آینده نامعلوم چند میلیاردی صنعت گیم
تو هر محفلی که صحبت از گیم باشه حالا چه خانوادگی چه دوستانه بالاخره مسیر بازی کردنشون به صحبتهایی درباره حرفهای بازی کردن در ایران کشیده میشه و سوال تعجبآور اینه که خب گردش مالی گیم تو ایران چقدره؟ انقدر از گردش مالی گیم در کشورهای سردمدار مثل چین، امریکا و ژاپن میگن که نزدیک به چهل میلیارد میرسه همه علاقه دارن بدونن قیمت مالی گیم در ایران تا چه اندازه بالاست، چون گیم از سینما، موسیقی، تئاتر و... طرفداران بیشتری داره!
شاید این حس ایجاد بشه که رقمها سری اما بنیاد ملی بازیهای رایانهای ارقام رو هر دو سال یکبار منتشر میکنه که آخرین آمار نزدیک به 4300 میلیارد تومان هست! گردش مالی که میتونه نسبت به خیلی مدیومهای سرگرمی خیرهکنندهتر باشه!
به همین بهانه با یکی از بازیسازان حسن مهدی اصل مدیر شرکت بازیسازی سورنا به گفتوگو نشستیم که در ادامه میآید:
خیلیها دوست دارند بدونن که گردش گیم در کشور چقدره، شما بهعنوان تولیدکننده در این زمینه از این رقم اطلاع دارین؟
نه اصلا مشخص نیست اما احساس میکنم رقم به حدی کوچک باشد که اصلا به چشم نمیآد شاید جالب باشه این رو براتون بگم که بین بازیسازها اینطوری میگیم که اگه یک نفر دو تا ساختمون تو الهیه رو بفروشه میتونه تمام سرمایه بازی همراه با نیروی انسانی و... رو بخره چون بازده مالی و آیتی در کشور بسیار پایینه اما پتانسیل به شدت بالایی داره.
اما خب از این لحاظ میگم گردش مالی پایینه که کاربران بازی در کشور ما زیر یک میلیون هست! خیلی کم میتونیم پیدا کنیم که بازی در کشور ما بالای یک میلیون کاربر داره شاید به اندازه انگشتان یک دست!
گیمرها هم خیلی رضایت ندارن؟
بازی آنلاین کلا در کشورمون روز به روز سختتر و پیچیدهتر میشه اما اساس گیم در بازی که اینترنته بسیار گیمرها رو اذیت میکنه مثلا پینگ خوب برای بازی کردن باید 50 باشه بالای 120 که برای بازی این اصلا خوب نیس، البته یه بخشی هم سیاسیه که غربیها آیپی ما رو محدودکردن و سرور و سرویسدهی اطراف ایران ندارن این موضوعات باعث میشه تجربه کاربری روی اکثر محصولات بینالمللی بیاد پایین و کاربر دلزده میشه.
چرا تو مسابقات جهانی اعزام گیمر نداریم؟
اعزام گیمر در مسابقات جهانی بر عهده وزارت ورزش هست! که دورانهای گذشته چنین چیزی وجود نداشت اما به دلیل این دوسال کرونا مسکوت مونده و واقعا هم عجیبه که چرا وزارت ورزش باید اعزام گیمر به مسابقات رو داشته باشه!
مسابقات جهانی که برای خود بازیسازان هم باشه هیچ فعالیتی نداریم؟
هست اما متولیان خیلی در این زمینه اطلاعاتی ندارن و حتی بودجه و برنامهای براش اختصاص ندادن، اما برخی از شرکتهای بازیسازی خودشان در این مسابقات شرکت میکنند ولی این مرسومه که هر کشوری متولی گیماش برای حضور در رویدادهای گیم برنامهریزی دارند تا در مسابقات شرکت کنند اما اگر از متولیان بازی در کشور ما سوال بپرسید که چند رویداد خارجی در حوزه بازی وجود دارد شاید اصلا نشناسند در نتیجه برنامهای ندارند و هیچ بودجهای هم برایش تعریف نمیکنند.
