ماجرای عجیب بازی دوستانه تیم ملی فوتبال بحرین با توگو

بحرین قصد داشت سه بازی دوستانه انجام دهد و یکی از این بازی‌ها با توگو بود. ویلسون پرومال هماهنگ کننده بازی‌های دوستانه و مدیر موسسه football4U قرار شد هماهنگی‌های مرتبط با این بازی را انجام دهد.
پرومال نیاز داشت که هر طور شده تیم ملی توگو بازی کند. اما تیم ملی توگو و فدراسیون فوتبال این کشور عملا از هم گسیخته بودند. تیم ملی دومی هم وجود نداشت. بازی شروع شد. کمتر از 10 دقیقه توگو گل اول را خورد. گل دوم دقیقه 44 زده شد در حالی که پرچم آفساید کمک داور بالا بود ولی بازهم گل تایید شد.

داور مدام بازی را به تأخیر می‌انداخت. هر پرتاب دو دقیقه طول می‌کشید. نیمه دوم به طور خالص فقط ۱۰ دقیقه طول کشید. مربی و کمک مربی بحرین گفتند همان موقع شک کردیم، یک چیزی جور در نمی‌آمد. بازیکنان توگو آماده نبودند. در واقع اصلاً نمی‌توانستند بازی کنند. به همین خاطر در پایان نیمه اول به زمین افتاده بودند. داد می‌زدند و عضلاتشان گرفته بود. به همین خاطر داور بازی را چند دقیقه متوقف کرد.

تیم ملی توگو تیم جعلی و ساختگی بود!

بانا چنیل سرمربی تیم تقلبی توگو در سال ۲۰۱۰ یکی از معدود افراد واقعی در تیم بود. با سابقه‌ای موفق در کشورهای مختلف. بانا چنیل لقب مورینیوی آفریقا را داشت. بازی پخش زنده نشد. تقریبا کسی از بازی خبردار نشد و هیچ تماشاگری در ورزشگاه وجود نداشت به جز اقوام بازیکنان و کارمندان.

اما همه داستان فقط به درون زمین خلاصه نمی‌شد. پرومال در واقع پدر تبانی و شرط‌بندی فوتبال در سنگاپور بود. با گلی که دقیقه ۹ توگو می‌خورد همه انتظار یک باخت سنگین را داشتند. اما دن تن چینی که اسم واقعی‌اش تن سینگ بود و تأمین مالی شرط‌بندی را انجام داده بود چیزی دیگری می‌خواست.

اکثر افرادی روی باخت ۴-۰ یا ۵-۰ شرط‌بندی کرده بودند. اما دن تن و تیمش روی باخت سه بر صفر! دقیقه ۴۰ دن تن با پرومال تماس می‌گیرد و می‌گوید یک گل دیگر می‌خواهیم. دقیقه ۴۴ یک گل دیگر زده میشود. همان گلی که آفساید بود اما توسط داور اعلام نشد.

به ابراهیم چابیو داور بازی دستور داده شد که گل‌ها را زیر ۳ نگاه دارد. دقیقه ۶۵ پنالتی برای بحرین گرفته می‌شود و بعدش به هر بهانه‌ای بازی نگه داشته می‌شود.

درآمد بازیکن لیگ یک در توگو بین ۲۰ تا ۴۰ دلار در ماه است. در واقع یک بازیکن فوتبال در توکو حتی نمی‌تواند یک دوچرخه بخرد. مجموعاً ۶۰ هزار دلار برای این بازی خرج می‌شود. مربی می‌گوید باید ۲۵ هزار دلار را بین بازیکن‌ها خرج می‌کردیم. و بازیکن توگو می‌گوید من ۳۰۰ یورو دریافت کردم.

اما پرومال نیم میلیون یورو از این بازی به دست آورده بود. بین ۱.۵ تا ۲ هزار میلیارد در سال شرط‌بندی می‌شود. وقتی بانا چنیل به توگو برگشت دستگیر و تنها کسی بود که بعد از این بازی محکوم شد. ۶ ماه زندان و ممنوع الکار شدن تا پایان عمر.

فیفا عملاً کاری نکرد. به همین خاطر سال ۲۰۱۲ کریس ایتون حراست فیفا از این سازمان استعفا می‌دهد و پرومال که مغز متفکر این بازی بود در بوداپست تحت نظر زندگی می‌کند، او دو کتاب منتشر  کرد که در آن‌ها دن تن را مقصر ماجرا عنوان کرده است.