کودکان کانادایی چطور قتل‌عام شدند؟

 

در هفته‌های اخیر ۹۶۰ قبر بی‌نام‌ونشان در کانادا پیداشده است. این قبر‌ها عمدتاً برای کودکان بومی مدارس اجباری کاناداست.
از اواخر قرن نوزدهم تا اواخر قرن بیستم، مدارسی در کانادا تأسیس شدند که هدف آن‌ها تغییر فرهنگ بومی‌ها و اروپایی شدن کودکان بود. حضور کودکان در این مدارس الزامی بود. از ۱۸۸۰ بیش از ۱۵۰ هزار کودک به‌اجبار در این مدارس تحصیل می‌کردند.

این کودکان به‌اجبار مسیحی می‌شدند و حق صحبت با زبان مادری را هم نداشتند. این کودکان بومی حتی از خیابان‌ها هم ‌دزدیده‌شده و به مدرسه‌ها می‌رفتند. پلیس خانواده‌هایی که کودکان خود را تحویل نمی‌دادند دستگیر می‌کرد. این مدارس شبانه‌روزی به‌جای زمین‌بازی برای تفریح کودکان؛ قبرستان‌هایی برای دفن اجساد آن‌ها داشتند.

قریب به ۱۵۰ مدرسه اجباری در کانادا وجود داشت اما آمار گورهای کشف‌شده تنها نتیجه حفر ۶ مدرسه است. این مدرسه‌ها تا دو دهه پیش فعالیت می‌کردند.

ده‌ها هزار خانواده بومی به دلیل جدایی‌های اجباری متلاشی شدند. دولت مقصر این اتفاقات را کلیسا می‌داند، اما این مدارس با برنامه دولتی اداره می‌شد. میزان مرگ‌ومیر در این مدارس ۵ برابر بیش از مدارس عادی بود. آمار‌ها از کشته شدن ۶ تا ۱۸ هزار کودک خبر می‌دهند.

در سال ۲۰۰۸ دولت رسماً به آزار‌های فیزیکی و جنسی کودکان بومی اعتراف کرد. در سال ۲۰۱۵ سیاست‌های این مدارس نسل‌کشی فرهنگی نامیده شده است.  سال 2019 میلادی، دولت کانادا بالاخره نام 2800 کودک بومی را افشا کرد که در مدارس شبانه‌روزی این کشور فوت کرده بودند. این در حالی است که ارقام مختلفی برای تعداد کل کودکانی که در مدارس شبانه‌روزی کانادا جان سپرده‌اند، ذکرشده است که تا 6000 نفر نیز می‌رسد.

دلایل متعددی برای فوت این کودکان برشمرده شده است که ازجمله‌ی آن‌ها بیماری‌های فراگیر و سوءتغذیه است. درعین‌حال، دولت کانادا در عذرخواهی رسمی سال ۲۰۰۸ خود به خاطر سیاست سلب هویت کودکان بومی، اعتراف کرد که بدرفتاری فیزیکی و سوءاستفاده جنسی از این کودکان که برخی از آن‌ها تنها سه سال داشتند، در مدارس شبانه‌روزی فوق‌العاده فراگیر بوده است. دولت ترودو، سال ۲۰۱۹، همچنین اذعان کرد که آنچه در مدارس شبانه‌روزی رخ‌داده، مصداق نسل‌کشی بوده است.