تبیان، دستیار زندگی

چرا امام حسین(ع) کشتی نجات معرفی شد؟

حضرت امام حسین علیه السلام با فدا کردن جان خود در راه دفاع از دین خدا در تاریخ زنده ماند و این گونه است که سبک زندگی سیدالشهدا به منزله کشتی نجات معرفی شده است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
کشتی نجات
تبعیت از سبک زندگی امام حسین (ع)باعث می شود که هر کسی در زندگی دنیا و آخرت نجات پیدا یافته و مخالفت با آن، طبعا زندگی گمراهانه‌ای است که جز سردرگمی و ضلالت به دنبال ندارد. کشتی نجات بودن و ادای مسئولیت امر به معروف و نهی از منکر در سبک زندگی امام حسین علیه السلام مشخص می شود.

هر کس به زیارت امام حسین(ع) برود براى او ثواب هزار حجّ و هزار عمره مقبول می‌‏نویسند و اگر شقى و بدبخت بوده، خوشبخت می‌شود و پیوسته در رحمت خدا غوطه‏‌ور است.

سیره و سبک زندگی امام حسین علیه السلام در همه زمان‌ها می‌تواند برای انسانها نجات‌بخش و هدایتگر باشد. درحقیقت آشنایی با سبک زندگی سیدالشهدا به منزله کشتی است که وقتی سعی کنیم مانند ایشان زندگی کرده و مرز بین حق و باطل را تشخیص دهیم و به آن پایبند باشیم، به منزله آن است که بر کشتی نجات سوار شده و راه رستگار را یافته ایم.

به این ترتیب در این دنیا با سرافرازی زندگی کرده و آرامش می یابیم و هم در آخرت به سعادت پایدار و زندگی حقیقی دست خواهیم یافت. خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: "أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْكُمْ" منظور از اولی الامر در این آیه، ائمه اطهار علیهم السلام هستند که پیغمبر خدا صلی‌الله علیه و آله نیز بر آن تأکید فرموده‌اند.

درواقع خوشبختی و سعادت نصیب کسی می‌شود که بر کشتی نجات این خاندان سوار شود و بدبخت کسی است که با آن‌ها مخالفت کند، دستور آن‌ها را اطاعت نکند و از آن‌ها روی برگرداند. چون به فرموده خداوند متعال که خالق و پروردگار عالم هستی است، ائمه اطهار علیهم السلام دستاویز محکم و ریسمان الهی هستند و اطاعت امر آن‌ها برای هر انسانی واجب است.


سعادت دنیا و آخرت در گرو سوار شدن بر کشتی نجات است!

امام سجاد علیه السلام در این باره فرمودند: طبق سخن پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله، وقتی اهل بیت علیهم السلام تنها راه نجات و سعادت هستند و همه مردم باید در برابر این بزرگواران مطیع باشند، پس راهی که گروهی از امت اسلام در پیش گرفته‌اند و از این کشتی نجات تخلف کرده و در برابر هر کسی جز این خاندان سر تعظیم فروآورده‌اند، نتیجه‌ای جز هلاکت نخواهد داشت.

بنابراین هیچ جای تعجب نیست که اعتقاد داشته باشیم گروهی از امت اسلام که مهم‌ترین دستور پیغمبر خود را در پیروی از اهل بیت علیهم السلام رها کرده‌اند، مسیر جهنم را در پیش گرفته و خودشان را به سمت هلاکت سوق داده‌اند.

نجات‌بخش بودنِ سیره امام حسین(ع) 

درست است که همه امامان معصوم علیهم السلام عامل نجات و چراغ سعادت و هدایت هستند، اما به خصوص درباره امام حسین علیه السلام گفته می‌شود که آن حضرت کشتی نجات هستند.

پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله در این خصوص فرمودند: "ان الحسین مصباح هدی و سفینه النجاه" به این معنا که به درستی که امام حسین علیه السلام، چراغ هدایت و کشتی نجات است.

روایات بسیاری در خصوص این سخن رسول خدا صلی‌الله علیه و آله وجود دارد که نشان می‌دهد آن حضرت در شرایط گوناگون و چندین بار بر این نکته تأکید کرده‌اند تا همه بدانند و این رمز ارزشمند در حافظه تاریخ به یادگار بماند.

