چگونه از افزایش عصبانیت کودکان در محیط خانه جلوگیری کنیم؟

دعوا و عصبانیت کودکان

یکی از تغییرات رایج فرزندان که والدین در زمان بحران کرونا با آن مواجه می­‌شوند افزایش درگیری و پرخاشگری است. این ماجرا واکنش طبیعی کودکان به تغییراتی است که در حال تجربه آن هستند. فعالیت‌های روزمره کودکان و نوع ارتباط والدین با آنها بر رفتار کودکان تأثیر می­‌گذارد. بنابراین راهکار مناسب برای جلوگیری از دعوا و پرخاشگری کودکان در محیط خانه، داشتن قوانین مشخص و روشن در مورد کارهایی است که فرزندان مجاز یا غیرمجاز به انجام آن هستند.

نوشتن این قوانین روی کاغذ و بحث و صحبت در مورد آنها با فرزندان روش مناسبی برای توضیح این قوانین است. گفتن اینکه دقیقاً از فرزند خود چه می­‌خواهید بسیار مهم است. برای مثال، بجای گفتن "داد و فریاد نکنید" می‌توانید از عبارت مثبت "با صدای آرام صحبت کنید" استفاده کنید. شفاف­ بودن این قوانین مثبت و تشویق فرزندان به خاطر انجام کارهایی که از آنها خواسته­‌ایم، کمک می­‌کند که آنها یاد بگیرند چگونه رفتار کنند.

همینطور تهیه لیستی از فعالیت‌های علمی، بازی و سرگرمی برای بچه­‌ها به شما در این زمینه کمک می­‌کند. وقتی که در حال دعوا هستند، جدی و قاطعانه به آنها بگویید که فوراً دعوا را تمام کنند و بعد به آنها به طور واضح بگویید که به جای آن باید چه کاری انجام دهند.

بسیار مهم است که والدین در استفاده از این راهکارها برای مقابله با پرخاشگری و دعوا بین فرزندانشان منصف باشند. در مورد فرزندان بزرگتر، زمانی بعد از دعوا را که هر دو طرف در آرامش باشند باید مشخص کرد و در مورد آن صحبت کرد. فهمیدن و درک علت درگیری فرزندان با هم به والدین کمک می­‌کند تا توصیه‌­های مناسبی به فرزندان خود داشته باشند.
توضیح خواسته‌­های شما برای فرزندان وقتی آنها در آرامش کافی هستند بسیار مهم است و به شکل­‌گیری صحیح رفتار و واکنش آنها در مسائل مختلف کمک می­‌کند. 

ترس، اضطراب و اختلالات شبانه

ترس، اضطراب و آشفتگی شبانه واکنش‌های رایج در بین کودکانی است که دورانی مانند بحران کرونا را تجربه می­‌کنند. بعضی از کودکان ممکن است در ابتدا مشکل خاصی نداشته باشند اما با گذشت هفته‌ها از بحران کرونا دچار پریشانی و استرس شوند. این موضوع کاملاً طبیعی است خصوصاً به این دلیل که بسیاری از کودکان به اطلاعات شیوع ویروس کرونا و میزان مرگ و میر ناشی از آن در کشورهای خود دسترسی خواهند داشت.

محبت، تعریف و تمجید و تحسین رفتارهای خوب فرزندان و تأمین امنیت آنها برای کاهش ترس و استرس فرزندان بسیار مفید است. ترس و اضطراب ممکن است باعث اختلالات خواب مثل کابوس و شب ادراری شود. به یاد داشته باشید که کنترل این موارد برای فرزند شما امکان پذیر نیست، بنابراین مهم است که آرامش خود را حفظ کنید و با نشان دادن اینکه این اختلالات شبانه برای شما دردسرساز است، کودک را مضطرب نکنید.

اگر فرزند شما دچار شب ادراری شده، بررسی کنید که چه تغییراتی می­‌توانید ایجاد کنید. به‌عنوان‌مثال، آیا فرزند شما در صورت نیاز به دستشویی رفتن می­‌ترسد که شب بیدار شود؟ کارهای روزانه­‌ی عصر و شب را بررسی کنید و ببینید که چه تغییراتی می­‌توانید در آنها داشته باشید تا به شما در کنترل شب ادراری فرزندتان کمک کند. اطمینان حاصل کنید که فرزند شما در طول روز به اندازه کافی آب می‌­نوشد. محدود کردن نوشیدنی­‌ها در طول روز ممکن است باعث شب ادراری شود. لیستی از شب‌هایی که فرزند شما شب ادراری نداشته تهیه کنید و از کودک خود برای این شب‌ها تعریف و تحسین کنید. انجام این کارها می­‌تواند اعتماد‌به‌نفس فرزندتان را افزایش دهد و در کنترل شب ادراری کمک کند.

