تبیان، دستیار زندگی

والدین در برابر اشتباهات کودکان چه رفتاری داشته باشند؟

همه افراد در دوران کودکی اشتباهات زیادی می کنند و با این اشتباهات بزرگ می شوند و شخصیت خود را شکل می دهند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
بازی با کودکان
یکی از نگرانی های والدین برای بزرگ شدن کودکان این است که در برابر اشتباهات آنها چه واکنشی نشان دهند؛ اما آنها باید بدانند که کودکان با این اشتباهات بزرگ می شوند؛ رفتارهای درست را یاد می‌گیرند اما رفتارهای آنها هم  در این زمینه بسیار تاثیر گذار است و موجب یادگیری درست یا غلط در کودک می‌شود.

 والدین اگر در برابر رفتارهای اشتباه کودکان واکنش غلطی داشته باشند، این واکنش های اشتباه ؛آسیب‌های جدی بر شخصیت کودک وارد می‌کند و موجب می شود کودک اعتماد به نفس خود را از دست بدهد.

با توجه به نوع موقعیت و اتفاقی که رخ داده است، والدین در برابر فرزندان عکس العمل های متفاوتی نشان می دهند و بعضی از آن ها ممکن است روی این تمرکز کنند که چرا کودک کار خطایی را انجام داده است یا گاهی اوقات والدین بدون هیچ فکری از دست او عصبانی می شوند، بدون اینکه حرف هایش را بشنوند و بیشتر خانواده ها در این موارد قضاوت ناعادلانه خواهند داشت.

والدین در برخورد با اشتباهات کودکان باید اصولی را رعایت کنند و با رعایت آن‌ها به بهترین نحو به کودک خود پاسخ دهند و او را تربیت کنند.

  والدین باید بدانند که داد زدن بر سر کودک نه تنها تاثیری ندارد، بلکه نتیجه ی معکوسی هم دارد و کودک توجهی به فریادهای پدر و مادرش نمی کند. کودکانی که در مقابل اشتباهات کوچک تنبیه می‌شوند دچار کمبود اعتماد به نفس می‌شوند و با احساس گناه و سرزنش، رشد پیدا می‌کنند.


 نحوه برخورد با اشتباهات کودکان


 والدین باید بدانند که اشتباه کردن کودکان یک امر عادی و طبیعی برای رشد و پرورش کودکان است و هیچ کودکی هم بدون اشتباه نمی باشد و حتی ممکن است آنها مطابق انتظار والدین کارهایشان را انجام ندهند، اما آچیزی که در اینجا از اهمیت زیادی برخوردار است، نحوه ی برخورد والدین با آنها است.چون این برخورد باعث می شود که در رفتارهای کودکان تغییر به وجود بیاید.

مغز کودکان نمی تواند پیام های منفی را درک کند. مثلا اگر به کودک بگویید که "داد نزن" شاید فقط برای چند لحظه حرف گوش کند و دوباره به کارش ادامه دهد، در این هنگام ممکن است والدین فکر کنند که کودک با آنها لجبازی می کند؛ در صورتی که این گونه نیست و آنها باید نحوه ی بیان خود را تغییر دهند و اگر کودک جیغ می زند، به جای "جیغ نزن" به او بگویند" لطفا آرام تر صحبت کن".

 در ادامه مطلب واکنش هایی را که والدین باید در برابر اشتباهات کودکان از خود نشان دهند؛ را بیان می کنیم:

تنبیه و فریاد زدن ممنوع

والدین در برابر اشتباهات کودک نباید فریاد بزنند؛چون فریاد زدن هم مانند کتک زدن و تنبیه کردن؛  تاثیر بدی بر روی شخصیت کودک می گذارد و اعتماد به نفس کودک را از بین می برد.

 والدین باید بدانند که داد زدن بر سر کودک نه تنها تاثیری ندارد، بلکه نتیجه ی معکوسی هم دارد و کودک توجهی به فریادهای پدر و مادرش نمی کند. کودکانی که در مقابل اشتباهات کوچک تنبیه می‌شوند دچار کمبود اعتماد به نفس می‌شوند و با احساس گناه و سرزنش، رشد پیدا می‌کنند.
بازی کردن کودک
برای کودک دلسوزی نکنید

یکی دیگر از رفتارهایی که والدین باید در برابر اشتباهات کودکان از خود نشان دهند این است که اگر کودک اشتباه کرد،دلسوزی نکنند و سعی نکنند که با دلداری های نابجا حس دلسوزی کردن را به او  انتقال دهند که این کار به او آسیب خواهد زد و این پیام را می رساند که انسان ناتوانی است و به جای آن به او بگویند که بسیار متاسفم که این اتفاق افتاد اما این راهی برای موفقیت های بعدی می باشد.

