ویژگی‌های قوم لوط در قرآن و روایات

در مطلب داستان قوم حضرت لوط علیه‌السلام گفته شد که مردم اعتراض خود از قوم لوط را نزد حضرت ابراهیم علیه‌السلام آوردند و حضرت، برادرزاده خود لوط علیه‌السلام را برای هدایت آنها به شهر قوم لوط فرستاد. 
حضرت لوط سی‌سال بصورت شبانه‌روز تلاش کرد تا آنها از این اعمال زشت جدا کند اما موفق نشد و در نهایت با عذاب الهی نابود شدند.

در قرآن و احادیثی از ائمه اطهار علیهم‌السلام خصوصیاتی از قوم لوط ذکر شده که می‌تواند دلیلی برای رسیدن به این تباهی باشد و البته قلم از بیان بعضی از زشتکاری‌های آنها شرم دارد.

خصوصیات لوط نبی و قوم لوط در آیات و روایات

از آیه‌های قرآن به دست می‌آید که در میان این قوم چند ویژگی وجود داشته است:
1- عمل زشت لواط قبل از آن سابقه نداشته و برای اولین بار، شیطان این عمل را به این قوم آموخت: هیچ کس از جهانیان در آن بر شما پیشی نگرفته است.(اعراف،80) علامه طباطبایی می‌فرماید: تاریخ ظهور این فاحشه شنیع(عمل زشت)، به قوم لوط می‌رسد. (المیزان، ج8، ص187)

2- به جز دختران لوط، کسی به او ایمان نیاورد و حتی همسرش هم با عذاب الهی به هلاکت رسید. حضرت لوط از خداوند درخواست کرد:

خدایا مرا و کسان مرا از آن چه انجام می‌دهند رهایی بخش. پس او و کسانش را همگی، رهانیدیم ـ جز پیرزنی که از باقی ماندگان [در خاکستر آتش] بود.(شعراء، 169ـ171) پس او و خانواده‌اش را نجات دادیم، جز زنش را که مقدّر کردیم از باقی ماندگان [در خاکستر آتش] باشد.(نمل، 57)

مرحوم علامه در ذیل آیه 169 سوره شعرا می‌فرماید: «این که حضرت لوط از خدا در حقّ خود و اهلش دعا می‌کند، به خاطر این است که از اهل قریه، کسی به او ایمان نیاورد و خداوند در این باره می‌فرماید: در آنجا جز یک خانه از فرمانبران خدا بیشتر نیافتیم.(ذاریات،36/ المیزان،ج15،ص310)  
3- در میان این قوم، گناهان زشت دیگری رواج داشت، هر چند عمل زشت و ناپسند لواط از همه بدتر بود.(هود،78)

4- حضرت لوط از میان آنها مبعوث نشده بود. بنابراین قوم و عشیره‌ای نداشت تا از او حمایت کنند و به همین سبب به او خیلی سخت می‌گذشت.

5- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از جبرئیل پرسید: قوم لوط چرا هلاک شد؟ جبرئیل عرض کرد: قوم لوط قومی بودند که خود را از مدفوع و نجاست و جنابت پاک نمی‌کردند، بخیل و نسبت به غذا تنگ‌نظر بودند.

لوط در میان آنها به مدت سی‌سال تبلیغ کرد، البته او از آنها نبود، بلکه بر آنها وارد شده و قوم و عشیره‌ای در میان آنها نداشت. او آنها را به توحید، ایمان به خدا و اطاعت و پیروی از او دعوت می‌کرد و از فواحش و معاصی نهی می‌کرد، ولی او را اجابت نمی‌کردند و اطاعتش نمی‌نمودند. (بحارالانوار، ج12، ص152/البرهان، ج3،ص128)              

6- در میان این قوم، حتی یک نفر دارای صفت «مردانگی» نبود؛ یعنی غیرت نداشت و البته یکی از آثار زیانبار عمل زشت لواط این است که غیرت را در فاعل این کار می‌میراند. از این رو، زمانی که فرشتگان الهی مأموریت یافتند تا قوم لوط را عذاب کنند، به صورت جوانانی زیبا بر حضرت لوط وارد شدند و وقتی به وسیله همسر لوط، از حضور آنها، در خانه لوط آگاه شدند، خانه آن حضرت را محاصره و او را تهدید کردند تا میهمانان خود را تحویل دهد.

