سفر یک روزه به جاده هراز
کسانی که قصد دارند از سمت تهران به شمال بروند،هم می توانند از سمت جاده فیروزکوه بروند و هم از جاده هراز . هر یک از این جاده ها زیبایی های خاص خود را دارد. در این مطلب می خواهیم زیبایی های جاده هراز را به شما معرفی کنیم.
این جاده که به جاده ۷۷ هم معروف است از دره رود هراز میگذرد، از حد فاصل دو شهر بومهن و رودهن از جاده فیروزکوه منشعب میشود و بعد از گذشتن از بالای دره مشاء، آبعلی، گردنه امامزاده هاشم، پلور، آباسک، رینه و لاریجان را پشت سر میگذارد و در نهایت به شهر آمل متصل میشود.
جاده هراز هم مانند جاده چالوس یمی از مهمترین جاده های تهران –مازندران به شمار می آید. افرادی که در شهر تهران و یا آمل زندگی می کنند می توانند با سفر یک روزه از طبیعت زیبای این جاده بهره مند شوند. این جاده دیدنیهای زیادی را هم در دل خودش دارد و شما می توانید روزهای خوش آب و هوای بهاری را برای راهی شدن از جاده هراز انتخاب كنید و از زیبایی های آن بهره مند شوید.
این جاده که به جاده ۷۷ هم معروف است از دره رود هراز میگذرد، از حد فاصل دو شهر بومهن و رودهن از جاده فیروزکوه منشعب میشود و بعد از گذشتن از بالای دره مشاء، آبعلی، گردنه امامزاده هاشم، پلور، آباسک، رینه و لاریجان را پشت سر میگذارد و در نهایت به شهر آمل متصل میشود.
این جاده کوتاهترین مسیر بین تهران و آمل است و همین هم شاید یکی از دلایل پررفت و آمد بودنش است. در ادامه جاهای دیدنی این جاده زیبا را بیان می کنیم:
جنگل الیمستان
جنگل الیمستان، جنگل بکریست که می توانید در کیلومتر ۲۰ جاده هراز از سمت آمل به آن برسید. الیما اسم گیاهیست شبیه پیازچه که در کنار جوی آب می روید و به صورت خوراکی در خورشت از آن استفاده میشود و فصل روییدنش اردیبهشت است. این منطقه که به طلای سبز ایران مشهور است، مه غلیظ و جنگلهای سرسبز و انبوه در برگرفته است.الیما اسم گیاهیست شبیه پیازچه که در کنار جوی آب می روید و به صورت خوراکی در خورشت از آن استفاده میشود و فصل روییدنش اردیبهشت است.
طبیعت بکر و زیبایی جنگلها، مراتع و سر سبزی آن وصفناشدنی است، ارتفاع زیاد جنگل از سطح دریا، پایین بودن دما در فصل گرما، وجود چشمهسارهای فراوان، پوشش جنگلی متنوع، دشتها و آب زلال و اسبهای زیبا از شاخصههای جمعناپذیر این جنگل است. آب مردم روستا از چشمه تأمین میشود و محصول آن غلات، لبنیات و عسل است. اختلاف دما و تنوع پوشش در طول مسیر الیمستان بسیار مثالزدنی است. جایی هوای مسیر آفتابی و شرجی است، جای دیگر مطبوع و بهاری. جایی مه است و خنک، جای دیگری باد تندی میآید. یک جا انبوه جنگل است، مسیر بعدی تبدیل به دشت میشود.
برای رسیدن به این جنگل از سمت آمل، کیلومتر ۲۰ و از سمت تهران، کیلومتر ۱۴۰ جاده هراز، به جاده فرعی سمت راست به تابلویی برمیخورید که روی آن نوشته شده؛ امامزاده قاسم، وارد آن شوید، در اوایل مسیر به دو راهی میرسید که باید جاده سمت چپ را دنبال کنید، جاده فرعی آسفالته باریک با پیچ و خم بسیار حدود ۷ کیلومتر است که ابتدا شما را به روستای لهاش و پس از آن با طی ۵ کیلومتر مسیر خاکی به روستای الیمستان می رساند.
