چه کسی باید حق مردم را از فیلیمو و نماوا بگیرد؟

با پیشرفت تکنولوژی کرایه دادن فیلم در قابل وی اچ اس و دی وی دی دیگر از دور خارج شد و ویدیوکلوپ‌های جدید خدمات‌شان را اینترنتی به مردم ارائه کردند.
مثلا نتفلیکس یکی از همان ویدیوکلوپ‌های سنتی و قدیمی بود که دی وی دی ها رو به صورت پستی در اختیار مشترکینش قرار می‌داد؛ بعد که تکنولوژی پیشرفت کرد همین ویدیوکلوپ پستی تبدیل شد به قول صنعت نمایشی جهان با بیشتر از 203 میلیون کاربر در تمام دنیا.
ویدیوکلوپ در مفهوم جدیدش 10 سالی هست که پاش به ایران هم باز شده و فیلیمو و نماوا هم مشهوترین و پرطرفدارترین vodهای ایرانی هستند.
فیلیمو گران‌ترین vod ایرانیه با حق اشتراک ماهانه 99 هزار تومان؛ نماوا هم با یک اختلاف 4 هزار تومانی، دومین پلتفرم گران قیمت ایرانیه. ناگفته نماند که هر دوی این ویدیوکلوپ‌ها تا همین چند ماه پیش یه حق اشتراک نسبتا معقول داشتند اما ناگهان و چندباره تصمیم گرفتن که فشار بیشتری را متوجه جیب کاربرهاشون بکنند.
از اونجایی که واکنش‌ها به این افزایش قیمت خیلی زیاد بود، فیلیمو یک اطلاعیه منتشر کرد و توضیح داد که برای بالابردن حجم تولیدات اختصاصی مجبوریم که حق اشتراک رو گران کنیم.
هر کسی که یک دوری در بازار محصولات سینمایی زده باشد می‌داند که هزینه‌های تولید در ایران واقعا زیاد است. بنابراین بخشی از این توضیح فیلیمو منطقی است چون یک مجموعه خصوصی برای اینکه بتواند از پس هزینه‌های تولید بربیاید هیچ چاره‌ای ندارد جز اینکه دست یاری به سمت مخاطب‌هایش دراز کند. حالا سوال اینجاست که این وسط فقط کاربرها باید از ویدیوکلوپ‌ها حمایت بکنند؟
بیشتر از 90 درصد محتوای پلتفرم‌های ایرانی غیرتولیدی‌اند و بخش قابل‌توجهی از این غیرتولیدی‌ها محصولات خارجی اعم از فیلم و سریال و مستند هستند همه ما هم می‌دانیم که وی او دی‌های ایرانی برای بازنشر محصولات خارجی هیچ پولی به سازنده‌هاشان پرداخت نمی‌کنند.
سایت‌های دانلود رایگان فیلم هم که چند وقت قبل در یک تصمیم درست تعطیل شدن و این یعنی چی؟ یعنی انحصار انتشار محصولات خارجی عملاً در اختیار vodهاست. از آنطرف، کیفیت سریال‌هایی که vodهای ایرانی تولید می‌کنند هم اغلب راضی‌کننده نیست. یعنی ویدیوکلوپ محترم از کاربرش پول بیشتر می‌گیرد که در عوض برایش سریال تولید کند اما در عمل چیزی تولید می‌کند که به خاطر اعتراض مخاطب حتی مجبور می‌شود کلاً از روی خروجی برش دارد و از اول بسازدش! در یکی دو سال اخیر سریال‌های دل، گیسو، مردم معمولی، قبله عالم، خوب بد جلف و چند نمونه دیگه مصداق پروژه‌های شکست‌خورده vodها با پول کاربراشون بودند.

حالا در کنار همه این موارد، این هم باید اضافه کنیم که فیلیمو و نماوا در یک حرکت عجیب علی‌رغم اینکه هزینه اشتراک بالایی می‌گیرند و کار کم کیفیت تولید می‌کنند و نصف محتواشون هم رایگان براشون تموم میشود، تبلیغات را هم به این کلکسیون اضافه کردنذ.

یعنی شما هم پول زیاد پرداخت می‌کنید هم مجبورید تبلیغات اجباری تماشا کنید در حالی که در استاندارد جهانی تبلیغات در کنار محصولات رایگان ارائه میشوند و پرداخت حق اشتراک به نحوی راه فرار از تماشای تبلیغات رایگان می باشد.
حالا چرا این دو تا ویدیوکلوپ‌ ایرانی به حجم بالای اعتراضات مشترکین‌شان بی‌توجه هستند؟ چون پول خوبی دریافت می‌کنند و کسی هم نیست که جلوی‌شان را بگیرد. مثلا ما متوجه شدیم که فیلیمو برای هر قسمت از سریال‌های درجه الفش مثلا مثل زخم کاری یک چیزی حدود 600 میلیون تومان فقط از طریق تبلیغات درآمد داشته است.
یعنی ما عملاً با مجموعه‌هایی طرف هستیم که پول زیاد از ما می‌گیرند، محصول بی‌کیفیت یا نامناسب برای خانواده تولید می‌کنند، بیشتر موجودی‌شان هم برای‌شان تقریبا مجانی تموم شده، تبلیغات هم به خوردمون می‌دهند و هیچ‌کس هم نیست که جلوشون را بگیرد.

تخلفاتی از این دست در کشورهای دیگر با دخالت نهادهای ناظر و جریمه‌های سنگین کنترل می‌شوند اما متاسفانه توی ایران ساترا و ارشاد تا این لحظه به این مسائل ورود نکردن و به نظر نمیاد که قصد حمایت از حقوق مصرف‌کننده‌ها را داشته باشند.

---