ابتدا حضرت لوط به آنها پیشنهادی داد. گفت: ای قوم من! اینان دختران من‌اند. آنان برای شما پاکیزه‌ترند(برای ازدواج)؛ پس از خدا بترسید و مرا در مقابل مهمانانم رسوا مکنید.(هود، 78/حجر،71)

حضرت با جواب منفی آنها روبه‌رو شد و بعد جمله‌ای فرمود که حکایت از بی‌غیرتی آنها دارد: آیا در میان شما آدمی عاقل پیدا نمی‌شود؟(هود،78) یعنی آیا در میان شما یک مرد وجود ندارد که مردانگی کند و جلوی بقیه را بگیرد تا چشم طمع از مهمانان من بردارند. آنها در جواب گفتند: تو خوب می‌دانی که ما را به دخترانت نیازی نیست و تو خوب می‌دانی که ما چه می‌خواهیم. (هود، 79)

7- از ویژگی‌های دیگر این قوم این بود که عمل ناپسند لواط و یا مقدمات آن را در معابر عمومی انجام می‌دادند و این هم از کارهایی بود که نه سابقه داشت و نه بعد از آن در تاریخ چنین چیزی ثبت شده است. لوط(ع) به قومش می‌فرماید: آیا شما با مردها درمی‌آمیزید و راه (تولد و تولید مثل) را قطع می‌کنید و در محافل خود پلیدکاری می‌کنید؟ (عنکبوت، 29)

علاّمه طباطبایی می‌نویسد: آنها این عمل یا مقدّمات آن را در حضور جمع انجام می‌دادند.(المیزان، ج16، ص127)

8- از جمله کارهای بسیار زشتی که قرآن در سوره عنکبوت با ذکر جمله "و تأتون فی نادیکم المنکر"؛ با یکدیگر در ملأ عام کارهای رکیک و زشت انجام می‌دادند. از جمله کارهای آنها این بود که راهها را برای زشتکاری می‎بستند و آشکارا در معرض دید مردم، منکرات را انجام می‌دادند.

در بعضی از تفاسیر، کلمه "منکر" به هسته انداختن آنها تفسیر شده که آن هم به خاطر هوسهایشان بود. اما اهل تفسیر و مورخان تصریح کرده‌اند، که منظور همان عمل لواط و سایر اعمال زشت بود که آشکارا در حضور یکدیگر انجام می‌دادند و از همدیگر شرم نمی‌کردند.

طبرسی در ذیل همین آیه نقل کرده که مجالس آنها مشتمل بر انواع کارهای زشت و قبیح بود؛ مانند  دشنام و سخنان رکیک، قمار، شلاق زدن، سنگ‌پرانی، کشف عورت و لواط.

9- از کارهای زشت دیگر قوم لوط گلوله‌پرانی با کمان، و هسته انداختن به یکدیگر بود. حتی در بعضی موارد شرط‌بندی می‌کردند که هسته به هر کسی خورد با او عمل زشت انجام دهند. و آدامس جویدن در معابر عمومی (برای جذب افراد به خاطر شهوترانی). همچنین لباسهای گران بلند( که نشانه تکبر بود) می‌پوشیدند که امروز رقاصه‌های دنیا در جهان غرب می‌پوشیدند. و دکمه‌های پیراهنشان را باز می‌گذاشتند.(بحارالانوار، ج12، ص151)

همچنین در کتاب خصال از امیرمؤمنان علیه‌السلام روایت کرده که «شش عمل میان این امت، از اخلاق قوم لوط است: مهر بازی، تلنگر(پرتاب سنگ‌های ریز با سرانگشت به سوی مردم)، جویدن سقز (یا آدامس، بلند کردن جامه ها به خاطر بزرگی کردن و تکبر، بازگذاشتن دکمه پیراهن.

10- از زشتکاری قوم لوط این که کف دست بر پشت یکدیگر می‎زدند، دشنام‌های رکیک و زننده به همدیگر می‌گفتند، بازی‌های بچه‌گانه داشتند، قماربازی می‌کردند، و سنگ‌پرانی و متلک گفتن از کارهای معمول آنها بود، و در حضور جمع، خود را برهنه می‌کردند.

