تبیان، دستیار زندگی

درمان همجنسگرایی ممنوع!

کانادا در هفته‌ی اخیر به جمع ۱۲ کشوری پیوست که «تبدیل درمانی» را ممنوع کرده‌اند. تبدیل درمانی که گاهی درمان ترمیمی نیز نامیده میشود بیشتر در کشورهای غربی ممنوع شده است.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

 

کانادا در هفته‌ی اخیر به جمع ۱۲ کشوری پیوست که «تبدیل درمانی» را ممنوع کرده‌اند. تبدیل درمانی از روش هایی در مشاوره با افراد همجنسگرا استفاده می‌کند که میتواند به مرور اختلال جنسی آن‌ها را درمان کرده و گرایش جنسی آن‌ها را عادی کند.  تبدیل درمانی که گاهی درمان ترمیمی نیز نامیده میشود بیشتر در کشورهای غربی ممنوع شده است.

لابی‌های همجنس‌گرایان توانسته خود را به یکی از ستون‌های تعیین سیاست در کشورهای غربی تبدیل کند. در میتینگ‌های سیاسی انتخاباتی در امریکا، حقوق همجنسگرایان یکی از محورهای بحث دو حزب است. این لابی‌ها با نفوذ بالا توانسته‌اند علاوه بر تغییز قوانین، حتی کتاب‌های نیکولوسی که مبدع روش‌های برای درمان همجنسگرایان بود را از آمازون حذف کنند.

از ابتدای ۱۹۷۴ که همجنس‌گرایی در امریکا  از فهرست اختلالات روانی، آنهم به دلایل سیاسی و نه علمی حذف شد، تلاش‌های گسترده‌ای صورت گرفت تا همجنسگرایی به عنوان مسئله ای عادی شناخته شود. رسانه‌ها، از بنگاه‌های خبری گرفته تا سینما، تبلیغات گسترده ای برای آن انجام دادند.

مسئله همجنسگرایی در سال‌های گذشته، بیشتر از این‌که محل اختلافات علمی باشد، به سوژه‌ای سیاسی تبدیل شده است



حمایت رسانه‌ای البته در گسترش همجنس‌گرایی تاثیر قابل توجه و موفقی داشت. بررسی گالوپ نشان میدهد، درصد افرادی که در امریکا خودشان را همجنسگرا می دانند به ۵.۶ درصد رسیده که نسبت به سال ۲۰۱۲ رشد دو درصدی را تجربه کرده است. از این مهم تر آماری است که نشان میدهد نزدیک به ۱۶ درصد متولدین ۱۹۹۷-۲۰۰۲ در آمریکا خود را همجنسگرا می دانند، در حالی که در میان متولدین قبل از ۱۹۶۴، این آمار تنها دو درصد بود.

سالها جو سنگین حمایت از همجنسگرایی با اختصاص جوایز بین المللی به آثاری که همجنسگرایی را ترویج میکنند و همچنین سرکوب مخالفین این مسئله، دیدگاه کلی جامعه را به موافقت با آن تغییر داده است.

البته، هرچند سال‌ها تلاش شد تا با ادعاهایی همچون وجود «ژن همجنسگرا» همجنسگرایی به عنوان یک پدیده ژنتیکی و طبیعی قلمداد شود اما یافته های علمی هیچگاه آن را تایید نکرد. سازمان های مستقلی مانند «انجمن ملی درمان همجنسگرایی» و «شورای عالی تحقیقات خانواده» اثبات کردند همجنسگرایی نه طبیعی که محصول عوامل بیرونی است.

حتی برخی روانشناسان، گرچه همجنس‌گرایی را به عنوان یک گرایش پذیرفته‌اند این مسئله را ناشی از خروج از وضعیت طبیعی و نرمال میدانند. محیط گرایانی مانند آشکوم معتقدند فاکتورهای محیطی از کودکی، از جمله تروما، آموزش، نقش پدر و مادر، تجاوز و رسانه موجب گرایش افراد به همجنس میشود. برخی نیز این مسئله را ناشی از یک اختلال در هنگام بارداری می دانند.

با این حال از همان ابتدا کوشش‌ها برای درمان این مسئله با مخالفت‌های سیاسی مواجه می‌شد. درسال ۱۹۹۹ انجمن روانشناسی امریکا، مناظره‌ی میان فعالان همجنسگرایی و جوزف نیکولوس با موضوع «آیا میتوان همجنسگرایی را درمان کرد» لغو کرد چون آن‌ها حاضر نبودند با مبدع روش‌هایی برای درمان همجنسگرایی مناظره کنند. مسئله همجنسگرایی در سال‌های گذشته، بیشتر از این‌که محل اختلافات علمی باشد، به سوژه‌ای سیاسی تبدیل شده است.