تبیان، دستیار زندگی

مهم‌ترین ترانه‌ها و نوحه‌هایی که به بهانه رحلت امام خمینی منتشر شدند

رحلت امام خمینی در نیمه خردادماه 1368 موج عزای کم‌نظیری در کشورمان ایجاد کرد. به بهانه درگذشت امام روح‌الله، خیلی از اهالی ترانه و موسیقی بی‌هیچ برنامه‌ریزی و سفارشی، دست‌به‌کار شدن و با نوحه و آواز از غم این ماجرا گفتند.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : فاطمه باقری
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

 

همان سال، علیرضا افتخاری خواننده مطرح موسیقی سنتی، آلبومی منتشر کرد که اشعارش برای باباطاهر بود. قطعه غم‌نامه از این آلبوم، به حضرت امام تقدیم شده بود. یکی از آثار مهم آن روزها، قطعه دریغا بود با صدای محمد گلریز.
آقای گلریز می‌گوید:«روزی که خبر ارتحال امام منتشر شد من سرکار در مرکز تربیت‌معلم بودم. مثل همه مردم منم به‌شدت بهم ریختم. عصر فهمیدم آقای شکوهی آهنگساز این کار به منزلمان تلفن کرده و گفته خودم را به تالار وحدت برسانم. وقتی رسیدم او را دیدم که در حالتی گریان و درحالی‌که شعری را زمزمه می‌کند، با تلفن صحبت می‌کند. فهمیدم با استاد حمید سبزواری حرف میزند. ایشان یک شعر فی‌البداهه خواندند و شکوهی هم به‌صورت تلفنی و زمزمه‌ای برای او آهنگ ساخته بود. در شرایط آن روزگار که سیستم‌های ضبط موسیقی چندان پیشرفته نبود، این کار همان روز ضبط شد و ساعت ۱۱ شب سرود «دریغا ای‌دریغا» از تلویزیون پخش شد.»

قطعه خاطره‌انگیز شبانگاهان هم به حضرت امام تقدیم شده؛ کاری با صدای عبدالحسین مختاباد که سال 73 منتشر شد. مختاباد جایی تعریف می‌کند که بسیار به امام خمینی علاقه دارم، خاطرات زیادی از دوران نوجوانی و جوانی من مربوط به امام است و لحظه تشییع ایشان را هیچ‌وقت از یاد نمی‌برم.

بچه‌های گروه سرود آباد استان فارس که با قصه بابا و چند سرود دیگر سر زبان‌ها افتاده بودند، به بهانه رحلت امام سرود از «کی بخونُم» را اجرا کردند.

حسین فخری مداح مشهور خرمشهری چند نوحه تأثیرگذار به یاد امام خواند؛ مثل غزل خال لب که رهبر انقلاب، آن را در جواب شعر معروف امام خمینی سروده بودند.

امام قبیله قطعه‌ای با شعر محمدکاظم کاظمی، شاعر معاصر افغانستانی و با صدای عبدالرحیم جعفری بود. آقای کاظمی می‌گوید: «خردادماه سال 68 ما برای شرکت در یک کنگره شعر در مشهد بودیم. خبر رحلت امام که همه‌جا پیچید، کنگره تعطیل نشد و به‌جای آن همان شب همگی اشعاری برای امام سرودیم. روز شعرخوانی، از حوالی بیت دوم و سوم بود که دیگر بغض کردم و گریه‌ام گرفت. دیگر تمام شعر را با گریه خواندم و جمعیت هم به گریه افتادند. حال غیرقابل‌توصیفی بود. من هیچ‌یک از شعرهایم را آن‌طور با گریه نخوانده‌ام.»

محمد اصفهانی خواننده محبوب پاپ 12 بهمن سال 57 همان نوجوانی بود که وقت ورود امام به ایران در فرودگاه قرآن خواند؛ این خواننده سال 78، قطعه «شِکوه» را در آلبوم فاصله به یاد امام با آهنگسازی و تنظیم علیرضا کهن دیری اجرا کرد که شعر این اثر ابیاتی از غزل «انتظار» سروده امام خمینی (ره) بود. مصرع آخر این غزل مثل یک راز می‌ماند. بعضی‌ها می‌گویند امام اینجا به قیام پانزده خرداد سال 42 اشاره می‌کنند و بعضی‌ها میگویند پیش‌بینی امام از روز رحلت خودشان است و یا شاید معنی فرج و معنای بزرگ‌تری برای همه دنیا دارد.