پلور
در مسیر جاده هراز به روستای پلور هم می رسید. پلور منطقهای کوهستانی است که به تابستانهای بهاریاش شهرت دارد. از آنجا که روستای پلور در بالای ارتفاع 2300 متر قرار دارد، آب و هوایش خنک و ییلاقی است. طبق تقسیمات جغرافیایی، پلور جزء استان مازندران است. بیشتر افراد نام این روستا را به واسطه ی آب معدنی آن می شناسند.پلور روستایی است که هر زمان به آنجا بروید تماشایی است، اما نزدیک فروردینماه برفها آب میشوند و به تدریج گلهای وحشی میرویند. اردیبهشتماه، گلهای زرد در سراسر پلور دیده میشوند و درختان شکوفه میکنند. در اواخر خرداد و اوایل تیر نیز، شقایقها میشکفند و این زمانها بهترین زمان برای سفر به این روستای دیدنی می باشد.
دره زمان نام یکی از درههای پر آب در شمال روستای پلور است که در سمت چپ جاده لار قرار دارد
پلور، هم خودش دیدنیست و هم طبیعت اطرافش. مثل دره زمان. این دره،تنگهایست که رودخانه باصفایی از بینش میگذرد. دره زمان نام یکی از درههای پر آب در شمال روستای پلور است که در سمت چپ جاده لار قرار دارد.
دره زمان در حاشیه رود لار است که با آبتنی در آن میتوان از گرما فرار کرد. برای رفتن به دره زمان پلور در گردنه امامزاده هاشم، سمت چپ جاده یک مسیر فرعی با تابلوی رودخانه و سد لار شما را به این دره راهنمایی میکند.
در اولین پیچ جاده فرعی پل قدیمی رودخانه لار را خواهید دید که پیاده روی از این قسمت شروع میشود. به یاد داشته باشید که عمق آب در قسمتهای مختلف رودخانه لار متفاوت است و شدت جریان آب نیز در همه نقاط یکسان نیست.
آبشار شاهاندشت
یکی دیگر از زیبایی های این جاده ، آبشار شاهاندشت می باشد که گردشگران زیادی را به سمت خود می کشاند. آبشار شاهاندشت که از جاهای دیدنی لاریجان به شمار میرود، در روستایی به همین نام و در ۹۶ کیلومتری تهران در جاده هراز و ۶۵ کیلومتری شهر آمل و در ارتفاعات روستای زیبا و باصفای شاهاندشت جا خوش کرده است. آبشار شاهاندشت مرتفع ترین آبشار استان مازندران و دومین آبشار بلند ایران از نظر ارتفاع است. آبشار زیبای شاهاندشت دارای ارتفاع تقریبی ۶۲ متر است که از بلندای صخره ای باعظمت به سمت زمین جاری شده است.در این منطقه آبشارهای زیبای دیگری هم وجود دارد که بلند ترین آبشار ، شاهاندشت می باشد که دسترسی به آن آسان هم می باشد.آبشار زیبای شاهاندشت دارای ارتفاع تقریبی ۶۲ متر است که از بلندای صخره ای باعظمت به سمت زمین جاری شده است.در این منطقه آبشارهای زیبای دیگری هم وجود دارد که بلند ترین آبشار ، شاهاندشت می باشد که دسترسی به آن آسان هم می باشد.
در بالای آبشار شاهاندشت قلعه ملک بهمن که به قلعه ملکه قلاع یا ملک بهمن مشهور است، واقعشده و از عظیمترین قلاع کوهستانی البرز ایران است که از سنگ و ساروج ساختهشده است. بنای قلعه بر روی صخرهای حدود ۲۲۰ متر بالاتر از سطح اراضی شاهاندشت از لاشه سنگهای بزرگ و کوچک و ملات گچ و ساروج ساخته شده که به صورت طبقه طبقه و شامل اتاقها و قسمتهای مختلف ساختمانی است.
