توصیه‌هایی برای اینکه ارتباط بهتری با غذاها برقرار کنید

غذا هدفی دارد

پیش از هر چیزی غذا، سوخت بدن است. اگر غذا را به چشم دوست یا دشمن ببینید، وقتی حال و روزتان خوب نیست غذا را دوست خود تلقی می‌کنید یا وقتی چیز ناسالمی می‌خورید احساس گناه می‌کنید و غذا را دشمن خود می‌دانید؛ اما اگر بدانید که غذا سوخت بدنتان است، غذای سالم خوردن منطقی به نظر می‌رسد، زیرا کمک می‌کند بدنتان به طور موثر و درست کار کند.
غذا سوخت است؛ مانند بنزین که به اتومبیلتان قدرت می‌دهد. درست همانطور که بنزین نامرغوب به اتومبیلتان آسیب می‌زند، غذای ناسالم هم به بدنتان لطمه وارد می‌کند. خیلی از افراد پُرخوری می‌کنند یا به دلایلی غیر از گرسنگی غذا می‌خورند، مثلا زمانی که استرس دارند یا کار دیگری ندارند که انجام دهند!
بدن شما سیگنال‌هایی متناسب با وضعیت سوخت بدنتان ارسال می‌کند؛ اما شما باید به اندازه کافی آگاه باشید تا این پیام‌ها را بشنوید. به سیگنال‌های گرسنگی‌تان آگاه باشید و بفهمید چه زمانی واقعا گرسنه‌اید. غذا برای زنده بودن و سرپا بودن لازم است، بنابراین وقتی گرسنه‌اید نباید به خودتان گرسنگی بدهید. گرسنگی، پیام بدنتان است که می‌گوید به انرژی بیشتری نیاز دارید.

آگاهانه بخورید

آگاهانه خوردن یکی از بهترین روش‌هاست تا خیالتان راحت باشد رابطه سالمی با غذا دارید. ذهن آگاهی به شما کمک می‌کند روی خوردنتان تمرکز کنید جلوی بی‌توجه خوردنتان را که می‌تواند منجر به عادت‌های ناسالم شود بگیرید.
وقتی چیزی می‌خورید تمرکزتان را روی همین کاری که انجام می‌دهید بگذارید. احساستان را نسبت به چیزی که در دهانتان می‌گذارید تحلیل کنید و به بو و طعم آن کاملا دقت کنید. به بافت غذا و رنگ‌های آن دقت کنید، سفت است یا نرم؟ شور است یا شیرین؟ با هر لقمه به این فکر کنید که الان در بدنتان چه اتفاقی در حال روی دادن است و بدنتان به شما چه می‌گوید. وقتی شروع کردید به احساس سیرشدن، متوقف شوید و قاشق و چنگال را پایین بگذارید. آهسته غذا خوردن کمکتان می‌کند به جای اینکه فقط غذا در دهان بگذارید، مزه‌ی هر لقمه را خوب درک کنید.
در مکان ساکتی غذا بخورید تا چیزی حواستان را پرت نکند. تلویزیون و کامپیوتر و موبایلتان را هنگام غذا خاموش کنید و غرق تجربه‌ی خوردنتان شوید. اجازه دهید هنگام خوردن، بدن‌ و ذهنتان آرام باشد تا بدنتان هم خوردن را با آرامش و آسودگی مرتبط بداند.

روی ارزش غذایی متمرکز شوید

بدن انسان دستگاهی شگفت‌انگیز است که می‌تواند موادمغذی که به آن می‌دهید را به انرژی تبدیل کند تا بتوانید تمام فعالیت‌های بدنی و ذهنی‌تان را انجام دهید. اما اگر فقط به کالری غذاها توجه کنید، مواد مغذی مهم را نادیده خواهید گرفت و ممکن است بدنتان بهترین عملکرد خود را نداشته باشد.
کسی که زیاد غذا می‌خورد اما ویتامین‌ها و املاح کافی به بدنش نمی‌رساند احتمالا بهترین احساسی را که باید داشته باشد ندارد. ضمنا کمبود مواد مغذی مهم مثل منیزیم یا کلسیم، در بلندمدت منجر به مشکلاتی در سلامتی می‌شود، مانند پوکی استخوان یا مثلا عدم دریافت ویتامین C کافی می‌تواند اثر منفی بر عملکرد سیستم ایمنی بگذارد. کمبود پتاسیم هم می‌تواند منجر به افزایش فشارخون شود. این‌ها تنها چند مورد از کمبود مواد مغذی و پیامدهای آن برای بدن هستند. به همین دلیل مهم است که تغذیه متعادل و باارزشی داشته باشید. پس به جای کالری شماری غذاها، به مواد مغذی آن‌ها توجه کنید.