چرا خود شرکتهای بازیسازی وارد رویدادهای خارجی نمیشن؟
احساس میکنم که بازیسازیها درگیر بازار داخلی شدن و اصلا به فکر رویدادها نیستند و این باعث میشه رضایت به درآمد ریالی داشته باشند و خودشان را درگیر مارکت خارجی و تحریمها نکنند و تو همین محدوده میمانند و اصلا به رقابت در سطح بینالمالی فکر نمیکنند.
اینکه اقتصاد ایران برای گیم کافی نیست بر چه مبنای گفته میشه؟
بله اندازه اقتصاد ایران برای گیم کافی نیست شاید یک تا دو سال شرکتها بتونن فعالیت داشته باشن اما ببینید تا چه زمانی میتونیم در بازار داخلی خودمان ادامه دهیم؟ بالاخره صنعت گیم باید رشد کنه و این در گرو پیوستن به بازار بینالملی هم هست البته نه اینکه بازار داخلیمون رو فراموش کنیم اما باید محصولی رو تولید کنیم که فرهنگهای دیگر کشورها رو هم پوشش بده و ایجاد رقابت کنیم!
بازی یک صنعت بزرگه که درآمدش از مجموعه حوزههایی مثل سینما، انیمیشن، موسیقی و .. هم بیشتره و رشدش هم زیاده حتی در مورد سرمایهای که در خودروسازی میشه یک میلیون از یک درصد از آن بودجه را در گیم خرج کنند
حتی گیم میتونه نسبت به مدیومهای دیگه مثل سینما، انیمیشن، موسیقی و ... درآمد مالی سودآورتری هم داشته باشه!
همینطوره! بازی یک صنعت بزرگه که درآمدش از مجموعه این حوزههایی که گفتین هم بیشتره و رشدش هم زیاده حتی در مورد سرمایهای که در خودروسازی میشه یک میلیون از یک درصد از آن بودجه را در گیم خرج کنند شاید گیم ایران در 5 سال آینده تمام آوردههای مالی صنعت خودرو رو جبران کنه و بیش از آن هم درآمد داشته باشه!
دلیل این آورده مالی که میگید چی هست!
در بازیها ما یک نسخه میسازیم و بینهایت از آن کپی میکنیم اما در هر صنعت دیگری هر محصولی رو باید جدا تامین کرد و قطعات مختلفی را ساخت. البته ساخت بازیها هم با شکست روبهرو میشه اما یک بازی به شکست بخوره تجربه بعدی قطعا به موفقیت میرسه، این قضیه برای فنلاند رخ داد وقتی شرکت نوکیا ورشکست شد کل سرمایهشون رو به سمت بازیسازی بردن و در حال حاضر قطب بازیسازی شدن اگه ببینید بازیهای سوپرسل و انگری برد کل دنیا رو گرفتن، درسته ما در اون حد نیروی متخصص نداریم اما به هر حال از یه جایی شروع کردن و به موفقیت رسیدن.
برخی از بازیسازان گفتن که حوزه گیم متولی نداره و این ضعفهای موجود در صنعت گیم به دلیل نبود مدیریت درسته، نظر شما چیه؟
اتفاقا در حوزه بازی متولی داریم، بودجه و پتانسیل بالا هم هست بیشتر ضعفها در تصمیمگیری و سیاستگذاریها هست. اگر شرکتهای بزرگ دنیا ببینند که بازار گیم ایران مثل دیگر کشورها کاربر گیم زیادی داره و حتی بازار بزرگی داره خود به خود به سمت بازار ما میآن اما وقتی گیمر رو محدود میکنیم در شرایط نامناسب اینترنتی بازی کنه تمام آمار و ارقامهایی که از بازار بیرون میآد نادرسته و کیفیت پایینه! این ویترینی خوبی برای ما ایجاد نمیکنه. مثلا از بین کشورهای همسایه ترکیه خیلی تو صنعت گیم رشد داشته!
کشور ترکیه در حال حاضر تو صنعت گیم از ما جلوتره با توجه به اینکه وقتی ما شروع کردیم از ترکیه جلوتر بودیم!