هدایت انسان از طریق کشتی نجات

پیغمبر اسلام صلی‌الله علیه و آله در حدیث ثقلین راه نجات و سوار شدن بر کشتی نجات را مشخص کرده‌اند. من در میان شما دو چیز باقی می‌گذارم که اگر آن‌ها را دستاویز قرار دهید، هرگز گمراه نخواهید شد: کتاب خدا و عترتم که اهل بیتم هستند.

ای مردم بشنوید! من به شما رساندم که شما در کنار حوض بر من وارد می‌شوید، پس من از شما درباره رفتارتان با این دو یادگار ارزشمند سؤال خواهم کرد، یعنی کتاب خدا و اهل بیتم.

در این میان، توسل به اهل بیت علیهم السلام سه مرحله دارد:

- مرتبه اول، معرفت نسبت به اهل بیت علیهم السلام است.
- مرحله دوم، در مسیر معرفت، محبت نیز ایجاد می شود.
- مرحله سوم، ولایت امکان‌پذیر خواهد بود که انسان مطیع اوامر الهی خواهد بود.

کشتی نجات

شناخت و معرفت چگونه ممکن می‌شود؟

مطالعه سیره و سبک زندگی امام حسین علیه السلام در همه زمان‌ها می‌تواند برای ما نجات‌بخش و هدایتگر باشد.در حقیقت آشنایی با سبک زندگی آن حضرت به منزله سفینه و کشتی است که وقتی سعی کنیم مانند ایشان زندگی کنیم و مرز میان حق و باطل را بشناسیم و بر آن پای بند باشیم، در واقع گویا بر کشتی نجات سوار شده‌ایم که رستگار خواهیم شد.

به این ترتیب در این دنیا با سرافرازی زندگی خواهیم کرد و به خوشبختی حقیقی و آرامش می‌رسیم و هم در آخرت به سعادت پایدار و زندگی حقیقی دست پیدا می‌کنیم.

امر به معروف و نهی از منکر

مطالب متنوعی درباره سبک زندگی حضرت سیدالشهدا علیه السلام عنوان شده که بیشتر مطالب به واقعه عاشورا مربوط می شود ولی سبک زندگی امام حسین علیه السلام در طول زندگی ایشان کمتر مطرح شده است.

مهم‌ترین نکته‌ای که در زندگی همه ائمه معصوم علیهم السلام و ازجمله در حیات امام حسین علیه السلام مشاهده می‌شود، موضوع هدایت و دعوت به حق است. این مسئولیتی است که در هیچ زمانی ترک نشده و همه امامان ما علیهم السلام بر آن پایبند بوده و اصل زندگی خود را بر آن استوار کرده بودند.

آن بزرگواران هم خودشان در مسیر حق بودند و هم دغدغه اصلی زندگی شان نجات دادن مردم از خرافات و باطل بود. همان طور که پیغمبران دیگر قبل از حضرت خاتم الانبیاء صلی‌الله علیه و آله به آن تعهد داشتند.

امام حسین علیه السلام نیز بر همین مسیر بودند. اما نکته مهم در زندگی آن حضرت، ترک کردن و نیمه گذاشتن حج واجب است. چون در زمان ایشان، بزگان و خواص جامعه نیز در مسیر انحراف قرار گرفته بودند و دین خدا در معرض خطر بود.

حتی کسی بر مسند خلافت مسلمانان قرار گرفته بود که علنا شراب می خورد و کارهای خلاف اسلام انجام می‌داد. اما عنوان حاکم مسلمانان را داشت و حکومت می‌کرد.

به این ترتیب حضرت اباعبدالله علیه السلام برای نجات دین از مسیری که در جهت قهقرا حرکت می‌کرد، قیام کردند و حتی جان شریف خود و خانواده و بهترین یاران شان را به بهای نجات دین فدا کردند.

دو فریضه امر به معروف و نهی از منکر مورد توجه امام حسین علیه السلام بود. البته باید دقت داشت این طور نبود که آن حضرت در بدو امر دست به شمشیر ببرند، بلکه بارها و بارها و حتی در میدان کربلا که دشمن آن حضرت را محاصره کرده بود، موضوعات و مطالب مهمی درباره لزوم اطاعت از خدا و پرهیز از خطا و گناه بیان کردند.

