ازدواج در حین ادامه تحصیل

اگر دو نفر در یک دانشگاه تحصیل کنند، به دلیل اینکه دو طرف زمان زیادی را در کنار هم بوده اند و به شناخت نسبی از هم دست یافته اند، می تواند یک ازدواج سازنده تلقی شود. دو انسانی که در یک محیط آموزشی حضور دارند، تقریبا در یک گروه سنی قرار دارند، اهداف مشترکی دارند و نگاه شان به آینده و مسیر آتی زندگی تا حدود زیادی به هم شبیه است.

در ازدواج‌های دانشجویی به دلیل اینکه اغلب پسران دانشجو در حین تحصیل مخصوصا در مقاطع کارشناسی دارای شغل ثابت و تمام وقت نیستند، بودجه ی زیادی برای شروع زندگی ندارند. اگر همسرشان هم در حال تحصیل باشد و شرایط آنها را درک کند، خواه ناخواه توقعات همسر پایین می آید و در نتیجه در چنین ازدواج‌هایی تجملات و افراط‌گری‌های مالی را کمتر شاهد هستیم. ساده زیستی و تاکید بر معنویات و دوری از اشرافی‌گری و پرهیز از ریخت‌وپاش‌های سایر ازدواج‌های مرسوم از ویژگی‌های قابل تحسین در این نوع ازدواج‌ها است.

همچنین به دلیل افق دیدی که دانشگاه و در کل محیط های آموزشی به افراد می دهد می توان این انتظار را داشت که در چنین ازدواج‌هایی دو طرف درباره ی ادامه ی تحصیل و انتخاب شغل زوجه دچار درگیری و مشکلات حاد نشوند.