برنامه غذایی داشته باشید

برنامه غذایی قدم مهمی در جهت اجتناب از پُرخوری و هله‌هوله‌خوری است. وقتی برنامه غذایی دارید، کمتر وسوسه می‌شوید در مسیر برگشت به خانه پیتزا بخورید، چون می‌دانید وقتی به خانه برسید غذای سالمی دارید که منتظر شماست. مواد غذایی سالم را همیشه از قبل در خانه آماده داشته باشید و هر جا می‌روید خوراکی سالمی همراهتان باشد. برنامه غذایی داشتن کمک می‌کند موادمغذی کافی دریافت کنید و سراغ غذاهای صنعتی و آماده نروید.

از غذایتان لذت ببرید

رابطه شما با غذا نباید بر اساس احساس گناه و خجالت و محدودیت باشد. شما باید از خوردن لذت ببرید و غذاهایی را که دوست دارید بخورید. صرف اینکه غذایی ناسالم یا بد است به خودتان محرومیت غذایی ندهید، در عوض در حد اعتدال آن‌ها را مصرف کنید. وقتی رابطه سالمی با غذا دارید، می‌توانید از خوردن انواع و اقسام غذاها بدون احساس گناه لذت ببرید و دیگر خودتان را با دیگران مقایسه نمی‌کنید یا فکر نمی‌کنید آدم بدی هستید چون چیزی را خوردید که خارج از برنامه‌ی غذایی‌تان بود.

هر وقت گرسنه‌اید غذا بخورید

بدن شما کاملا هوشمند و تکامل یافته است و می‌داند چقدر انرژی نیاز دارید تا نه تنها زنده بمانید بلکه بتوانید فعالیت کنید. اگر با دقت به بدن خود گوش دهید می‌توانید بفهمید چه زمانی بدنتان آماده‌ی خوردن وعده بعدی است. سیگنال‌هایی مانند صدای شکم یا احساس ضعف ناشی از افت قند خون به شما می‌گویند غذا نیاز دارید. مکث کنید و از خودتان بپرسید آیا واقعا گرسنه‌اید. به احساس گرسنگی‌تان از یک تا پنج امتیاز بدهید و اگر این امتیاز حداقل سه یا چهار نبود پس بدانید تمایلتان به خوردن می‌تواند از سر بی‌حوصلگی یا خستگی باشد.

راه‌های بهتری برای کنترل استرستان پیدا کنید

استرس باعث می‌شود خیلی از افراد وقتی گرسنه نیستند غذا بخورند. در زمان استرس طبیعتا هورمون کورتیزول بالا می‌رود که افزایش‌دهنده‌ی اشتهاست و باعث می‌شود هوس غذاهای پُرکالری کنید. بدن شما در واکنش به استرس، آدرنالین و هورمون‌های دیگری ترشح می‌کند که احساس اضطراب به شما می‌دهند و اعصابتان را تحریک می‌کنند. ترکیبی از این واکنش‌ها ممکن است باعث شود دلتان بخواهد بیشتر از حد معمول بخورید و بیاشامید. راه‌حل این است که غذا را راهی برای تسکین استرس ندانید و راه‌های بهتر و سالم‌تری برای کنترل استرستان پیدا و جایگزین کنید.
. به پیاده‌روی بروید. پیاده‌روی کردن می‌تواند فورا آرامتان کند و ضمنا فرصت خوبی است تا با طبیعت ارتباط برقرار کرده و از هوای بیرون لذت ببرید.
. تنفس عمیق و با تمرکز انجام دهید، نفس‌های عمیق که طی آن ریه‌ها کاملا پُر و خالی می‌شوند بسیار مفیدند. این کار، سیستم پاراسمپاتیک را فعال می‌کند و می‌توانید استراحت کنید.
. چند تمرین ورزشی انجام دهید.

نتیجه‌گیری

غذا سوخت بدن است اما فقط همین نیست؛ غذا مواد مغذی مهم و انرژی لازم برای عملکردهای بدنتان را تامین می‌کند اما اشتباها راهی برای کاهش استرس و بی‌حوصلگی هم هست. گرسنگی واقعی را از خوردن‌های هیجانی تشخیص دهید. آگاهانه غذا بخورید و از خوردنتان لذت ببرید.

---