گفتوگو با یک بازیساز درباره جشنوارهها
رویدادهای بازیهای ویدیویی را جدی نگرفتیم
میگوید صبح ساعت 6:50 دقیقه باید از خواب بیدار شود چون که سرویس مدرسهاش میآید و باید به مدرسه برود از شب قبل کلی صحبت میکند که من را قانع کند یک ساعت زودتر از شش صبح بیدارش کنم که گیم بازی کند! این صحبتهای مادری است که پسرش علاقه زیادی به بازیهای ویدیویی، کنسولی و موبایلی دارد. چرا هر سه نوع بازیها را گفتم؟ چون برای یک گیمر اصلا فرقی نمیکند چطوری و چگونه بازی میکند! او از هر موقعیتی ایدهآلترین موقعیت را به وجود میآورد تا بتواند لذت بازی کردن را برای خودش فراهم کند.
یادم میآید بنیاد ملی بازیهای ویدیویی یکی از جام قهرمانان ویدیویی را در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار کرد و وقتی در آنجا حضور داشتم شور و هیجان بچههایی که بعد از مدرسه خودشان را به آنجا رسانده بودند تا با همبازیهایشان رقابت شگفتانگیزی داشته باشند. اما بهحدی برگزاری این رویدادها کمرنگ شده که از یاد همگان رفته است که اصلا رویدادی، جشنوارهای، فستیوالی برگزار میشده و همه را به هیجان میآورده است.
وجود جشنوارههای تخصصی بازیهای ویدیویی مسیری را چه برای تولیدکنندگان و چه بازیسازان و بازیکنندگان باز میکرد و حتی به نوعی امیدبخش بود که بیشتر آنها منتظر برگزاری جشنوارههای داخلی و ایجاد حس رقابت میان بازسازان بودند.
روزهایی که جشنواره بازی ویدیویی داشتیم
این روزها هفتمین جام قهرمانان بازیهای ویدیویی ایران توسط بنیاد ملی بازیهای رایانهای در 5 استان برگزار شد. اتفاقی خوشایندی که خیلی تولیدکنندگان و بازیکنندگان به دنبال آن هستند، اما این رویدادها و فستیوالها بهحدی کم هستند که گاه خیلی به چشم نمیآیند و باعث گلهمندی افراد این حوزه شده است.قبل از همه گیری کرونا برگزاری این نوع جشنوارهها مسیر قابل پیشرفتی را برای این حوزه رقم زده بود اما با وجود کرونا و تعطیل شدن تمامی این اتفاقات دیگر روزبهروز اجرایی شدن آنها لاغرتر و کمتر شد.
وضعیت بازیهای ویدیویی دیگر امیدبخش نیست
وجود جشنوارههای تخصصی بازیهای ویدیویی مسیری را چه برای تولیدکنندگان و چه بازیسازان و بازیکنندگان باز میکرد و حتی به نوعی امیدبخش بود که بیشتر آنها منتظر برگزاری جشنوارههای داخلی و ایجاد حس رقابت میان بازسازان بودند.«محبوبجانی» که از کودکی گیم را به صورت حرفهای دنبال میکرده و در بیشتر جشنوارهها و فستیوالها شرکت داشته تا بازی با افراد مختلف را تجربه کند و الان شرکت بازیسازی دارد، درباره برگزاری جشنوارههای تخصصی ویدیویی به خبرنگار تبیان میگوید، برگزاری این نوع جشنوارهها پیشرفت خوبی را برای تولیدکنندگان دارد حالا هم از لحاظ عرضه محصولات و هم معرفی آن اما نباید خود را محدود به بازار و رویدادهای داخلی کنیم بلکه این رقابتها باید در سطح جهانی دنبال کنیم.
پُلی باشیم از جشنواره داخلی به خارجی
او در ادامه با اینکه اگر جشنوارههای خارجی را ببینیم قاعدهاش بر این است که هر بازیسازی را در حوزهاش تغییر داده و پلهای آن را ارتقا داده است، بیان میکند، ما نه تنها در برگزاری جشنواره داخلی خیلی ضعیف عمل کردیم بلکه فستیوالهای خارجی را هم نادیده گرفتیم و حتی مسئولان که باید متولی این موضوع باشند بسیار غفلت کردند و بودجه و برنامهای را برایش اختصاص ندادند. درست است بسیاری از بازیسازان خودشان به صورت خودجوش برای ارتقا شرکتهای بازیسازیشان در این فستیوالها شرکت میکنند اما گیمرها خیلی کم میتوانند در این جشنوارهها خودش نشان دهند.برگزاری جشنوارهها برای همه ما باعث دلگرمی است همینکه همصنفیهای خودمان را میبینیم و با هم تبادل نظر داریم بزرگترین اتفاقی است که میتواند در این رویدادها رخ ندهد، اما چنین چیزی وجود ندارد و باید بگویم که برگزاری این رویدادها را جدی نگرفتیم و جدی نگرفتن آن به حوزه بازیها آسیب جدی زده است.