ارتباط میان ناتوانی جنسی و دیابت
متأسفانه آمار مبتلایان به دیابت رو به افزایش است. دیابت، احتمال ناتوانی جنسی را سه برابر می‌کند. در این مطلب به ارتباط میان این دو عارضه می‌پردازیم و اینکه چگونه می‌توان به بهتر شدن شرایط کمک کرد.
ارتباط میان دیابت و اختلال نعوظ
همان‌طور که گفتیم، دیابت (خصوصاً دیابت نوع دوم)، به میزان قابل توجهی ریسک اختلال نعوظ را افزایش می‌دهد. احتمال این عارضه با افزایش سن مردان بیشتر می‌شود. اختلال نعوظ یک عارضه‌ی چند فاکتوری است که در نهایت موجب ضعف اعتمادبه‌نفس و مشکلاتی در رابطه می‌شود.سطح گلوکز خون در افرادی که دیابت دارند بالا می‌رود و گلوکز، به بافت‌های رگ‌های خونی و عصب‌ها آسیب می‌زند. این اولین ارتباط بین دیابت و اختلال نعوظ است. عصب‌ها تغییر می‌کنند و بنابراین کاهش چشمگیری در حساسیت این ناحیه ایجاد شده و در نتیجه توانایی مرد در نعوظ نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
ضمناً نعوظ زمانی رخ می‌دهد که رگ‌های خونی در آلت تناسلی، پُر از خون می‌شوند و احتمال وقوع این اتفاق زمانی که رگ‌ها آسیب دیده‌اند بسیار کاهش می‌یابد. بعلاوه، به نظر می‌رسد دیابت به فیبرهای عضلانی موجود در آلت تناسلی نیز آسیب زده و این فیبرها دیگر قادر به شل شدن نیستند.
تحقیقات نشان داده است مردان با کلسترول بالا بیشتر در معرض خطر ابتلا به ناتوانی جنسی هستند و ایجاد تغییرات در رژیم غذایی به منظور کاهش سطح چربی و کلسترول می‌تواند به کاهش این خطر کمک کند
عوامل دیگری که در اختلال نعوظ دخیل هستند
در مورد ارتباط دیابت و اختلال نعوظ گفتیم؛ اما فاکتورهای مهم دیگری نیز در این ارتباط دخیل هستند. حتماً می‌دانید که دیابت با خیلی از بیماری‌های دیگر مرتبط است.
حتماً می‌توانید تصور کنید که این آگاهی چقدر مهم است که دیابت اغلب با دیگر مشکلات سلامتی ارتباط دارد مانند چاقی، فشارخون بالا، بیماری قلبی، ناهنجاری‌های لیپید و ... . تمامی این عوارض می‌توانند ریسک اختلال نعوظ را افزایش دهند.
ضمناً باید این حقیقت را یادآوری کنیم که هر مشکلی در سیستم گردش خون بر احتمال اختلال نعوظ اثر خواهد گذاشت. از این رو، کسی که علاوه بر دیابت دچار مشکلاتی مانند فشارخون بالا نیز هست، احتمالاً به ناتوانی جنسی نیز دچار می‌شود.
توجه به این نکته مهم است که ED می‌تواند به دلیل عدم جریان کافی خون به آلت تناسلی (عروقی)، مسائل عاطفی مانند افسردگی (روان‌شناختی) یا مشکلات مربوط به اعصاب آلت تناسلی مرد (عصبی) باشد که دیابت یا می‌تواند باعث به وجود آمدن آنها و یا موجب بدتر شدن این مسائل شود. به همین دلیل، بیماران دیابتی که ED را تجربه می‌کنند متوجه می‌شوند که این مشکل به تدریج بدتر می‌شود.
چگونه از دیابت و عوارضش پیشگیری کنید؟
دیابت تحت تأثیر خیلی از فاکتورهاست. اساس درمان این بیماری یک سبک زندگی سالم در کنار دارودرمانی است. به همین دلیل، ورزش و تغذیه مناسب هر دو ضرورت دارند. این معیارها می‌توانند به میزان قابل توجهی اختلال نعوظ را نیز برطرف کنند. مصرف الکل و تنباکو دو عامل تشدیدکننده هستند.
تغییر و اصلاح سبک زندگی
درمان دیابت متکی به اصلاح سبک زندگی است، که بسیاری از آنها نه تنها به کاهش قند خون کمک می‌کنند، بلکه با این کار می‌توانند بدن را تقویت کرده و خطر ابتلا به ناتوانی جنسی را کاهش دهند. در مطالعات بالینی، ارتباط بین کنترل بهتر گلوکز برای بهبود نعوظ و کاهش خطر ابتلا به ED نشان داده شده است.
. ترک سیگار: سیگار کشیدن با افزایش فشارخون، خطر ابتلا به ED را افزایش می‌دهد، که با گذشت زمان، می‌تواند به رگ‌های خونی کوچک در آلت تناسلی آسیب برساند. اگر دیابت داشته باشید، که خود می‌تواند باعث آسیب رگ‌های خونی شود، مشکل بیشتر هم می‌شود.
. کاهش چربی و کلسترول رژیم غذایی: تحقیقات نشان داده است مردان با کلسترول بالا بیشتر در معرض خطر ابتلا به ناتوانی جنسی هستند و ایجاد تغییرات در رژیم غذایی به منظور کاهش سطح چربی و کلسترول می‌تواند به کاهش این خطر کمک کند.
. ورزش و کاهش وزن: کاهش وزن برای مردان دیابتی چاق یا دارای اضافه وزن بسیار مهم است، زیرا می‌تواند به کاهش سطح گلوکز خون و افزایش گردش خون کمک کند. این پیشرفت‌ها همچنین می‌توانند به ED کمک کنند. در مطالعات بالینی، کاهش وزن برای بسیاری از مردان وسیله خوبی برای بازیابی عملکرد جنسی بوده است.
. کاهش استرس: دیابت می‌تواند منجر به مشکلات بهداشت روانی، مانند افسردگی یا اضطراب شود، که می‌تواند از طریق فشار روانی باعث ایجاد ناتوانی جنسی و یا بدتر شدن آن شود. بر استرس می‌توان به روش‌های مختلفی، از جمله مراقبه یا مشاوره، غلبه کرد.
درمان‌های دارویی و مکانیکی
داروها و ابزارهای زیادی وجود دارند که می‌توانند به حل مشکل اختلال نعوظ کمک کنند که هر کدام موافقان و مخالفان زیادی دارد. برخی داروها خوراکی هستند که با افزایش جریان خون کارشان را انجام می‌دهند و برخی تزریقی. تستسترون درمانی نیز برای کسانی که دچار کمبود این هورمون هستند تجویز می‌شود که به دلیل عوارض قلبی و ... باید تحت نظر پزشک مصرف شوند.
به طور کلی شیوه‌ی درمانی مناسب را فقط با کمک پزشک انتخاب کنید و از مصرف خودسرانه‌ی داروها بپرهیزید.
خلاصه اینکه دیابت می‌تواند سبب اختلال نعوظ شود زیرا هم عصب‌ها و هم رگ‌های خونی موجود در آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. برای پیدا کردن بهترین راه‌حل حتماً با پزشک مشورت نمایید.
و در نهایت این که اگر درمان‌ها هم به طور کامل مؤثر نباشند، این مسئله یک تعامل صمیمی بین شما و همسرتان است که می‌توانید با حمایت یکدیگر آن را بین خودتان حل کنید.