در واقعه عاشورا هم آن کسی که دست به شمشیر برد، لشکر ابن زیاد بود که قصد جان امام حسین علیه السلام و یاران آن حضرت را کرده بودند. وگرنه امام علیه السلام در آن شرایط تنها برای دین خدا ایستادند و از حرمت دین خدا دفاع کردند.

آیا بشر راه رسیدن به عاقبت بخیری را بدست آورده است؟

دین اسلام راه‌هایی برای رسیدن به خوشبختی در نظر گرفته است که مهمترین آن محبت واقعی به امام حسین(ع) و زیارت قبر ایشان است.

پیامبر اسلام(ص) در کلام نورانی فرمودند: به وسیله من هشدار داده شدید و به وسیله على(ع) هدایت مى‏‌یابید و به وسیله حسن(ع) احسان مى‏‌شوید و به وسیله حسین(ع) خوشبخت مى‌شوید و (بدون او) بدبخت. بدانید که حسین درى از درهاى بهشت است، هر کس با او دشمنى کند، خداوند رایحه و عطر بهشت را بر او حرام مى ‏کند و در روایتی دیگر برای زائر امام حسین(ع) بشارت خوشبختی را داده‌اند.

حضرت امام صادق(ع) فرمود: هر کس به زیارت امام حسین(ع) برود براى او ثواب هزار حجّ و هزار عمره مقبول می‌‏نویسند و اگر شقى و بدبخت بوده، خوشبخت می‌شود و پیوسته در رحمت خدا غوطه‏‌ور است.

چرا پیامبر همراهی با امام حسین(ع) را علت خوشبختی و عدم همراهی با ایشان را، سبب بدبختی معرفی می‌کند؟


محبتی که خداوند در دل مومنین قرار داد: رسول خدا(ص) فرمودند: همانا به خاطر کشته شدن حسین(ع)، حرارتی در قلوب مومنین قرار داده شده است که هرگز سرد نمی‌شود.

واضح است وقتی خداوند چنین محبتی را از امام در دل مؤمنین قرار می‌دهد پس باید اختیاراتی فراتر از دیگر معصومین در باب هدایت مردم، به امام عاشورا بدهد و الا خروجی این محبت که می‌شود اقبال بیشتر مردم و سیل حاجات و زائرین به سمت حرم به امام حسین(ع)، کمی لغو است. پس خداوند چون این محبت و حرارت را در دل مومنین قرار داده است از آن طرف هم عنایات بیشتری به محبان و زائران و عزادارن حضرت باید داشته باشد.

باب نجاه امت بودن حضرت امام حسین(ع): رسول خدا(ص) فرمودند: امام حسین، همانا او از من است و او آقا و سرور جوانان بهشت و باب نجات امت است. وقتی رسول خدا(ص) چنین تعبیری را برای یکی از فرزندانشان به کار می‌برد، حتما حکمتی هم برایش وجود دارد.

نوع فداکاری امام حسین(ع): ما از فداکاری و رشادت در اسلام زیاد شنیده‌ایم، اما جنس فداکاری امام عاشورا به چند دلیل متفاوت و برجسته است.

- همراه کردن خانواده و فرزندان در این سفر که پایانش شهادت و اسارت است.

- نوع شهادت حضرت و یارانشان که در میان دیگر معصومین بی سابقه بود. 

- کیفیت اسارت خانواده و اهل بیت امام حسین(ع): اهل بیت امام حسین(ع) مانند بندگان و بردگان اسیر شدند، و در غل و زنجیر به بند کشیده شدند. در فراز جهاز شتران، چهره‏‌هایشان را گرماى شدید مى‌سوزاند، و در بیابان‏ ها و دشت‏‌ها پیش برده مى‌شدند؛ دست‌هایشان به گردن‌هاى‏ شان آویخته و بسته بود، و آن‏ها را دور بازارها مى‏‌چرخاندند.