بله! ده سال قبل اونا اصلا گیمی نداشتن اما ببینید این ده سال چقدر میتونه با سیاستگذاری درست، بازار خوب و سرمایه در حوزه گیم رشد داشته باشیم الان ترکیه به بلوغی خوبی رسیده اما ما واقعا فاصله داریم.
به همین بهانه با یکی از بازیسازان حسن مهدی اصل مدیر شرکت بازیسازی سورنا به گفتوگو نشستیم که در ادامه میآید:
خیلیها دوست دارند بدونن که گردش گیم در کشور چقدره، شما بهعنوان تولیدکننده در این زمینه از این رقم اطلاع دارین؟
نه اصلا مشخص نیست اما احساس میکنم رقم به حدی کوچک باشد که اصلا به چشم نمیآد شاید جالب باشه این رو براتون بگم که بین بازیسازها اینطوری میگیم که اگه یک نفر دو تا ساختمون تو الهیه رو بفروشه میتونه تمام سرمایه بازی همراه با نیروی انسانی و... رو بخره چون بازده مالی و آیتی در کشور بسیار پایینه اما پتانسیل به شدت بالایی داره.
اما خب از این لحاظ میگم گردش مالی پایینه که کاربران بازی در کشور ما زیر یک میلیون هست! خیلی کم میتونیم پیدا کنیم که بازی در کشور ما بالای یک میلیون کاربر داره شاید به اندازه انگشتان یک دست!
گیمرها هم خیلی رضایت ندارن؟
بازی آنلاین کلا در کشورمون روز به روز سختتر و پیچیدهتر میشه اما اساس گیم در بازی که اینترنته بسیار گیمرها رو اذیت میکنه مثلا پینگ خوب برای بازی کردن باید 50 باشه بالای 120 که برای بازی این اصلا خوب نیس، البته یه بخشی هم سیاسیه که غربیها آیپی ما رو محدودکردن و سرور و سرویسدهی اطراف ایران ندارن این موضوعات باعث میشه تجربه کاربری روی اکثر محصولات بینالمللی بیاد پایین و کاربر دلزده میشه.
چرا تو مسابقات جهانی اعزام گیمر نداریم؟
اعزام گیمر در مسابقات جهانی بر عهده وزارت ورزش هست! که دورانهای گذشته چنین چیزی وجود نداشت اما به دلیل این دوسال کرونا مسکوت مونده و واقعا هم عجیبه که چرا وزارت ورزش باید اعزام گیمر به مسابقات رو داشته باشه!
اندازه اقتصاد ایران برای گیم کافی نیست شاید یک تا دو سال شرکتها بتونن فعالیت داشته باشن اما ببینید تا چه زمانی میتونیم در بازار داخلی خودمان ادامه دهیم؟ بالاخره صنعت گیم باید رشد کنه و این در گرو پیوستن به بازار بینالملی هم هست البته نه اینکه بازار داخلیمون رو فراموش کنیم
مسابقات جهانی که برای خود بازیسازان هم باشه هیچ فعالیتی نداریم؟
هست اما متولیان خیلی در این زمینه اطلاعاتی ندارن و حتی بودجه و برنامهای براش اختصاص ندادن، اما برخی از شرکتهای بازیسازی خودشان در این مسابقات شرکت میکنند ولی این مرسومه که هر کشوری متولی گیماش برای حضور در رویدادهای گیم برنامهریزی دارند تا در مسابقات شرکت کنند اما اگر از متولیان بازی در کشور ما سوال بپرسید که چند رویداد خارجی در حوزه بازی وجود دارد شاید اصلا نشناسند در نتیجه برنامهای ندارند و هیچ بودجهای هم برایش تعریف نمیکنند.
چرا خود شرکتهای بازیسازی وارد رویدادهای خارجی نمیشن؟
احساس میکنم که بازیسازیها درگیر بازار داخلی شدن و اصلا به فکر رویدادها نیستند و این باعث میشه رضایت به درآمد ریالی داشته باشند و خودشان را درگیر مارکت خارجی و تحریمها نکنند و تو همین محدوده میمانند و اصلا به رقابت در سطح بینالمالی فکر نمیکنند.
