تبیان، دستیار زندگی

آشنایی با بیماری ماربورگ

بیماری ویروسی ماربورگ (MVD) یک بیماری نادر اما با تب خونریزی دهنده (هموراژیک) شدید است. عامل بیماری ماربورگ، ویروس ماربورگ است. ویروس ماربورگ از همان خانواده‌ی ویروس ابولا است. ویروس ماربورگ اولین بار در سال ۱۹۶۷ در ماربورگ آلمان شناسایی شد که ۳۱ نفر بیمار شدند و ۷ نفر جان خود را از دست دادند.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
ویروس ماربورگ
ویروس ماربورگ در میان انسان‌ها معمولا توسط افرادی منتشر می‌شود که مدت زمان طولانی در غارها و معادنی که خفاش زیاد دارند به سربرده‌اند. خوب است بدانید که در هفته‌ی گذشته دو مورد از این بیماری در کشور غنا دیده شده است.

ویروس ماربورگ چه علائمی ایجاد می‌کند؟

بیماری ماربورگ با این علائم ناگهانی شروع می‌شود:
. تب و لرز
. ضعف
. سردرد شدید
. درد عضلانی

ویروس ماربورگ در میان انسان‌ها از طریق مایعات بدن و تماس با رختخواب و لباس و سوزن آلوده منتشر می‌شود. خون و ترشحات جنسی افراد بیمار حتی بعد از بهبودی نیز می‌تواند تا ماه‌ها بعد دیگران را مبتلا کند


علائم زیر بعد از سه روز ظاهر می‌شوند:
. قرمزی چشم‌ها
. بثورات پوستی برآمده
. درد در قفسه سینه و سرفه
. گلودرد
. کاهش وزن شدید
. کبودی
. خونریزی داخلی
. اسهال آبکی
. شکم درد
. تهوع
. استفراغ
خیلی از افراد دچار خونریزی در قسمت‌های مختلف بدن می‌شوند (معمولا گوش و چشم و بینی و مقعد) و طی ۸ تا ۹ روز بعد از شروع بیماری به دلیل خونریزی زیاد و شوک وارد شده بر بدن می‌میرند.
این ویروس به طور متوسط نیمی از افراد مبتلا را می‌کُشد اما خطرناک‌ترین گونه‌های آن ۸۸ درصد از بیماران را به کام مرگ می‌فرستند.

ویروس ماربورگ چگونه منتشر می‌شود؟

ویروس ماربورگ در میان انسان‌ها از طریق مایعات بدن و تماس با رختخواب و لباس و سوزن آلوده منتشر می‌شود. خون و ترشحات جنسی افراد بیمار حتی بعد از بهبودی نیز می‌تواند تا ماه‌ها بعد دیگران را مبتلا کند.
افرادی که به ویروس ابولا یا ماربورگ مبتلا می‌شوند معمولا تا زمانی که علامت‌دار نشده‌اند، بیماری را انتقال نمی‌دهند. افراد خانواده بیمار که از او مراقبت می‌کنند یا کسانی که بیمار فوت شده را تدفین می‌کنند می‌توانند به این ویروس آلوده شوند.
یکی از دلایل اینکه ویروس ماربورگ تا این حد کُشنده است این است که در توانایی سیستم ایمنی برای مقابله با ویروس اختلال ایجاد می‌کند. اما دانشمندان نمی‌دانند چرا بعضی از افراد از این بیماری ویروسی جان سالم به در می‌برند و بعضی دیگر نه.
در مورد افرادی که جان سالم به در می‌برند، ریکاوری و بهبودی روند کُندی دارد. ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا وزن و قدرت از دست رفته برگردد، چون ویروس‌ها تا هفته‌ها در بدن می‌مانند.
افراد ممکن است دچار عوارض زیر شوند:
. ریزش مو
. تغییراتی در حس‌ها
. التهاب کبد
. ضعف
. خستگی
. سردرد
. التهاب چشم
. التهاب بیضه

بیماری ماربورگ چطور درمان می‌‌شود؟

درمان یا واکسن خاصی برای این بیماری وجود ندارد. پزشکان فقط می‌توانند با دادن مایعات زیاد و جایگزین کردن الکترولیت‌ها و خون از دست رفته، حفظ سطح اکسیژن و فشارخون، علائم را کمی تسکین دهند.

چگونه از ابتلا به بیماری ماربورگ پیشگیری کنید؟

برای پیشگیری از این بیماری باید با ویروس تماس پیدا نکنید.
اقدامات زیر می‌تواند جلوی عفونت و انتشار ویروس ماربورگ را بگیرد:
. به جاهایی که این ویروس شایع است نروید.
. دست‌ها را مکررا بشویید. درست مانند دیگر بیماری‌های عفونی، یکی از مهم‌ترین کارها برای پیشگیری، شستن مکرر دست‌هاست.
. با فرد آلوده تماس نداشته باشید. خصوصا کسانی که از بیمار مراقبت و پرستاری می‌کنند باید به شدت مراقب باشند تا با مایعات بدنی او مثل بزاق و خون و همچنین با رختخواب و لباس و دیگر وسایل بیمار تماس نداشته باشند.
مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.