پس واضح هست که جنس این اسارت متفاوت و بی‌سابقه بوده است. حال با توجه به این توضیحات و بیان دلایل، خداوند هم اختیارات ویژه‌ای را به امام حسین(ع) اختصاص داده است، که با توجه به نوع بلا و کیفیت شهادت و اسارت خانواده اش، بسیار عقلی و درست است.

کشتی نجات

پرسش و پاسخ کتاب هدیه های آسمانی پایه ششم

حضرت امام حسین علیه السلام با فدا کردن جان خود در راه دفاع از دین خدا در تاریخ زنده ماند و این گونه است که سبک زندگی سیدالشهدا به منزله کشتی نجات معرفی شده است.


پیامبر اسلام (صلّی الله علیه وآله): امام حسین (علیه السّلام) چراغ هدایت و کشتی نجات است. برای اینکه بتواند انسان‌ها را در دریای طوفانی نجات دهد، چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟اول از همه باید از بدنه‌ای فولادین و قوی برخوردار باشد تا در برخورد با موانع آسیب کمتری ببینند، دوم اینکه به مجهزترین ابزار هدایت و نجات تجهیز شده باشد تا بتواند سر نشینان خود را به مقصد برساند و نیز افراد آگاه آن را هدایت کنند.

به نظر شما چرا امام حسین (علیه السّلام) کشتی نجات معرفی شده‌اند؟ 
زیرا امام حسین (ع) به خاطر ایمان و ایستادگی در برابر ظلم همانند سر پناه امن کشتی هستند و به واسطه‌ی اینکه ابزار هدایت و نجات دقیق را در اختیار دارند. به راحتی کسانی را که به او پناهنده می‌شوند به سلامت به سر منزل مقصود می‌رسانند.

چه کسانی می‌توانند سرنشینان این کشتی باشند؟
- کسانی که به دستور الهی که در قرآن آمده است به درستی عمل نمایند
- کسانی که در راه پیامبران الهی قدم بر میدارند و به فرموده‌های آنان توجه می‌کنند.
- کسانی که به راهنمایی‌های امامان توجه‌ می‌کنند و آنها را اجرا می‌کنند.

در زمان حکومت بنی امیّه، اگر عاشورا و فداکاری خاندان پیامبر نبود، چه اتّفاقی برای اسلام می‌افتاد؟
اگر خاندان پیامبر و فدا کاری‌های ایشان و واقعه‌ی عاشورا و جان فشانی های امام حسین (ع) نبود افراد نا پاکی چون خاندان بنی امیه و فرد زشت کاری مثل یزید به دنبال دشمنی که با دین اسلام داشتند حتما اسلام را نابود می‌کردند.

در عصر عاشورا چه کسی از امام حسین (ع) خواست تا به میدان جنگ برود؟
قاسم برادرزاده ی امام حسین (ع)

قاسم در چند سالگی به شهادت رسید؟
چهارده سالگی

علّت قیام امام حسین (ع) چه بود؟ 
زید آشکارا دین اسلام و حضرت محمّد (ص) را مسخره می کرد. فساد او در مردم نیز اثر گذاشته بود. یزدی می خواست دین اسلام را ریشه کن کند و آن را نابود سازد. از این رو امام حسین (ع) در برابر یزید قیام کرد.

یزید چگونه مردی بود؟
یزد اهل کارهای زشت و ناپسند بود و به نماز اهمیّت چندانی نمی داد و احکام دینی را رعایت نمی کرد. دین اسلام و حضرت محمّد (ص) را آشکارا مسخره می کرد.

امام حسین (ع) بعد از این که فهمید یزید به حکومت رسید چه فرمود؟
فرمود: وای بر اسلام که به حاکمی چون یزید گرفتار شده است.

هدف امام حسین (ع) از قیام خود چه بود؟
امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح امّت جدّش.

امام حسین (ع) به یاران خود درباره ی هدف از قیامش چه فرمودند؟
همانا من برای اصلاح امّت جدّم قیام کرده ام . من می خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم.

سر انجام امام حسین (ع) و یارانش در چه تاریخی به شهادت رسیدند؟
روز دهم ماه محرّم سال 61 هجری
این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر شده و محتوای آن لزوما مورد تایید تبیان نیست .