لافِ گزاف نزن!

آفت میز ریاست این است که انسان را خیال‌باف و به تعبیر قرآن (مختال) می‌کند. و چون فکر می‌کند هوش، نبوغ، شمّ اقتصادی و اینها او را به این جایگاه رسانده، خودش را یک سر و گردن از دیگران بالاتر می‌بیند.
نماد این جریان فکری، فرعون است در قرآن. او به خاطر این روحیه‌ی خودشیفتگی، جلوی دیگران، موسی را دست می‌انداخت و می‌گفت: "مَردم! من بهتر از این شخص بی‌سروپا نیستم که لکنت زبان دارد؟!" (زخرف:52)
کسی که شأن و جایگاه واقعی خودش در هستی را فراموش کند، به جای اینکه راه فروتنی بپماید سر از کژراهه‌ی غرور درمی‌آورد. آن‌وقت،‌ به دستاورد دیگران، لجن پرتاب می‌کند.

یادمان باشد خودحق‌پنداری، منم منم کردن‌ و لاف‌زنی بی‌پشتوانه، جایی برای دوستی با خدا نمی‌گذارد. نشانی‌اش،‌ کریمه هیجدهم از سوره‌ی سی ‌و یکم قرآن.

 پیوند به:
اخلاق انتخاباتی و انتخابات اخلاقی 1
اخلاق انتخاباتی و انتخابات اخلاقی 2
اخلاق انتخاباتی و انتخابات اخلاقی 3
اخلاق انتخاباتی و انتخابات اخلاقی 4