تبیان، دستیار زندگی

غیرعادی ترین آگهی معمولی صدا و سیما

احتمالاً مهمترین چیزی که این روزها در تبلیغات صداوسیما نظر شما را جلب می‌کند، خانه‌های آنچنانی با آدم‌های چشم رنگی و بوره! حالا یک شرکت آمده و این روند را تغییر داده و ثابت کرده که برای تبلیغ خوب نیازی به نمایش اشرافی‌گری نیست!
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

 

آخرین باری که یک تبلیغ تلویزیونی شبیه این دیدید کی بود؟! تبلیغی که نور و دیزاین و آدم‌هایش شبیه خودمان باشند نه شبیه مانکن‌های پشت ویترین!


تا حالا به تبلیغ‌هایی که  در ایران پخش می‌شود دقت کردید؟
به آدم‌هایی که همگی هیکل‌های کاملاً ایده‌آل دارن با چهره‌های بسیار زیبا و لباس‌های خاصی که فقط در همان تبلیغ‌ها میشود نمونه‌اش را دید! نه در بازار و نه حتی در کمد مردم عادی! 

مردها و بچه‌ها در اغلب تبلیغات ایرانی، موهای بور دارند با چشم‌های رنگی!

دختربچه‌ها همگی موهای بسیار بلند دارند با دامن‌های پفی و جوراب شلواری و اینقدر زیبا هستند که توجه هر بیننده‌ای را به خودشان جلب می‌کنند!

تبلیغات در همه دنیا چیز مهمی است، آنقدری که کمپانی‌های بزرگ را مجبور می‌کند از مدل‌های معمولی استفاده کنند اما در ایران هنوز با این احترام به سبک زندگی بومی و عادی کشور از طرف شرکت‌های تجاری خیلی فاصله داریم



پسربچه‌ها پوست‌های صاف و شفاف دارند با دندان‌های مرتب و موهای سشوار کشیده که لباس‌های گرانقیمت تن‌شان می‌باشد.

آدم‌ها که جای خود دارند، حتی طراحی دکور هم همیشه به حدی با شکوه و خاصه که شبیه‌اش را بیشتر در پینترست یا خانه‌های لاکچری بالاشهر می‌شود دید تا در خانه آدم‌های معمولی!

حالا وسط اینهمه تبلیغ پر زرق و برق غریبه که هر روز دارد پخش می‌شود اخیراً یک شرکت صنایع غذایی این تبلیغ‌های تلویزیونی را تولید کرده و این شاید اولین بار بعد از سال‌های خیلی طولانی باشد که یک چنین آگهی بازرگانی واقعی و بی‌شیله پیله‌ای می‌بینیم.

این تبلیغ نشان می‌دهد که می‌شود هم بومی بود، هم واقعی هم کاملاً منطبق بر کارکرد محصول بدون اینکه لازم باشد ارزش‌های جامعه را دستکاری کرد و در کنار همه این‌ها احتمالاً به سود کافی در تبلیغ موثر هم رسید!

اما درباره تبلیغ‌های پرزرق و برق عجیب که مثلاً میگه همیشه  در یخچال ساید بای سایدتان کیک و توت فرنگی داشته باشید یا بچه‌هاتان را با لباس‌های پرنسسی ببرید پیک نیک؛ چه چیزی مهم و نگران کننده است؟!

خب در این باره باید بگوییم که تبلیغ‌های تلویزیونی دارند به نوعی ارزش‎‌های جامعه را می‌سازند؛ آنها دارنذ به ما میگویند که ارزش در ثروتمند بودن است!
در هیکل‌های بی‌نقص؛ چشم‌های رنگی و موهای بور!

این ارزش‌ها می‌گویند خانه‌ها باید لوکس و بزرگ و کامل باشند؛ نورگیر و کاملاً مرتب؛ بدون حتی یک لکه‌ی کوچیک!

وقتی هر روز این تبلیغات بارها و بارها برای مخاطب نمایش داده می‌شود و وقتی یک دور در راسته فروش محصولات دکوراسیون منزل می‌زنیم معلوم می‌شود ارزش‌هایی که این آگهی‌ها به مردم نمایش می‌دهند کار خودشان را کردند و دیگر نمی‌شود مدعی شد که آگهی‌های بازرگانی هیچ تاثیری ندارند!

تبلیغات نه تنها روی انتخاب‌های ما تأثیر دارند بلکه ممکن است روی حس رضایت ما از زندگی‌مان هم مؤثر باشند! وقتی ما و زندگی‌مان شبیه مانکن‌های تلویزیونی نیستیم، احساس می‌کنیم کمیم و این خودش شروع کلی مشکل دیگر است.

تبلیغات در همه دنیا چیز مهمی است، آنقدری که کمپانی‌های بزرگ را مجبور می‌کند از مدل‌های معمولی استفاده کنند اما در ایران هنوز با این احترام به سبک زندگی بومی و عادی کشور از طرف شرکت‌های تجاری خیلی فاصله داریم.