بی‌برنامگی و انضباط نداشتن

با همه­‌گیری بیماری کرونا، همه­‌ی بخش‌­های زندگی ما دچار تغییر شده و ادامه زندگی روزمره به شکل سابق سخت­‌ترشده است. داشتن برنامه روزانه می­‌تواند به شکل­‌دهی یک ساختار روزانه برای کل اعضای خانواده کمک کند. حس دانستن آنچه قرار است اتفاق بیفتد می­‌تواند به فرزندان شما کمک کند احساس امنیت کنند. برای مثال، سعی کنید کارهای معمول خانواده مانند زمان بیدارشدن، وعده­‌های غذایی و زمان خواب را منظم نگه دارید. اگر فعالیت‌­های روزانه شما تغییر زیادی کرده، کودکان خود را با یک برنامه روزانه جدید که شامل فعالیت­‌های مبتنی بر یادگیری، کارهای روزمره و ورزش روزانه است سرگرم نگه دارید:

۱) فرزندان خود را به انجام تکالیف مدرسه تشویق کنید، حتی اگر در حال حاضر به طور منظم کلاس‌های مدرسه برگزار نشود. این کار به آنها کمک می­‌کند تا هم یاد بگیرند و هم سرگرم و مشغول باشند.

۲) تکالیف مدرسه برای فرزندان هر خانواده متفاوت است. وقتی که تکالیف مدرسه فرزند شما زیاد است، سعی کنید که سردرگم نشوید و در عوض با کودک خود یک جدول زمانی تنظیم کنید که زمان کار وی را مشخص کند.

۳) فرزندان خود را تشویق کنید که برای خود دفترچه یادداشتی داشته باشند، حتی اگر فقط هر چند روز یکبار موردی را در آن یادداشت کنند. آنها می­‌توانند در دفتر عکس­­‌العمل‌­ها و احساسات خود را ثبت کنند، مثل چیزهایی که در این مدت از آن لذت برده‌­اند.

برای فرزندان کوچکتر، دفترچه می­‌تواند شکل دیگری باشد، مثلاً جملاتی مانند"امروز من در مورد ..." ، "امروز من ... خواندم/ نقاشی کشیدم/ ساختم"، "امروز سعی کردم ... برای اولین بار"، "فردا منتظر ... هستم" در آن نوشته باشد و فرزند شما آن را کامل کند. فرزندان بزرگتر ممکن است دوست داشته باشند در شبکه‌­های اجتماعی برای خود اکانت بسازند تا تجربیات خود در زمان قرنطینه را با دیگران به اشتراک بگذارند. به آنها پیشنهاد کنید این کارها را برای خودشان انجام دهند و شما هم دوادور روی صفحه‌شان نظارت داشته باشید.

تشویق به بازی

بازی در کمک به آرامش فرزندان شما بسیار مهم است. همینطور فرصتی است برای آنها تا بتوانند از پس استرس گذشته و فعلی برآیند و برای آینده زندگیشان آماده شوند. کودک خود را به بازی با خودتان، خواهر و برادرش یا هر کس دیگری که با او در دوران قرنطینه زندگی می­‌کند تشویق کنید. بازی کردن به آنها کمک می­‌کند تا شرایط طبیعی زندگی را در این دوران حفظ کنند.

شما می‌توانید با پیدا کردن لحظاتی برای بازی با کودکان به رشدشان کمک کنید. همچنین اختصاص زمانی برای صحبت کردن با فرزندان بزرگتر، باعث ایجاد رابطه مفید بین شما و آنها می‌­شود. وقتی با کودک خود بازی می­‌کنید، سعی کنید آنچه را که آنها انجام می­‌دهند خوب تماشا کنید و به آن علاقه نشان دهید نه اینکه به آنها بگویید که چه کاری انجام دهند. بگذارید تا شما را راهنمایی کنند که چگونه می‌­توانید به آنها در انجام بازی کمک کنید. ضمنا به آنها بگویید چه چیزی را در شیوه بازی آنها دوست دارید.