برای رسیدن به قلعه و آبشار شاهاندشت دو مسیر وجود دارد، مسیر اول نرسیده به شنگلده (از سمت تهران)، جاده روستای شاهاندشت، پارک ماشین در کنار رودخانه هراز و حدود ۴۵ دقیقه پیادهروی میطلبد. مسیر دوم گذر از پل روستای وانا، جاده روستای شاهاندشت، پارکینگ شاهاندشت و حدود ۱۵ دقیقه پیادهروی، که این مسیر مناسبتر و پرترددتر است.
دشت لار
دشت لار یکی از دشتهای دیدنی ایران است که در مرز دو استان تهران و مازندران قرار دارد. این دشت زیبا در نزدیکی تهران واقع شده و از مقاصد بکر و تماشایی برای طبیعتگردی و گردش در دل طبیعت است. دشت لار همچنین با عنوان پارک ملی لار نیز شناخته میشود و از مناطق شکار ممنوع و تحت حفاظت محیطزیست به شمار میرود.دشت لار همچنین دشت شقایقهای وحشی نیز نام دارد و در فصل بهار، این دشت پوشیده از شقایقهای قرمز و گلهای متنوع میشود. سد لار و دریاچه لار، چشمانداز زیبای دماوند، آبشارها و رودها، کوهها و ارتفاعات و مناظر دلکش و رویایی، از جمله دیدنیهای این دشت سرسبز هستند.
دشت لار از تنوع گیاهی خوبی برخوردار است. انوع گیاهان دارویی و خوراکی پوشش گیاهی این دشت دلانگیز را تشکیل میدهند. گون، خرگوشک، آویشن یا اوشم، شنگ، لواش، سیرک یا تلم، پیازک، قارچ وحشی، کاسنی، گلپر یا الرگ، شیرین بیان، باریجه، چای کوهی، بارهنگ و والک از جمله گیاهان این دشت و ارتفاعات آن هستند.
در این دشت گل های زیبا و رنگارنگ زنبق وحشی بنفش و ارغوانی، زرد مرغک و شقایق زیبایی های آن را دوچندان کرده است. در دشت لار تمامی جانداران و گیاهان منطقه البرز مرکزی زندگی میکنند.در این دشت انواع گیاهان دارویی و غذایی هم یافت میشود؛ مثلا قارچ، كاسنی، گلپر، آویشن, شیرین بیان، باریجه، چای كوهی، بار هنگ و شنگ.
در رودخانه و دریاچه لار ماهی قزلآلای خالدار قرمز که از جمله ماهیان تحت حفاظت است، یافت میشود. بزمجه، مارمولک، روباه، گرگ، خرس قهوهای، پلنگ، گراز، كل و بزكوهی، قوچ و میش، آهو، موش صحرایی، قورباغه، لاکپشت، واشه، شهباز، عقاب، كبک، كبک دری و خفاش گونههای جانوری هستند كه در دشت لار مشاهده میشوند. افعی دماوندی و البرزی، از جمله گونههای اندمیک یا بومی این منطقه هستند.
این دشت در شرقیترین قسمتهای شمیرانات تهران، در مرز مازندران و تهران و در دامنه قله دماوند جای گرفته است. از نظر تقسیمات کشوری، بخش شمالی و شمال شرقی دشت لار در بخش لاریجان شهرستان آمل در استان مازندران و بخش جنوبی و جنوب غربی آن در لواسانات شهرستان شمیران در استان تهران واقع شده است. دشت لار از شمال به کوههای شهرستان نور مازندران، از شرق و شمال شرقی به کوه دماوند، از جنوب شرق به ایرا، شهرستان دماوند و پلور مازندران، از جنوب به افجه، امامه، لواسان بزرگ و از غرب به خاتون بارگاه و گرمابدر می رسد.
در این دشت انواع گیاهان دارویی و غذایی هم یافت میشود؛ مثلا قارچ، كاسنی، گلپر، آویشن, شیرین بیان، باریجه، چای كوهی، بار هنگ و شنگ.
