از ایمپلنت مغزی چه میدانید؟
عملیات نجات تراشهها برای بیماران مغزی
ایمپلنت مغزی یکی از حوزههای فناوری است که به بهبود بیماران حرکتی و یا مبتلایان به صرع کمک میکند.
اگر در سالهای گذشته به شما میگفتند در آینده با کار گذاشتن یک رایانه کوچک در سر افرادی که سکته کرده و فلج هستند، میشود بسیاری از مشکلات حرکتی آنها را برطرف کرد، به طور حتم فکر میکردید با یک امر ناممکن روبرو هستید و این سری مسائل را فقط در فیلمها میشود دید. اما با گذشت زمان و پیشرفت سریع تکنولوژی و علم پزشکی، حال شاهد کارگذاری ایمپلنتهای مغزی هستیم که میتوانند علاج برخی از بیماریها باشند.
ایمپلنت یا کاشت مغزی (Brain implant) به نوعی ابزار یا دستگاه مصنوعی میگویند که در مغز کاشته میشود و عموما برای ترمیم و جایگزینی اجزا و نواحی آسیب دیده مغز پس از آسیب به ناحیه سر و یا سکته مغزی کاربرد دارد.
اولین نوع این ایمپلنتها حلزون گوش بود که با کاشت آنها در گوش سبب شنوایی بسیاری از افراد در سطح جهان شد. حال ایمپلنتهای مغزی نیز قرار است همین روال را طی کنند و در مغز کاشته شوند.
در واقع وظیفه ثبت سیگنالهای عصبی و یا تحریك سلول های عصبی را بر عهده دارند و در تماس با سطح مغز و با دریافت سیگنالهای دریافتی و ارسال آن به محیط خارج از مغز، امكان پردازش سیگنالهای دریافتی و استخراج اطلاعات مورد نیاز از آن ها را فراهم میكنند.
این تراشهها و یا چیپهای الکترونیکی که با نام ایمپلنت مغزی شناخته میشوند، روی عصب واگ یا واگوس که یکی از عصبهای مغزی است و در بلعیدن غذا، صحبت کردن و هاضمه نقش دارد و پروتزهای کنترل شونده با ذهن اثر میگذارند. این اثر که با تحریک عمیق همراه است برای درمان نارسایی قلبی، سکته مغزی، آرتریت روماتوئید، بیماری کرون، دیابت نوع دو، صرع، چاقی، افسردگی و میگرن مفید خواهد بود.
همچنین برای درمان بیماریهای پارکینسون، وزوز گوش، وسواس فکری و دیستونی نیز از ایمپلنتهای عصبی استفاده میشود.
همچنین برای ردیابی حرکت کشتی دشمن یا شناسایی محمولههای مواد منفجره در آب و زیر آب، از پیوند تراشه در دستگاه عصبی کوسه ماهی و هدایت از راه دور آن استفاده میشود.
ایمپلنت یا کاشت مغزی (Brain implant) به نوعی ابزار یا دستگاه مصنوعی میگویند که در مغز کاشته میشود و عموما برای ترمیم و جایگزینی اجزا و نواحی آسیب دیده مغز پس از آسیب به ناحیه سر و یا سکته مغزی کاربرد دارد.
اولین نوع این ایمپلنتها حلزون گوش بود که با کاشت آنها در گوش سبب شنوایی بسیاری از افراد در سطح جهان شد. حال ایمپلنتهای مغزی نیز قرار است همین روال را طی کنند و در مغز کاشته شوند.
نحوه کار ایمپلنتهای مغزی چگونه است؟
تا قبل از این ایمپلنتها علم پزشکی فقط میتوانست با دستگاههای بیرونی بیماریهای مزمن را درمان کند ولی با ظهور کاشت مغزی میتوان بدن را با کمک سیستم عصبی خودش بهبود داد. این ایمپلنتها در بدن جانداران با نورونها در ارتباط هستند و به زبان ساده یعنی این دستگاهها با ارسال پیامهایی نقاط خاصی در مغز را تحریک و وادار به واکنش میکنند.در واقع وظیفه ثبت سیگنالهای عصبی و یا تحریك سلول های عصبی را بر عهده دارند و در تماس با سطح مغز و با دریافت سیگنالهای دریافتی و ارسال آن به محیط خارج از مغز، امكان پردازش سیگنالهای دریافتی و استخراج اطلاعات مورد نیاز از آن ها را فراهم میكنند.
این تراشهها و یا چیپهای الکترونیکی که با نام ایمپلنت مغزی شناخته میشوند، روی عصب واگ یا واگوس که یکی از عصبهای مغزی است و در بلعیدن غذا، صحبت کردن و هاضمه نقش دارد و پروتزهای کنترل شونده با ذهن اثر میگذارند. این اثر که با تحریک عمیق همراه است برای درمان نارسایی قلبی، سکته مغزی، آرتریت روماتوئید، بیماری کرون، دیابت نوع دو، صرع، چاقی، افسردگی و میگرن مفید خواهد بود.
همچنین برای درمان بیماریهای پارکینسون، وزوز گوش، وسواس فکری و دیستونی نیز از ایمپلنتهای عصبی استفاده میشود.
ایران جزو کشورهای برتر و فعال در حوزه ایمپلنت های مغزی قرار گرفته است.
کاربرد نظامی
علاوه بر حوزه های پزشكی، توانبخشی و بازتوانی، از این تکنولوژی در حوزه نظامی نیز استقبال شده و قرار است در برخی موارد از آن استفاده شود. مثلا وزارت دفاع آمریکا تمایل خود را برای استفاده حشرات در این حوزه اعلام کرده است. بدین صورت که در مرحله شفیرگی این تراشهها به حشرات منتقل میشود و در بررسی یا کشف مواردی مثل وجود مواد منفجره یا گاز استفاده میشوند.همچنین برای ردیابی حرکت کشتی دشمن یا شناسایی محمولههای مواد منفجره در آب و زیر آب، از پیوند تراشه در دستگاه عصبی کوسه ماهی و هدایت از راه دور آن استفاده میشود.