آشنایی با بیماری آبله میمون
آبله میمون (Monkeypox) یک بیماری نادر و مشابه آبله است که از ویروس آبله میمون ناشی میشود. آبله میمون بیشتر در آفریقا پیدا میشود اما در دیگر نقاط جهان نیز دیده شده است. در هفتهی گذشته سه نفر در انگلیس به این بیماری مبتلا شدهاند.
آبله میمون، علائمی مشابه آنفلوانزا دارد، مانند تب و لرز، و بثورات پوستی نیز در عرض یکی دو روز ظاهر میشوند. درمان مشخص و تأیید شدهای برای آبله میمون وجود ندارد اما معمولاً خودبهخود برطرف میشود.
آبله میمون در سال ۱۹۵۸، زمانی که دو بیماری مشابه آبله در میان گروههایی از میمونها که برای تحقیق مطالعه از آنها استفاده میشد، کشف شد. ویروس آبله میمون برخلاف اسمش، دیگر از میمونها نیست. دانشمندان مطمئن نیستند اما گفته میشود ویروس آبله میمون توسط جوندگان کوچک و سنجابها در جنگلهای بارانی آفریقا منتشر میشود. ویروس آبله میمون دو گونه است: آفریقای مرکزی و آفریقای غربی. ویروس آبله میمون آفریقای مرکزی، عفونتهای شدیدتری ایجاد میکند و احتمال مرگ بیمار در اثر این ویروس بیشتر است.
. تب
. لرز
. سردرد
. دردهای عضلانی
. خستگی
. تورم گرههای لنفی
بعد از یک تا سه روز، بثورات و علائم پوستی ظاهر میشوند. این بثورات اغلب روی صورت شروع شده و سپس به دیگر قسمتهای بدن نیز میرسند، از جمله کف دستها و کف پاها. بثورات پوستی ابتدا بهصورت برآمدگیهایی مسطح و قرمزند و کمکم به تاولهای آبدار تبدیل میشوند. بعد از چند روز این تاولها خشک شده و از بین میروند.
آبله میمون میتواند از انسان به انسان نیز منتقل شود اما چندان معمول نیست. انتقال انسان به انسان آبله میمون زمانی صورت میگیرد که شما با ذرات ویروس فرد بیمار تماس پیدا کنید. وقتی یک فرد مبتلا سرفه یا عطسه میکند، ویروس میتواند از طریق ذرات تنفسی در هوا پخش شده و از طریق تنفس یا چشمها به فرد دیگر منتقل شود. همچنین ممکن است با لمس ضایعات پوستی فرد بیمار به طور مستقیم به این ویروس مبتلا شوید.
با تماس مستقیم یا غیرمستقیم با پارچه آلوده به ویروس نیز امکان ابتلا به این عفونت وجود دارد. این مواد میتوانند شامل لباس، رختخواب و دیگر پارچههایی باشند که انسان یا حیوان آلوده از آن استفاده کردهاند.
برای تشخیص آبله میمون، پزشک نمونهای از بافت را برمیدارد و زیر میکروسکوپ میبرد. همچنین ممکن است به آزمایش خون هم نیاز باشد تا خون از جهت ویروس آبله میمون یا آنتیبادیهای که سیستم ایمنی در برابر این ویروس ساخته بررسی شود.
. پرهیز از تماس با حیوانات آلوده (خصوصاً حیوانات بیمار یا مُرده)
. پرهیز از تماس با رختخواب یا دیگر وسایل آلوده به ویروس
. شستن دستها با آب و صابون بعد از تماس با یک حیوان آلوده
. تمام غذاهایی را که حاوی گوشت حیوان هستند به طور کامل بپزید
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید. آبله میمون چیست؟
آبله میمون بیماری نادری است که موجب بثورات پوستی و علائمی شبیه آنفلوانزا میشود. ویروس آبله میمون مشابه ویروس شناختهشدهتری که عامل آبله است، در دستهٔ ویروس ارتوپاکس قرار میگیرد.آبله میمون در سال ۱۹۵۸، زمانی که دو بیماری مشابه آبله در میان گروههایی از میمونها که برای تحقیق مطالعه از آنها استفاده میشد، کشف شد. ویروس آبله میمون برخلاف اسمش، دیگر از میمونها نیست. دانشمندان مطمئن نیستند اما گفته میشود ویروس آبله میمون توسط جوندگان کوچک و سنجابها در جنگلهای بارانی آفریقا منتشر میشود. ویروس آبله میمون دو گونه است: آفریقای مرکزی و آفریقای غربی. ویروس آبله میمون آفریقای مرکزی، عفونتهای شدیدتری ایجاد میکند و احتمال مرگ بیمار در اثر این ویروس بیشتر است.
