تبیان، دستیار زندگی

نگاهی به انیمیشن جدید لوپتو

پیشنهاد یک انیمیشن ایرانی جذاب

اگر این شانس را داشته باشید که لوپتو را با دانش‌آموزان دبستانی ببینید، از شنیدن صدای خنده‌ها و تشویق‌ها و دیدن شور و نشاطشان در سینما متوجه می‌شوید انیمیشن را دوست داشته‌اند.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : سعیده بقایی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
انیمیشن جدید لوپتو،  انیمیشن ایرانی ، سینما، مخاطب، خانواده،

 لوپتو؛ آری یا نه؟!

تا حالا تحلیل‌ها و نقدهایی درباره شخصیت‌ها و داستان و مضمون لوپتو آمده است. اینجا جدا از متن‌های موجود، می‌خواهیم نکات مثبت این انیمیشن را مرور کنیم. از جذابیت عنوان گرفته تا ارتباطات مناسبی که در انیمیشن دیده می‌شود.

جذابیت عنوان: لوپِتو!

قبل از مواجهه محتوایی، مخاطب با عنوان و گرافیک است که تصمیم می‌گیرد آن محصول را انتخاب کند یا نه. این مرحله آزمون مهم جذب مخاطب است. لوپتو در وهله اول و حتی بدون دانستن معنی‌اش جذاب است؛ به‌خصوص که این روزها نام برندهایی را زیاد می‌شنویم که با تو ختم می‌شوند: پیتزاتو، بازی‌تو، شنوتو، کاراتو. طبیعی است ذهن بعضی از مخاطبان به این سمت برود یا آن را لُپِتو بخوانند و با توجه به انیمیشن‌بودن کار، کودک بانمکی را تصور کنند که همه دوست دارند لپ‌هایش را بکِشند. اما لوپتو نام نوعی عروسک است. عروسک‌های دست‌ساز کرمانی که از لُعبت و لعبتو می‌آید. به معنای چیزی که بازیچه است. گروه سازنده از اهالی کرمان هستند و لوپتو اسباب‌بازی دخترکان قدیم کرمانی است و داستان هم در فضای ساخت اسباب‌بازی شکل می‌گیرد.

این داستان برای مخاطب این بینش را ایجاد می‌کند که توانخواهان قرار نیست به گوشه‌ای رانده شوند و هرکس امکان مؤثربودن دارد. حتی ایده‌های گروه‌های خاص به‌جهت شرایط ویژه‌شان می‌تواند به محصولات خاص‌تر هم منجر شود



مخاطب اصلی می‌پسندد یا نه؟

به‌گفته سازنده، مخاطبان اصلی انیمیشن کودکان شش تا دوازده سال هستند. استقبال گسترده از این انیمیشن نشان می‌دهد این گروه سنی لوپتو را دوست داشته‌ و از دیدنش لذت می‌برند. در جایی که تولیدات کودکانه محدود است، انیمیشنی که دغدغه کودکان را دارد و بتواند بچه‌ها را در محتوایی امن با خود همراه کند و قصه مناسبی داشته باشد، تحسین‌کردنی است.

توانبخشی توان‌خواهان

انیمیشن در یک آسایشگاه روانی اتفاق می‌افتد و رئیس آسایشگاه (پدر علی) بیماران را با ساخت اسباب‌بازی‌های خلاقانه و برآمده از ذهن آنان مشغول می‌کند. در حقیقت مسیر درمانی آن‌ها را با توانبخشی و توانمندسازی‌شان پی می‌گیرد. این داستان برای مخاطب این بینش را ایجاد می‌کند که توانخواهان قرار نیست به گوشه‌ای رانده شوند و هرکس امکان مؤثربودن دارد. حتی ایده‌های گروه‌های خاص به‌جهت شرایط ویژه‌شان می‌تواند به محصولات خاص‌تر هم منجر شود.

ارتباط مناسب پدرپسری

در طول فیلم شاهد ارتباط مناسب کمالی و علی پسرش هستیم. رفتارهایی از جمله بغل‌کردن و دست همدیگر را گرفتن، نشانه‌های ارتباط مناسب والدفرزندی است. نکته مهم‌تر در این ارتباط که نشان‌دهنده دل‌بستگی ایمن بین علی و پدرش است، آنجایی اتفاق می‌افتد که علی مشکل اصلی را کشف می‌کند و پدر حرفش را باور نمی‌کند. اما علی با وجود پذیرفته‌نشدن، از پدرش عصبانی نمی‌شود و رابطه‌اش با پدر به مشکل نمی‌خورد؛ بلکه سعی می‌کند راهی پیدا کند تا مسئله حل شود. این رفتار علی نشان می‌دهد رشد هیجانی او به‌خوبی شکل گرفته است؛ چون خودش را جزو خانواده‌ای می‌داند که الان دچار ضرر شده است و حل‌شدن مشکل خانواده را مهم‌تر می‌داند تا اینکه خودش را در این ناراحتی گیر بیندازد که چرا پدرم حرف من را متوجه نشد! پس برای منافع فراتر از خودش دنبال حل مسئله می‌رود. این رفتار از علی در فیلم قهرمان می‌سازد و نشان تلاشگری و صبر را به او می‌دهد.

فرشته میانجی

فرشته در لوپتو فرشته است. حضورش از جنس راهنمایی و گرادادن است تا خود علی تلاش کند و اوضاع بسامان شود. جایی که نیاز است به چشم می‌آید و اشاره‌ای می‌کند. مثل جایی که علی را به دیدن چیزهایی که همان دوروبر است سوق می‌دهد و علی با همین واسطه متوجه می‌شود که برگ برنده خوبی از خرابکار اصلی پیدا کرده است.

در کنار فرزندتان شادی بسازید

«شادی ساختنی است» شعار پوستر لوپتو است و بهانه خوب این روزها برای خانوادگی سینمارفتن؛ چون راهی برای شادبودن با همدیگر است.