برای رسیدن به این دشت از سه مسیر می توانید استفاده کنید. مسیر اول: از طریق منطقه لواسان بزرگ یا گردنه ایرا میتوانید به این دشت بروید. این مسیر از روستای ایرا شروع میشود و تا پاسگاه محیطبانی قوشخانه که در ورودی جنوبی پارک ملی لار قرار دارد، ادامه مییابد. برای رسیدن به روستای ایرا باید از لواسان خارج شوید و از برگ جهان و نیکنام ده عبور کنید. همچنین میتوانید از مسیر جاجرود با عبور از کنار سد لتیان و گذشتن از رسنان و چهارباغ، از روستای کلان خودتان را به ایرا برسانید.
مسیر دوم از جاده آبعلی، در داخل شهر پلور شروع میشود و از سه راهی پلور تا پست ورودی پاسگاه محیطبانی دلیچای ادامه دارد که در ورودی شرقی پارک ملی لار قرار دارد. این مسیر تا ورودی پارک ملی جاده آسفالته دارد و بهراحتی میتوانید در آن پیش بروید.
مسیر سوم از روستای گرمابدر از توابع شهرستان شمیرانات در نزدیکی فشم شروع میشود و از طریق آن به غرب پارک ملی لار راه پیدا میکنید. این راه بیشتر مورد استفاده دامداران بومی و عشایر قرار میگیرد. برای عبور از این مسیر باید از پاسگاه شکاربانی گرمابدر مجوز بگیرید.
امام زاده هاشم
یکی دیگر از مکان های دیدنی جاده هراز که سالانه زائران و گردشگران زیادی را به سمت خود می کشاند، امام زاده هاشم می باشد. امامزاده هاشم جاده هراز در حوزه استحفاظی استان مازندران، در بخش لاریجان شهرستان آمل قرار دارد و بر فراز گردنه امامزاده هاشم جاده هراز، در ۶۰ کیلومتری شمال غرب تهران واقع شده است. این امامزاده مدفن یکی از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) است و قدمت بنای آن به دوره صفوی برمیگردد. در مجاور بنای سنگی امامزاده، حسینیهای قرار دارد. از تزیینات بقعه میتوان به آینهکاری داخل آرامگاه و دو منبت معرقشده در ضلع شمالی و جنوبی آن اشاره کرد.غار گل زرد
غار گل زرد در منطقه پلور و در مراتع شمالی روستای منظریه قرار دارد. جاده خاکی منتهی به گل زرد، ۶۵ کیلومتر بعد از تهران از جاده هراز منشعب شده و ۴ کیلومتر طول دارد. این جاده درست بعد از بهمن گیرهای معروف پایین گردنه امامزاده هاشم و قبل از راهدارخانه منظریه قرار گرفته و انتهای آن به یک کلبه کوهستانی می رسد.دهانه غار بسیار تنگ و زیباست و با وجود حوضچه های کوچک و بزرگ که بعضی از آنها تا ۴ متر عمق دارند؛جویبارهای زیر زمینی و سازندهای آهکی بسیار متنوع، فضایی دلچسب و رویایی ایجاد کرده است.رفت و برگشت تا انتهای غار حدود ۳ ساعت طول می کشد.
این غار از معدود غارهای طبیعی موجود در این منطقه است. سطح درون غار از کربنات کلسیم پوشیده شده و درون آن چندین حوضچه آب سرد وجود دارد. هر ساله گردشگران داخلی و خارجی از این غار بازدید میکنند. زمان مناسب برای بازدید غار گل زرد خرداد تا شهریور ماه هر سال است و پیش و پس از این زمان دهانه غار معمولابه دلیل آب گرفتگی بسته است. دهانه غار بسیار تنگ است که ابتدای آن را باید با حالت سینه خیز و ۱۰ متر حرکت پا مرغی طی کرد؛ دشت هم در بهار از گل های زرد فرش می شود.
آب معدنی لاریجان
یکی دیگر از جاهای دیدنی این جاده، آب معدنی لاریجان می باشد.آبهای معدنی خواص درمانی فراوانی دارند، یکی از مهمترین این آب معدنی ها در در روستای آبگرم وجود دارد. روستای ییلاقی و خوش آب و هوای آب گرم در دامنه قله دماوند قرار دارد .این غار از معدود غارهای طبیعی موجود در این منطقه است. سطح درون غار از کربنات کلسیم پوشیده شده و درون آن چندین حوضچه آب سرد وجود دارد.
