تبیان، دستیار زندگی

هم‌دوره قلعه‌نویی و هم‌‌رزم پنجعلی در پشت جبهه‌های جنگ

فوتبالیستی که شهید شد

رضایی‌مجد، در زمستان ۱۳۴۲ در محله پاچنار از قدیمی‌ترین محلات به دنیا آمد او در خانواده‌ای ورزشی بزرگ شد و کُشتی اولین رشته‌ای بود که مسیر او را به ورزش ختم می‌کرد.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

 

او در دورانی که فوتبال بازی می‌کرد به دلیل تکنیک بازی‌اش خود را با مارادونا مقایسه می‌کرد و دوست داشت در فوتبال اروپا بازی کند. شهید مهدی رضایی مجد کاپیتان تیم فوتبال کشور در سال ۱۳۶۱ و ۱۳۶۲ بود. او همچنین در تیم‌های باشگاهی تهران از جمله اکباتان تهران، تهران جوان و در پایان پرسپولیس تهران بازی کرد. او ۱۵ گل ملی دارد.

شهید مهدی در ۱۰ اسفندماه ۶۵ در عملیات «کربلای۵» در منطقه عمومی شلمچه به شهادت رسید.



شهیدی که با قلعه‌نویی صمیمی بود

مهدی دو دوره آقای گل جوانان باشگاهی تهران شد. او فوتبال را از یک تیم محلی و زمین‌های خاکی یعنی تیم آذر شروع کرد، مربیانش در تیم آذر حسن میرزایی و قاسم پناهگر بودند.

اما جذاب‌ترین موضوع درباره شهید رضایی مجد هم‌دوره‌ای بودن مهدی با امیر قلعه‌نویی است، محمد پنجعلی هم در جبهه هم‌رزمش بود. او زمانی که در اردوی آماده‌سازی پرسپولیس بود علی پروین سرمربی تیم شد زمانی که او از طرف علی پروین به پرسپولیس دعوت شد، تمرین کرد و قرار شد در ترکیب تیم باشد.

رضایی‌مجد

هیات را به فوتبال و فوتبال را به مساجد کشاند

در آن دوران ناصر محمدخانی در قطر بازی می‌کرد. نقل قولی است از طرف برادر شهید که از زبان خود شهید است «آقای پروین به او گفته بود برو خدا خدا کن که ناصر محمدخانی برنگردد وگرنه تو باید بروی روی نیمکت بنشینی. شهید رضایی مجد هم گفته بود، اگر برگردد، خیلی هم خوب است چون می‌توانیم رقبای خوبی برای همدیگر باشیم».

او به حدی به ورزش علاقه داشت که حتی ورزشکاران را هم وارد امورات جنگ تحمیلی کرد و حتی از مذهبی‌ها خواست به ورزش ورود کنند. می‌گویند که در مسجد تیم فوتبال ایجاد کرده و در تیم فوتبال را به هیات می‌برد حتی محمد پنجعلی هم با او هم‌رزم و هم‌دوره‌ای بود.

رضایی‌مجد هم‌دوره‌هایی دیگری هم داشت، صمد مرفاوی، قنبرپور، علیرضا اسدی، رضا رجبی و هم تیمی بسیاری از چهره‌های مطرح دیگر فوتبال از جمله هادی آهنگران، محمد مایلی کهن و ضیا عربشاهی ‏بود.


آخرین بازی که مهدی قبل از شهادتش داشت

شهید مهدی در ۱۰ اسفندماه ۶۵ در عملیات «کربلای۵» در منطقه عمومی شلمچه به شهادت رسید، زمانی که او می‌خواست اعزام شود به برادرش گفته بود بگذار برای آخری بار بازی کنم چون دیگر برنمی‌گردم گویی به او الهام شده بود که قرار نیست برگردد و شهید می‌شود. او بازی کرد و حتی 3 یا 4 گل هم برای تیمش به ارمغان می‌آورد و او بعد رفت و شهادت را بر جان‌ها گذاشت.