 اشتباه کودک را پنهان نکنید


والدین نباید در برابر اشتباهی که کودک انجام می دهد، آن را پنهان و لاپوشانی کنند .آنها باید به فکر برطرف کردن اشتباه باشند و در این راه به او مشورت دهند و علاقه ی خود را نسبت به او یادآوری کنند. با این کار کودک می تواند دوباره اعتماد به نفس خود را پیدا کند و بداند که خانواده اش در همه حال پشتیبان او خواهند بود و همچنین والدین طوری رفتار کنند که او بداند می تواند روی عشق پدر و مادرش حساب کند و مهم نیست که چه اشتباهی مرتکب شود.

داد نزدن

والدین نباید قدرت خود را از طریق تحکم صدایشان به کودک نشان دهند و از فریاد کشیدن خودداری کنند ؛چرا که فریاد کشیدن علاوه بر تاثیرات منفی باعث بی توجهی کودک نیز می‌شود. بهتر است آنها محکم و با قدرت صحبت کنند اما هرگز فریاد نکشند. همچنین در هنگام برخورد با اشتباه، بهتر است که خم شوند تا به قد کودک برسند. بالای سر کودک نایستند،چون وقتی انها بالای سر کودک بایستند،قد بلند و صدای محکم آنها برای کودک ترسناک است.

 زمانی که کودک کار اشتباهی انجام میدهد و با نتیجه شکست آن روبرو می شود،والدین باید او را مطمئن کنند که این شکست ؛هیچ تاثیری در طرز فکر دیگران در مورد شخصیت او و توانایی هایش نخواهد گذاشت و هنوز هم می تواند در بسیاری از کارها عالی عمل کند.


برخورد با کودک به اندازه اشتباهش

والدین باید به این نکته توجه داشته باشند که متناسب با اشتباهی که کودک کرده، با او برخورد کنند.مثلا اگر کودک روی تخت بالاو پایین می پرد،قرار نیست که داد وفریاد بزنند و او را دعوا کنند، با یک تذکر کوچک هم می توانند او را از این اشتباه آگاه کنند. برخوردهای بزرگ و جدی باعث می‌شود که کودک در مقابل آن‌ها مقاوم شود و زمانی که لازم است تا با جدیدت با او برخورد شود، فایده‌ای نداشته باشد.

شکست او را به عنوان یک دیدگاه تلقی کنید

زمانی که کودک کار اشتباهی انجام میدهد و با نتیجه شکست آن روبرو می شود،والدین باید او را مطمئن کنند که این شکست ؛هیچ تاثیری در طرز فکر دیگران در مورد شخصیت او و توانایی هایش نخواهد گذاشت و هنوز هم می تواند در بسیاری از کارها عالی عمل کند.

 در این مرحله بهتر است با او در مورد زمان هایی صحبت کنند که خودشان شکست خورده بودند و بعد به یک نتیجه عالی رسیدند و او را مطمئن کنند که تمام انسان های دنیا در زندگی خود شکست می خورند و او هم جزء یکی از این انسان ها می باشد.

روی آینده تمرکز کنید

 یکی دیگر از واکنش های والدین در برابر اشتباه کودک این است که روی آینده او تمرکز کنند. یعنی به جای این که در مورد گذشته و شکست او صحبت کنند، در مورد این با او حرف بزنند که چگونه دفعه بعد می تواند بهتر عمل کند و به کودک خود یادآوری کنند که هر اشتباهی می تواند در آینده راهی برای موفقیتش باشد.

تشکر کردن از کودک

زمانی که کودک به حرف پدر و مادر گوش می‌دهد واشتباه خودش را می پذیرد و کار خود را متوقف می‌کند،بهتر است والدین از او تشکر کنند. همچنین قبل از این که به او تذکر دهند تا دقت خود را افزایش دهد، بهتر است از او تشکر کنند که حقیقت را به شما گفته است.کودک به این صورت متوجه می‌شود که کار درست هم به اندازه کار اشتباه پیامد دارد و از انجام آن لذت می‌برد. همچنین تشکر از کودک باعث افزایش اعتماد به نفس او می‌شود.
تاکیدداشتن بر تلاش کودک تا نتیجه کار

والدین باید در مورد نکات مثبت کاری که کودک به آن علاقه دارد صحبت کنند و سعی کنند که ذهن او را مثبت نگه دارند و به او کمک کنند که از طریق راه هایی بتواند انرژی لازم برای کار را به دست بیاورد و بر روی سرگرمی هایش تمرکز کنند تا بتواند یادگیری خود را ارتقا دهد و بیشتر روی تلاش خود تمرکز کند تا نتیجه کار.

خودداری از هشدارهای متعدد

اگر کودک به حرف پدر و مادر گوش نداد و کار خود را تکرار کرد،  والدین نباید هشدارهای خود را تکرار کنند چرا که بسیاری از کودکان دوست ندارند مورد امر و نهی واقع شود و پس از مدت کوتاهی از شنیدن هشدار، کار خود را متوقف می‌کنند. در صورتی که آنها هشدار خود را ادامه دهند، کودک هم از انجام کار خود دست نمی‌کشد و آنها هم لحظه به لحظه عصبی تر می‌شوند.