اینکه اقتصاد ایران برای گیم کافی نیست بر چه مبنای گفته میشه؟
بله اندازه اقتصاد ایران برای گیم کافی نیست شاید یک تا دو سال شرکتها بتونن فعالیت داشته باشن اما ببینید تا چه زمانی میتونیم در بازار داخلی خودمان ادامه دهیم؟ بالاخره صنعت گیم باید رشد کنه و این در گرو پیوستن به بازار بینالملی هم هست البته نه اینکه بازار داخلیمون رو فراموش کنیم اما باید محصولی رو تولید کنیم که فرهنگهای دیگر کشورها رو هم پوشش بده و ایجاد رقابت کنیم!
بازی یک صنعت بزرگه که درآمدش از مجموعه حوزههایی مثل سینما، انیمیشن، موسیقی و .. هم بیشتره و رشدش هم زیاده حتی در مورد سرمایهای که در خودروسازی میشه یک میلیون از یک درصد از آن بودجه را در گیم خرج کنند
حتی گیم میتونه نسبت به مدیومهای دیگه مثل سینما، انیمیشن، موسیقی و ... درآمد مالی سودآورتری هم داشته باشه!
همینطوره! بازی یک صنعت بزرگه که درآمدش از مجموعه این حوزههایی که گفتین هم بیشتره و رشدش هم زیاده حتی در مورد سرمایهای که در خودروسازی میشه یک میلیون از یک درصد از آن بودجه را در گیم خرج کنند شاید گیم ایران در 5 سال آینده تمام آوردههای مالی صنعت خودرو رو جبران کنه و بیش از آن هم درآمد داشته باشه!
دلیل این آورده مالی که میگید چی هست!
در بازیها ما یک نسخه میسازیم و بینهایت از آن کپی میکنیم اما در هر صنعت دیگری هر محصولی رو باید جدا تامین کرد و قطعات مختلفی را ساخت. البته ساخت بازیها هم با شکست روبهرو میشه اما یک بازی به شکست بخوره تجربه بعدی قطعا به موفقیت میرسه، این قضیه برای فنلاند رخ داد وقتی شرکت نوکیا ورشکست شد کل سرمایهشون رو به سمت بازیسازی بردن و در حال حاضر قطب بازیسازی شدن اگه ببینید بازیهای سوپرسل و انگری برد کل دنیا رو گرفتن، درسته ما در اون حد نیروی متخصص نداریم اما به هر حال از یه جایی شروع کردن و به موفقیت رسیدن.
برخی از بازیسازان گفتن که حوزه گیم متولی نداره و این ضعفهای موجود در صنعت گیم به دلیل نبود مدیریت درسته، نظر شما چیه؟
اتفاقا در حوزه بازی متولی داریم، بودجه و پتانسیل بالا هم هست بیشتر ضعفها در تصمیمگیری و سیاستگذاریها هست. اگر شرکتهای بزرگ دنیا ببینند که بازار گیم ایران مثل دیگر کشورها کاربر گیم زیادی داره و حتی بازار بزرگی داره خود به خود به سمت بازار ما میآن اما وقتی گیمر رو محدود میکنیم در شرایط نامناسب اینترنتی بازی کنه تمام آمار و ارقامهایی که از بازار بیرون میآد نادرسته و کیفیت پایینه! این ویترینی خوبی برای ما ایجاد نمیکنه. مثلا از بین کشورهای همسایه ترکیه خیلی تو صنعت گیم رشد داشته!
کشور ترکیه در حال حاضر تو صنعت گیم از ما جلوتره با توجه به اینکه وقتی ما شروع کردیم از ترکیه جلوتر بودیم!
بله! ده سال قبل اونا اصلا گیمی نداشتن اما ببینید این ده سال چقدر میتونه با سیاستگذاری درست، بازار خوب و سرمایه در حوزه گیم رشد داشته باشیم الان ترکیه به بلوغی خوبی رسیده اما ما واقعا فاصله داریم.
بیشتر بخوانید