تبیان، دستیار زندگی

مناسب‌ترین زمان مصرف مکمل پروبیوتیک

 اضافه کردن باکتری‌های خوب به شکل مکمل پروبیوتیک به برنامه روزانه سلامت شما را بهبود می بخشد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
مکمل پروبیوتیک - بیماری های دستگاه گوارش
دانشمندان طی مطالعاتی متوجه شدند، حدود 40 میلیارد باکتری، قارچ و ویروس که به نام میکروبیوم شناخته می شوند برای بیرون کشیدن مواد مغذی از خوراکی ها با بدن کار می کنند، میکروب‌های مهاجم را دور و سیستم ایمنی بدن را تنظیم می کنند. تغییر در میکروبیوم با بیماری های دستگاه گوارش مانند سندروم روده تحریک پذیر مرتبط است.ادامه مطلب را در این زمینه مطالعه کنید:
مکمل‌های پروبیوتیک پس از بلع، به محیط اسیدی معده منتقل و با آنزیم‌های هضم کننده گوارشی از جمله پپسین، آنزیمی که پروتئین را تجزیه می‌کند روبه رو می‌شوند و تا روده کوچک که قلیایی‌تر است مسیرشان ادامه خواهد یافت و درآن جا با آنزیم‌های آمیلاز، لیپاز و پروتئاز و سپس صفرا مواجه می‌شوند.
به همین دلیل گفته می‌شود میزان بقای برخی از سویه‌های پروبیوتیک تا ۲۰ درصد پایین می‌آید، بنابراین باید بدانید چه زمانی از پروبیوتیک‌ها استفاده کنید.

مصرف با مواد غذایی

تحقیقات نشان می‌دهد که ماندگاری پروبیوتیک‌ها در صورت مصرف با غذا بسیار افزایش می‌یابد. مصرف آن‌ها درست قبل یا هنگام خوردن غذا بهترین راه برای کمک به زنده ماندن آن‌ها برای ورود به روده است.


نقش اسیدیته معده در کاهش پروبیوتیک‌ها

معده خالی بسیار اسیدی است، PH بسیار پایین حدود ۲ تا ۳ دارد. این محیط برای زنده ماندن باکتری‌ها بسیار سخت است. با این حال، بعد از غذا، PH محتوای معده به طور موقت به مقدار قلیایی در حدود ۷ افزایش می‌یابد. کاهش اسیدیته به این معنی است که احتمال تخریب پروبیوتیک‌ها کمتر است.
به گزارش فرارو ، مطالعه‌ای که در مجله Beneficial Microbes منتشر شد، نشان داد که مصرف پروبیوتیک به همراه غذا می‌تواند در بقای آن‌ها تفاوت داشته باشد. هنگامی که شرکت کنندگان در مطالعه، پروبیوتیک‌های خود را ظرف ۳۰ دقیقه از وعده غذایی یا در طول وعده غذایی مصرف می‌کردند، باکتری‌های مفید قادر به زنده ماندن در تعداد بسیار بیشتری نسبت به ۳۰ دقیقه بعد از غذا بودند.

ماندگاری پروبیوتیک‌ها در صورت مصرف با غذا بسیار افزایش می‌یابد. مصرف آن‌ها درست قبل یا هنگام خوردن غذا بهترین راه برای کمک به زنده ماندن آن‌ها برای ورود به روده است.



نقش روده کوچک در انباشت پروبیوتیک ها

پس از ترک معده، غذا و باکتری سریع در این قسمت حرکت می‌کند و بنابراین کلونی از فلور (باکتری) در روده کوچک وجود ندارد. روده بزرگ محل زندگی بیشتر کلونی‌های باکتری است.


پروبیوتیک ها به پری بیوتیک ها نیاز دارند

باکتری روده هم به غذا نیاز دارد. پری بیوتیک‌ها، کربوهیدرات‌های غیر قابل هضم هستند که باکتری‌های دوست بدن را تغذیه و به افزایش جمعیت شان کمک می کنند. پری بیوتیک‌ها را به صورت خوراکی، نه قرص، روزانه مصرف کنید چرا که دریافت مقدار مورد نیاز آن‌ها از طریق مکمل ها دشوار است. پری بیوتیک‌ها در مواد غذایی مانند جو دوسر کامل، موز، پیاز، سیر و مارچوبه یافت می شود.
منبع: زندگی سلام
این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر شده و محتوای آن لزوما مورد تایید تبیان نیست .