آبله میمون چه اندازه شایع است؟
آبله میمون نادر است اما تعداد موارد در آفریقا در حال افزایش است. آبله و آبله میمون ناشی از ویروسهای مشابهیاند، بنابراین اگر افراد در برابر آبله واکسینه شده باشند، در برابر ابتلا به آبله میمون نیز واکسینه خواهند بود. ازآنجاییکه آبله، دیگر بیماری شایعی نیست و افراد دیگر در برابر آن واکسینه نمیشوند، بنابراین در برابر آبله میمون ایمن نیستند.آبله میمون نادر است، به همین دلیل پزشک ممکن است ابتدا به دیگر بیماریهای پوستی مانند آبله مرغان و سرخک و یا حتی آبله مشکوک شود. اما تورم غدد لنفاوی، وجه تمایز آبله میمون از دیگر آبلهها هستند
علائم و نشانههای آبله میمون
علائم آبله میمون مشابه علائم آبله اما خفیفترند. علائم اولیه آبله میمون شامل علائم مشابه آنفلوانزا میشود، مانند:. تب
. لرز
. سردرد
. دردهای عضلانی
. خستگی
. تورم گرههای لنفی
بعد از یک تا سه روز، بثورات و علائم پوستی ظاهر میشوند. این بثورات اغلب روی صورت شروع شده و سپس به دیگر قسمتهای بدن نیز میرسند، از جمله کف دستها و کف پاها. بثورات پوستی ابتدا بهصورت برآمدگیهایی مسطح و قرمزند و کمکم به تاولهای آبدار تبدیل میشوند. بعد از چند روز این تاولها خشک شده و از بین میروند.
چگونه ممکن است به آبله میمون مبتلا شوید؟
آبله میمون زمانی منتقل میشود که با انسان یا حیوان مبتلا به این ویروس تماس پیدا کنید. انتقال ویروس از حیوان به انسان از طریق گزش و خراش توسط حیوان آلوده یا تماس مستقیم با خون، ترشحات بدنی یا ضایعات آبلهای یک حیوان آلوده صورت میگیرد.آبله میمون میتواند از انسان به انسان نیز منتقل شود اما چندان معمول نیست. انتقال انسان به انسان آبله میمون زمانی صورت میگیرد که شما با ذرات ویروس فرد بیمار تماس پیدا کنید. وقتی یک فرد مبتلا سرفه یا عطسه میکند، ویروس میتواند از طریق ذرات تنفسی در هوا پخش شده و از طریق تنفس یا چشمها به فرد دیگر منتقل شود. همچنین ممکن است با لمس ضایعات پوستی فرد بیمار به طور مستقیم به این ویروس مبتلا شوید.
با تماس مستقیم یا غیرمستقیم با پارچه آلوده به ویروس نیز امکان ابتلا به این عفونت وجود دارد. این مواد میتوانند شامل لباس، رختخواب و دیگر پارچههایی باشند که انسان یا حیوان آلوده از آن استفاده کردهاند.
آبله میمون چگونه تشخیص داده میشود؟
آبله میمون نادر است، به همین دلیل پزشک ممکن است ابتدا به دیگر بیماریهای پوستی مانند آبله مرغان و سرخک و یا حتی آبله مشکوک شود. اما تورم غدد لنفاوی، وجه تمایز آبله میمون از دیگر آبلهها هستند.برای تشخیص آبله میمون، پزشک نمونهای از بافت را برمیدارد و زیر میکروسکوپ میبرد. همچنین ممکن است به آزمایش خون هم نیاز باشد تا خون از جهت ویروس آبله میمون یا آنتیبادیهای که سیستم ایمنی در برابر این ویروس ساخته بررسی شود.
آیا آبله میمون قابل درمان است؟
در حال حاضر هیچ روش درمانی تأیید شده و بیخطری برای آبله میمون در دسترس نیست. داروهای ضدویروس ممکن است کمککننده باشند اما بهعنوان درمانی برای آبله میمون موردمطالعه قرار نگرفتهاند. پزشک وضعیت بیمار را بررسی کرده و سعی میکند علائم را تسکین بدهد. بیشتر افراد بدون درمان بهبود پیدا میکنند.بیشتر بخوانید
چگونه میتوانید از ابتلا به آبله میمون پیشگیری کنید؟
واکسن آبله میتواند در برابر آبله میمون نیز ایمنی ایجاد کند، اما در حال حاضر استفاده از آن محدود به کسانی است که در آزمایشگاهها با ویروس واریولا (آبله) سروکار دارند. شما میتوانید با راهکارهای زیر از ابتلا به این بیماری پیشگیری کنید:. پرهیز از تماس با حیوانات آلوده (خصوصاً حیوانات بیمار یا مُرده)
. پرهیز از تماس با رختخواب یا دیگر وسایل آلوده به ویروس
. شستن دستها با آب و صابون بعد از تماس با یک حیوان آلوده
. تمام غذاهایی را که حاوی گوشت حیوان هستند به طور کامل بپزید