ابتلا به سرطان پوست خیلی بیشتر می‌شود. به‌طورکلی هرچه دست‌ها کمتر در معرض پرتوهای UV قرار بگیرند بهتر است.

آسیب موقتی به پوست و ناخن
حتی اگر قرارگرفتن در معرض پرتوهای UV را حذف کنیم، باز هم ژلیش برای سلامت پوست و ناخنتان خوب نیست. مواد شیمیایی زیادی در لاک ژل وجود دارد که می‌توانند انواع مشکلات را برای دست‌هایتان ایجاد کنند.
. لاک ژل حاوی اکریلات و متاکریلات است که باعث واکنش‌های آلرژیک مثل بثور پوستی (درماتیت تماسی) و گاهی باعث کهیر (اورتیکاریا) خواهند شد.
این مواد شیمیایی موجود در لاک ژل می‌توانند وارد پوست شده و واکنش‌هایی ایجاد کنند. اگر لاک ژل به‌درستی خشک نشود، ریسک واکنش‌های آلرژیک بیشتر می‌شود و در واقع لاک ژل می‌تواند به هر چیزی که با آن تماس پیدا کند آسیب بزند.
اما چیزی که کارشناسان نگران آن هستند این است که افرادی که این واکنش‌های آلرژیک را نشان می‌دهند دیگر نمی‌توانند تحت برخی از درمان‌ها قرار بگیرند، مثلاً عمل آب‌مروارید، جراحی دندانپزشکی یا عمل جایگزین‌کردن مفصل. زیرا در این روش‌های درمانی از متاکریلات استفاده می‌شود، مثلاً در مواد پُرکننده دندان.
به‌محض اینکه فرد نسبت به این مواد شیمیایی در لاک ژل واکنش نشان بدهد و حساس شود، بدنش دیگر نمی‌تواند هر چیزی را که حاوی آکریلات است تحمل کند.
. اگر برداشتن لاک ژل (همان ریموو کردن) با دقت انجام نشود می‌تواند موقتاً به ناخن‌هایتان آسیب بزند. ترک‌خوردن و پوسته‌شدن ناخن از شایع‌ترین آسیب‌های ناشی از ریموو کردن لاک ژل هستند. گاهی ممکن است لکه‌های سفید یا شیارها یا گودی‌هایی روی ناخن ایجاد شود یا اینکه صفحه ناخن به‌طورکلی ضعیف شود. این مشکلات ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا برطرف شوند؛ چون ناخن آسیب‌دیده باید رشد کند تا کم‌کم از بین برود.
لاک ژل می‌تواند ناخن‌ها را خشک و شکننده کند، خصوصاً اگر در فواصل بین جلسات مانیکور به ناخن‌هایتان فرصت ریکاوری ندهید.

---