پول خرج کردن برای بازی یا کسب درآمد با بازی ویدیویی؛ مساله کدام است؟
من و ماشین میلیاردیم در بازی!
پیامک برداشت از حساب مالی با عدد درشتی به گوشی پدر خانواده ارسال می‌شود. پدر از همه‌جا بی‌خبر از هرکس سوال می‌پرسد کسی جواب نمی‌دهد تا اینکه با پیگیری و چک کردن گردش‌های حساب بانکی متوجه می‌شود پسر خانواده برای ارتقا یکی از بازی‌هایش، بدون اینکه خبر بدهد پول زیادی پرداخت کرده است. این یک نمونه از اخباری است که در چند سال گذشته با داغ شدن بازار بازی های پولی آنلاین داغ شد و شاید بارزترین و خبرسازترینش پسری بود که در هرمزگان برای بازی «Clash of Clans» پول زیادی را خرج کرده بود
فرار از دنیای واقعی
بازی «need for speed» یا جنون‌سرعت که اولین بار در سال 1994 به بازار عرضه شد به عنوان یکی از بازی‌های محبوب در حوزه اتومبیلرانی شناخته می‌شود که بازیکن می‌تواند با امتیازاتی که از مسابقات کسب می‌کند به ماشین‌هایی که در بازی دارد اضافه کرده یا قابلیت های سرعتی، ظاهری یا کیفی ماشین را ارتقا بدهد. این ماشین‌ها و داستانی که در این مسابقات طی می‌شود در واقع جهانی دیگر است که نوجوان در آن زندگی می‌کند و هر آنچه در آن جهان وجود دارد دارایی های او محسوب می‌شود. پس حتما حس کمال‌گرایی‌اش می‌خواهد بیشتر داشته باشد حتی به قیمت هزینه‌های هنگفت واقعی. وقتی بتواند ماشین‌های مختلف با خصوصیات منحصر و خاص داشته باشد که حتما در دنیای واقعی حتی نمی‌تواند یکی از آنها را از نزدیک ببیند، وقتی بتواند تمامیت جغرافیایی که خود اداره می‌کند از یک دهکده کوچک در کلش آف کنز یا بازی‌های این چنینی به مقیاسی بزرگتر گسترش دهد، یا در دنیایی زندگی کند که می‌تواند به ماموریت های مرموز مسلحانه برود و اسلحه‌های متفاوتی داشته باشد، بدیهی‌است که بخواهد برای چنین تجربه‌هایی که از نظر علمی هم در بدن او دوپامین و آدرنالین ترشح کرده و هیجان و شادی توام با استرس ایجاد می‌کند دنیای واقعی کسل کننده و پر چالش را کنار بگذارد و برای حفظ جهان غیرواقعی اش هرکاری انجام دهد.اصلا حواسم نبود!
احتمالا برای‌تان اتفاق افتاده که فرزند نوجوان‌تان را برای خوردن ناهار صدا کرده باشید و او یا نشنود یا با عصبانیت خواسته شما را از سرش باز کند احتمالا در ادامه شما از رفتار او گله‌مند می‌شوید اما بدانید او وقتی دکمه توقف بازی را می‌زند تا جواب شما را بدهد در حالت غوطه‌وری یا همان غرق‌شدن خودمان قرار دارد و هنور ذهنش از جهان بازی به اتاق خوابش پرت نشده است و اصلا حواسش نیست. این ویژگی در گیمرها بسیار بیش از باقی افرادی است که تفننی بازی می‌کنند. وقتی ساعات بازی طولانی می‌شود، در مواقعی نوجوان اصلا از فضای غیرحقیقی کنده نمی‌شود. ویژگی دیگری که توجیهی برای هزینه‌کرد بازی است، گم‌کردن مرز خیال و واقعیت است. در سالهای اخیر اخباری از گوشه و کنار دنیا شنیده می‌شد که افراد متاثر از بازی دست به جنایات و دزدی‌های زیادی زده‌اند چون گیمر یا باید داشته باشد، یا باید حتما به دست بیاورد.جمع این ویژگی‌ها که بخاطر بازی و سیر در دنیای آن باعث تغییر سبک زندگی و ذهنیت نوجوان می‌شود منجر به کنش‌ها و رفتارهایی می‌شود که از نظر بزرگترها غیرعقلانی است اما باید پذیرفت که بومی‌های دیجیتال اساسا نوع دیگری به زندگی نگاه می‌کنند و زیست متفاوتی نسبت به دهه‌های گذشته دارند.