11- همچنین راهزنی می‌کردند و مسافران آن چند شهر را به انواع مختلف لخت کرده و اموالشان را غارت می‌کردند و انواع آزارها و رسوایی‌ها را نسبت به آنها روا می‌داشتند. طبرسی در تفسیر آیه "و تقطعون السبیل" در سوره عنکبوت ذکر کرده قوم لوط پای مردم را با عمل زشت لواط از شهرهای خود بریدند، زیرا هرکس را که از شهرشان عبور می‌کرد، او را هدف قرار داده و هر کدام سنگی به طرف او پرتاب می‌کرد.

سنگ به هر کس اصابت می‌کرد، آن مسافر مال کسی بود که سنگ را پرتاب کرده بود. صاحب سنگ مالش را می‌گرفت و با او لواط می‌کرد و سه درهم نیز به عنوان غرامت از وی دریافت می‌گرفت و این حکم قاضی آنها بود.

پیشینه عمل قوم لوط در تاریخ

قوم لوط با رذائل اخلاق آلوده بودند، و یکی از اعمال ناستوده آن قوم مقاربت با پسران و انحراف از سنت تناسل بود. این بیماری اخلاقی و انحراف جنسی در میان قوم لوط شایع بود، و به همین مناسبت نام این مرض از اسم همان قوم اشتقاق یافت و "لواط" نامیده شد. نام علمی این بیماری "شذوذ تناسلی" و در زبانهای اروپائی "هوموسیکسوالیتی  HomoseXuality" است. رذیله لواط در میان بابلیان و آشوریان و عبرانیان نیز سابقه دارد و در تاریخ قدیم مصر متجاوز از چهارهزار سال قبل درباره آن گفتگو شده است.

در یونان آلودگی به این بیماری بسیار قدیمی است، به طوری که در افسانه‌های ایشان نفوذ کرده و در اعماق حیات سیاسی و ادبی و فنی آن قوم رسوخ داشته و حتی در آداب دینی و مذهبی ایشان نیز راه یافته بوده، و علت نفوذ و انتشار این مرض در میان ملت یونان این است که ایشان زن را از جهت روح و مشاعر از جنس مرد پست‌تر می‌شمرده‌اند، و از این جهت رابطه مردان یونان به زنان منحصر به ایجاد نسل و توالد بوده ولی تمتع و لذت حقیقی و لذت جنسی را تنها در آمیزش با پسران می‌دانسته‌اند، و معتقد بوده‌اند که جمال مرد، خوب و بکر و جاذبه او قوی‌تر از زن است، و چون این فکر نزد یونانیان قداست و احترام دینی داشته ملاحظه می‌کنیم که «سولون» قانون‌گذار بزرگ آن سرزمین، آمیزش و کامرانی با پسران را بر اسیران حرام کرده تا منزلت و احترام آن کاسته نگردد. در تاریخ روم قدیم نیز این عمل ناستوده همان عنوان و اعتبار را داشته، و شریعت مسیح پس از آنکه به یونان و روم نفوذ نموده این رذیله را نهی کرده است.

در تاریخ عرب قبل از اسلام نیز این عادت ناپسند کم و بیش وجود داشته ولی اسلام آن را ریشه‌کن کرده است. رذیله لواط در کشورهای چین و هند و ژاپن انتشار داشته است، ولی رسواترین بلاد شرق از جهت آلودگی به این رذیله، بلاد ترکستان از سواحل کره تا بحر خزر بوده است.

در عصر حاضر گروهی از یهود مراکز و منازلی در اروپا و آمریکا برای اجرای این عمل فراهم می‌سازند و برای شیوع و انتشار آن مجلاتی منتشر می‌کنند. زیرا این خوی ناستوده در میان یهود، تاریخی بسیار قدیمی دارد و ایشان بر حسب شهادت کتب دینی خودشان نزدیک بیت رب(مکانی در نزدیکی بیت‌المقدس) خانه‌ای ساخته بودند و جمعی از بنی‌اسرائیل به عنوان عبادت در آنجا ساکن و معتکف می‌شدند و خود را در معرض شهوترانی مسافرین قرار می‌دادند.

از جمله کارهای بسیار زشتی که قرآن در سوره عنکبوت ذکر کرده اینست که با یکدیگر در ملأ عام کارهای زشت انجام می‌دادند. از جمله این که راهها را برای زشتکاری می‎‌بستند و آشکارا در معرض دید مردم، منکرات را انجام می‌دادند.
قوم لوط قومی بودند که خود را از مدفوع، نجاست و جنابت پاک نمی‌کردند، بخیل و نسبت به غذا تنگ‌نظر بودند.

---