تبیان، دستیار زندگی

خواهرم به‌خاطر کرونا فوت کرد، پسر 6 ساله‌اش گوشه‌گیر شد

خواهری داشتم که چند ماه پیش بعد از ابتلا به کرونا، فوت کرد. شوهر خواهرم یک ماه قبل از او، کرونا گرفت و از دنیا رفت. آن‌ها پسری داشتند 6 ساله. او این روزها در خانه پدر و مادر من یعنی پدربزرگش زندگی می کند. حالش خوب نیست، با هیچ فردی حرف نمی‌زند، خیلی گوشه‌گیر شده. از من که خاله‌اش هستم، چه کاری برمی‌آید؟
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
 
کرونا، گوشه گیر شدن، بروز هیجانات، کودکان
نویسنده : فهیمه ملکی | ، روان‌شناس بالینی دانشگاه علوم‌بهزیستی و توان‌بخشی
مخاطب گرامی، چقدر خوب و ستودنی است که پیگیر این ماجرا بوده اید  و به عنوان یک خاله، این‌قدر به فکر خواهرزاده‌تان هستید. با این حال و بعد از تجربه چنین اتفاق تلخی به خصوص برای کودکان، مى‌توان انتظار داشت که این گوشه گیرى و تغییر اشتها و خواب مربوط به فرایند سوگوارى کودک باشد و به طور معمول دو یا سه ماه زمان مى‌برد اما به این معنا نیست که کودک باید در این دوران به حال خود رها شود. بنابراین مواردی را باید درباره این کودک در نظر داشته باشید که در ادامه مطرح می‌شود.

بگذارید سوگواری کند

کودک باید فرصت بروز هیجانات و سوگوارى را داشته باشد. همچنین درک کودکان از مرگ متفاوت از دوران بزرگ سالى است. اگر ابهام یا سوالى درباره مرگ دارد، باید متناسب با درک او به این سوال‌ها پاسخ داده شود. گاهى کودکان پس از فوت نزدیکان احساس گناه یا تقصیر دارند و ممکن است علت فوت آن‌ها را به کارهاى بد خود نسبت بدهند، باید به کودک اطمینان خاطر داد که در این اتفاق نقشی نداشته است.

درباره شرایط جدید و مکان زندگى و تغییرات پیش آمده بهتر است با کودک به طور مستقیم صحبت شود، طوری‌که اطمینان خاطر داشته باشد که شرایط زندگى او ثبات دارد و از طرف سرپرست‌هاى جدید پذیرفته مى‌شود



با او فعالیت‌های مشترک انجام دهید

کودکان کمتر هیجانات خود را به صورت کلامى بروز مى‌دهند و توانایی کمترى در بیان و شناخت احساسات خود دارند. هیجانات کودکان در بازی‌ها، نقاشی‌هایشان و... تظاهر مى‌یابد و از این طریق مى‌توانند هیجانات خود را برون‌ریزى کنند. به همین دلیل علاوه بر گفت‌و‌گو با کودک، انجام فعالیت‌های مشترک مثل نقاشی کشیدن، قصه گفتن و بازى با او مى‌تواند فرصتى براى بروز احساساتش باشد.

استرس پس از حادثه را جدی بگیرید

درباره شرایط جدید و مکان زندگى و تغییرات پیش آمده بهتر است با کودک به طور مستقیم صحبت شود، طوری‌که اطمینان خاطر داشته باشد که شرایط زندگى او ثبات دارد و از طرف سرپرست‌هاى جدید پذیرفته مى‌شود. علاوه براین، کمک گرفتن از روان شناسان کودک و نوجوان به صورت حضورى به کودک کمک مى‌کند که با سلامت بیشترى این دوره را طى کند و در صورتی‌که کودک در این حادثه حضور داشته، لازم است احساسات مربوط به این حادثه و احتمال تجربه استرس‌هاى پس از حادثه توسط متخصص بررسی شود.
منبع: زندگی سلام
این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر شده و محتوای آن لزوما مورد تایید تبیان نیست .