پذیرفتن عذرخواهی کودک

زمانی که کودک پس از کار اشتباه خود از پدر و مادر عذرخواهی کرد، بهتر است آنهاعذرخواهی او را بپذیرند و موضوع را تمام کنند. بعضی از والدین فکر می کنند با نبخشیدن می توانند کودک خود را بیشتر تنبیه کنند و همین باعث می شود که او از کار اشتباهش عبرت بگیرد،اما این کار به غرور کودک لطمه می‌زد و به تدریج باعث فراری شدن کودک از عذرخواهی می‌شود و احساس می‌کند که عذرخواهی کردن هیچ فایده ای نخواهد داشت.

در مورد اتفاقی بودن اشتباه صحبت کنید

گاهی ممکن است اشتباه کودک این باشد که بشقابی را شکسته یا لباسش را کثیف کرده است، بهتر است والدین قبل از اینکه  شخصیت کودک خود را له کنند، چنین خطاهایی را به او یادآوری کنند و بگویند که کاملا تصادفی بوده است و معمولا خود کودکان زودتر متوجه این اشتباهات می شوند و پدر و مادر باید مطمئن باشند که هیچ کودکی از عمد بطری آب را روی زمین پخش نمی کند ویا لباسش را کثیف نمی کند.

همچنین والدین باید خودشان هم متوجه این موضوع باشند که اشتباه کودک آنها کاملا تصادفی بوده و همه ممکن است این اشتباهات را انجام دهند. این گونه طرز فکر ، هم باعث حفظ آرامش خود والدین می شود و هم کودک آنها.

قبول اشتباهات کودک

یکی دیگر از واکنش های والدین در برابر اشتباهات کودک این است که آنها را قبول کنند و به هیچ وجه اشتباهات کودک را بر گردن دیگران نیندازند. مثلا نگویند که "نه پسر من نبود و پسر همسایه این کار را انجام داد" ممکن است که آنها به دلیل محافظت از کودک خود یا آرام کردن او از این عبارات استفاده کنند اما توجه داشته باشند که این برخورد باعث می‌شود کودک مسئولیت پذیر نشود و هیچ گاه نتواند مسئولیت کارهای خود را به عهده بگیرد.

 زمانی که کودک جلوی پدر و مادر مرتکب خطایی می شود، والدین نباید به سرعت او را سرزنش کنند. همچنین به او یادآوری نکنند که کارش اشتباه بوده یا چرا این کار اشتباه را انجام داده است و به جای آن سعی کنند که به حرف هایش گوش دهند و از او بپرسند که چه اتفاقی افتاده است و اجازه دهند که کودک تجربه خودش را مرور کند و آن را با کلمات خودش بیان کند.


 تبدیل کردن لحظات اشتباه به لحظات یادگیری


اشتباهات رایج در بین کودکان می تواند به عنوان یک معلم برای آن ها عمل کند. زمانی که کودک دچار اشتباه می شود نباید بزرگتر ها به آن ها حس شرمندگی بدهند. این اشتباهات بسیار کمک کننده خواهند بود .بهتر است  والدین به آن ها یاد بدهند چه کارهایی را انجام دهند و چه کارهایی را انجام ندهند و به آنها آموزش دهند که چگونه روی احساسات خود تسلط داشته باشند و به آن ها اجازه اشتباه کردن بدهند.

جلوگیری از تکرار اشتباهات معمول و رایج

با اینکه اشتباه کردن چیزی عادی است و برای همه اشتباه کردن ،رخ می دهد،اما بهتر است والدین اشتباهات معمول را برای کودک  یادآوری کنند تا دوباره دچار این اشتباهات نشوند. مثلا این که اجازه ندهند در مکان های کثیف بازی کنند.

گوش کردن به حرف های کودک قبل از سرزنش کردن

زمانی که کودک جلوی پدر و مادر مرتکب خطایی می شود، والدین نباید به سرعت او را سرزنش کنند. همچنین به او یادآوری نکنند که کارش اشتباه بوده یا چرا این کار اشتباه را انجام داده است و به جای آن سعی کنند که به حرف هایش گوش دهند و از او بپرسند که چه اتفاقی افتاده است و اجازه دهند که کودک تجربه خودش را مرور کند و آن را با کلمات خودش بیان کند.

سخن آخر:

همانطور که گفتیم هر فردی در زندگی ممکن است دچار اشتباهاتی شود و کودکان هم از این اشتباهات در امان نیستند. در این زمان والدین باید آرامش خود را حفظ کنند و اشتباهات آنها را قبول کنند و آنها را سرزنش نکنند و  هیچ قضاوتی نکنند.چون اگر کودکی توسط بزرگترها و مخصوصا پدر و مادرش سرزنش شود، در رابطه ی خود با دیگران دچار آسیب می شود و اعتماد به نفس خود را از دست می دهد.
 والدین باید بدانند که تمام رفتارهای کودک در آینده بستگی به آنها دارد، پس در این زمینه باید بسیار مراقب باشند.
این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر شده و محتوای آن لزوما مورد تایید تبیان نیست .