ماجرای پاسخ یکی از مراجع نجف به درخواست ازدواج دختر فتحعلی‌شاه قاجار!

از مراجع نجف که در کربلا زندگی می کرده مرحوم آقا ابراهیم قزوینی بوده است او در نزد طلبه‌ها خیلی مقام داشته است از نظر علمی بسیار بالا بوده و از نظر تقوی و اخلاق دارای مقامی بلند و محبوبیت خاصی در میان طلاب بوده است.

دختر فتحعلی شاه به نام ضیاء السلطنه از شوهر طلاق گرفته بود اما دختر جوانی بوده و دیگر نخواسته ایران بماند رفته مجاور کربلا شده و لذا بی سرپرست بوده است. کسی را به نزد مرحوم آقا سید ابراهیم قزوینی فرستاد که من دلم می‌خواهد دست شما روی سرم باشد لذا تقاضا دارم مرا به عقد خودت در آوری من در خانه خود هستم و دست شما هم بالای سر من باشد.

ایشان جواب دادند که سلام به ضیاء السلطنه من با شما تناسبی ندارم و کفو همدیگر نیستیم زیرا من پیرم و تو جوان، تو شاهزاده‌ای و من طلبه، تو متمولی و من فقیر. روز دیگر پیغام آمد که من افتخار می‌کنم که زن شما باشم، من افتخار می‌کنم دست شما بالای سر من باشد و اسمش این باشد که من زن شما هستم و از نظر مالی من چیزی از شما نمی‌خواهم بلکه خانه اول شما را هم اداره می‌کنم.

مرحوم آقا سید ابراهیم دیدند این خانم رها نمی‌کند لذا آب پاک را روی دست او ریختند، گفتند سلام مرا به ضیاء السلطنه برسان و به ایشان بگو من زنی دارم که چهل سال است با فقر من ساخته است با غربت من، با مشقت من ساخته است، بعد از چهل سال و این زحمت‌های خانم در خانه، این خانه داری، بچه داری، شوهرداری، آن هم در فقر و غربت، وفاداری اقتضا نمی‌کند که هوو سر او بیاورم و لذا راضی نیستم که با تو ازدواج کنم.

منبع: کتاب اخلاق در خانه