جاده دسترسی به آن پس از طی 65 كیلومتر در مسیر توریستی هراز كه شهر آمل را به تهران متصل می كند در محل گزنك مركز بخش لاریجان از راه اصلی جدا می شود و به سمت غرب در مسیری كوهستانی و آسفالته ادامه پیدا می کند و پس از عبور از روستای ییلاقی گزانه به آبگرم می رسد .
آبهای گرم معدنی این روستا با حرارتی در حدود 62 درجه سرشار از مواد گوگردی بوده و به همین دلیل برای درمان انواع بیماریهای پوستی ، دردهای استخوان ، مفاصل و روماتیسم مفید می باشد.
چشمه آب گرم رینه
از دیگر جاهای دیدنی هراز، چشمه آب گرم رینه می باشد. چشمههای آبگرم، از جاذبههای گردشگری پرطرفدار در کشورمان به شمار می آیند. چشمه آب گرم رینه هم یکی از مهمترین چشمههای آبگرم و مراکز آب درمانی است.شهر «رِینه» در استان مازندران و در دامنه جنوبی دماوند،چشمه آب گرم رینه را در دل خود جای داده است. این شهر یکی از شهرهای زیبای استان مازندران است که در فاصله ۹۰ کیلومتری شهرستان آمل قرار دارد. از آنجایی که این شهر در کنار لاریجان قرار دارد، با نام «رینه لاریجان» هم شناخته میشود؛ البته به دلیل بافت سنتی و سبک زندگی مردم رینه، اغلب افراد هنوز این منطقه را تحت عنوان روستای رینه میشناسند.
از طریق جاده هراز و با گذر از امامزاده هاشم و روستای «پلور»، به روستای «آب اسک» میرسید که که کمتر از ۱۰ کیلومتر با رینه فاصله دارد.
چشمه آبگرم رینه که از جاهای دیدنی آمل به شمار میآید، موجب به وجود آمدن حمامهای عمومی و استخرهای متعدد شده است؛ افراد میتوانند با انتخاب این استخرها و حمام های جدید یا تاریخی، از خواص درمانی آب معدنی رینه استفاده کنند.
آبگرم معدنی رینه که از دل کوهپایههای دماوند میجوشد، خواص دارویی و درمانی فراوانی دارد. وجود گوگرد در این آب، فوایدی بسیار دارد که از جمله آن میتوان به درمانهای پوستی و از بین بردن جای زخم اشاره کرد. آب معدنی محتوی گوگرد سبب شده تا بوی خاص این ماده در تمام نقاط شهر به مشام برسد. دمای آبگرم رینه از ۶۰ درجه سانتیگراد پایینتر نمیآید و از دیگر خواص این آب، میتوان به فوایدی که در درمان بیماریهای استخوانی و ماهیچهای دارد اشاره کرد. همچنین باید بهخاطر داشت که آب معدنی رینه قابل شرب نیست و طعمی بین تلخ و ترش دارد.
فاصله تهران تا رینه در حدود ۱۱۰ کیلومتر است و اگر در جاده ترافیک سنگین نباشد، ظرف دو ساعت میتوان به آنجا رسید. دسترسی به شهر رینه بهسادگی و از طریق جاده هراز امکانپذیر است.
از طریق جاده هراز و با گذر از امامزاده هاشم و روستای «پلور»، به روستای «آب اسک» میرسید که که کمتر از ۱۰ کیلومتر با رینه فاصله دارد. سه کیلومتر پس از آب اسک، مسیر رینه با تابلو نمایان شده است میشود. برای رسیدن به رینه مسیر دیگری نیز وجود دارد که با وجود زیباییهای منحصربهفرد، برای فصل زمستان توصیه نمیشود؛ چراکه این مسیر کوهستانی و اغلب ناهموار است.