حامیان حریم خصوصی یا ناقضان حقوق شهروندی؟
"حریم خصوصی"؛ عبارت پرکاربردی که این روزها هرکس به دلخواه خود آن را تفسیر می‌کند. این واژه که از بحث‌های امنیت وب گرفته تا حقوق شهروندی یا روابط شخصی به کار می‌رود در هر فرهنگ معنای متفاوتی دارد اما زمینه اصلی آن در همه‌جا مشخص است.
نویسنده : نگین بداغی روزبهانی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : يکشنبه 1402/03/14 ساعت 17:08
عجیب اما واقعی!
در روزهای اخیر شاید شما هم این توییت را دیده باشید: " در آپارتمان مثل مکان عمومی رفتار نکنیم. مثلا وقتی کسی سوار آسانسوره نپریم تو. اجازه بدید بره، منتظر برگشت آسانسور بشید. تفاوتش دو دقیقه‌ست و شما در این دو دقیقه نمی‌میرید"یا مورد دیگری در چند وقت پیش که دونفر در مترو اقدام به سیگار کشیدن کردند و با تذکر یک خانم کار به درگیری کشیده بود، آنها هم با انتشار این ماجرا معتقد بودند که حق با آنهاست چرا که این موضوع مربوط به حریم شخصی‌شان بوده و خانم نباید دخالت می‌کرد.
حتی ممکن است مواردی از همراه داشتن حیوان خانگی در قنادی، رستوران یا فروشگاه مواد غذایی را نیز دیده باشید و وقتی هم به صاحب حیوان اعتراض می‌کنید متهم به نقض حریم شخصی‌شان می‌شوید.
همه ما به خوبی می‌دانیم که مترو، مشاعات آپارتمان، خیابان و... حریم خصوصی ما نیستند بلکه مکان‌هایی عمومی هستند که در آنها ما موظفیم برای آسایش خاطر خود و دیگران طبق یکسری اصول رفتار کنیم. اصولی که به ما کمک می‌کنند حقوق یکدیگر را رعایت کنیم و در کنار دیگران زندگی مسالمت‌آمیزی داشته باشیم
از باقی دنیا چه‌خبر؟
در همه این موارد همین افرادی که با اسم حریم شخصی رفتارهای ناپسندشان را توجیه می‌کنند در واقع خودشان ناقض حقوق سایرین هستند.برای مثال کسی که در آسانسور آپارتمان انتظار دارد تنها باشد باعث می‌شود دیگران دیرتر به کارشان برسند و وقتشان تلف شود ضمن اینکه استهلاک یک وسیله مشترک را تا حد زیادی بالا می‌برد و بی دلیل هزینه روی دست بقیه ساکنین می‌گذارد.
یا هیچ‌کجای دنیا مورد قبول نیست که شما در وسیله نقلیه عمومی دخانیات مصرف کنید. برای مثال طبق قوانین ایالت انتاریو کانادا سیگار کشیدن در محیط‌های بسته مثل رستوران‌ها، کافی شاپ‌ها، کتابخانه‌ها، اتوبوس‌ها، تاکسی‌ها و غیره ممنوع است. کشیدن سیگار در مترو هم ضمن ایجاد خطرات سلامتی برای دیگر مسافران، ممکن است با برخورد سیگار روشن و سیم‌های برق، فاجعه‌ای غیرقابل جبران پدید آورد.
مواردی مثل همراه داشتن حیوان خانگی در فروشگاه‌های مواد غذایی یا نانوایی و قنادی نیز از نظر بهداشتی ایراد دارد. در بسیاری از کشورها هم بردن این حیوانات خانگی به هتل و رستوران ممنوع است.
پنهان پشت اسم حریم شخصی
ماجراهای این چنینی شاید در نگاه اول برای ما عجیب به نظر برسند اما نشان‌دهنده تفکری هستند که روز به روز رایج‌تر می‌شود. آن هم برداشت نادرست و اشتباه از مفهوم حریم شخصی است. اینکه آدم‌ها هر کار غلط و خودخواهانه خود را با نام "حریم شخصی" توجیه کنند.همه ما به خوبی می‌دانیم که مترو، مشاعات آپارتمان، خیابان و... حریم خصوصی ما نیستند بلکه مکان‌هایی عمومی هستند که در آنها ما موظفیم برای آسایش خاطر خود و دیگران طبق یکسری اصول رفتار کنیم.
اصولی که به ما کمک می‌کنند حقوق یکدیگر را رعایت کنیم و در کنار دیگران زندگی مسالمت‌آمیزی داشته باشیم.
