بعد از طلاق، عذاب وجدان رهایم نمیکند
بعد از طلاق، خیلی دلم گرفته است. چهار ماه پیش طلاق گرفتم و چون شرایط نگهداری از تنها دخترم را نداشتم، مجبور شدم دخترم را به پدرش بدهم. مشکلم اقتصادی بود و هنوز هم هست اما بعد از این مدت، هنوز نتوانستم با این عذابوجدان کنار بیایم. خیلی گریه میکنم. 27 ساله هستم. چه کنم؟
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : دوشنبه 1400/10/13 ساعت 11:00
نویسنده : فاطمه محمدی| کارشناسارشد روانشناسیبالینی
مخاطب گرامی، قبل از هر چیزی بابت سختیهایی که پشت سر گذاشتهاید، متاسفم. بعد از اتفاقاتی از این دست، گریه و احساس گناه یا عذاب وجدان دور از ذهن نیست و بخشی از مسیر شما برای کنار آمدن با شرایط پیش آمده است؛ اما درباره این که پرسیدهاید چه کنم؟ چند توصیه به شما دارم.
سوال شما بسیار کلی است و نیاز به ساعتها صحبت و هم فکری دارد اما اکنون پیشنهاد من برای شما دوست عزیز این است که منابع حمایتی خود(چه مالی و چه عاطفی) را مرور کنید و از کسانی که میتوانید به آنها اعتماد کنید، تقاضای کمک کنید چه برای مسائل مالی و چه برای تخلیه عاطفی یا به معنای دیگر، درددل کردن؛ همچنین برای کاهش عذاب وجدان، مطالعه کتاب فرار از احساس گناه نوشته «کارل.آر.ان» را به شما پیشنهاد میکنم. علاوه بر این با توجه به سنتان امید زیادی برای استقلال مالی تان وجود دارد، استقلال مالی شرایط روانیتان را بهتر خواهد کرد.
منبع: زندگی سلام
مخاطب گرامی، قبل از هر چیزی بابت سختیهایی که پشت سر گذاشتهاید، متاسفم. بعد از اتفاقاتی از این دست، گریه و احساس گناه یا عذاب وجدان دور از ذهن نیست و بخشی از مسیر شما برای کنار آمدن با شرایط پیش آمده است؛ اما درباره این که پرسیدهاید چه کنم؟ چند توصیه به شما دارم.
منابع حمایتی خود را مرور کنید
سوال شما بسیار کلی است و نیاز به ساعتها صحبت و هم فکری دارد اما اکنون پیشنهاد من برای شما دوست عزیز این است که منابع حمایتی خود(چه مالی و چه عاطفی) را مرور کنید و از کسانی که میتوانید به آنها اعتماد کنید، تقاضای کمک کنید چه برای مسائل مالی و چه برای تخلیه عاطفی یا به معنای دیگر، درددل کردن؛ همچنین برای کاهش عذاب وجدان، مطالعه کتاب فرار از احساس گناه نوشته «کارل.آر.ان» را به شما پیشنهاد میکنم. علاوه بر این با توجه به سنتان امید زیادی برای استقلال مالی تان وجود دارد، استقلال مالی شرایط روانیتان را بهتر خواهد کرد.در زندگی فرزندتان، حضور فعال داشته باشید
اگر شرایطش را دارید با همسرتان برای دیدارهای هرچند کوتاه با فرزندتان به توافق برسید و با هم بر سر دیدار فرزند، مکالمه جدیدی برقرار کنید. درست است که به دلیل شرایط مالی فرزندتان را به همسرتان سپرده اید اما سعی کنید حضوری فعال در زندگی او داشته باشید. در ضمن در صورت داشتن علایم دیگری مثل احساس غم دایمی، ناتوانی از لذت بردن از چیزهایی که قبلا برایتان لذت بخش بود یا سطح انرژی پایین، پیشنهاد میکنم به یک روان شناس یا روان پزشک مراجعه کنید. در آخر فراموش نکنید همه چیز در زندگی موقتی است و رنج و شادی برای همیشه با ما و در کنار ما نخواهد ماند.منبع: زندگی سلام
این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر شده و محتوای آن لزوما مورد تایید تبیان نیست .