چند حدیث از امام حسن عسکری(ع)

مدت امامت امام حسن عسکری (ع) شش سال بود و طی سالهای امامت خویش تحت محدودیت های اعمال شده از سوی خلیفه عباسی می زیست، او بیشتر طول عمر خود را در حبس خانگی به سر می برد زیرا معتمد عباسی، امام حسن عسکری را رقیبی بالقوه برای خلافت خویش می دانست.عاقبت در هشتم ربیع الاول سال 260 هجری قمری به دستور معتمدعباسی امام حسن عسگری مسموم شده و به شهادت رسیدند. پیکر مطهر این امام معصوم در کنار قبر پدر بزرگوارشان در شهر سامرا مدفون است.

احادیث نورانی از امام حسن عسکری(ع) 

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: همانا خداوند متعال، حجّت و خلیفه خود را برای بندگانش الگو و دلیلی روشن قرار داد، همچنین خداوند حجّت خود را ممتاز گرداند و به تمام لغت‌ها و اصطلاحات قبائل و اقوام آشنا ساخت و أنساب همه را می‌شناسد و از نهایت عمر انسان‌ها و موجودات و نیز جریات و حادثه‌ها آگاهی کامل دارد و چنانچه این امتیاز وجود نمی‌داشت، بین حجّت خدا و بین دیگران فرقی نبود.امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: علامت و نشانه ایمان پنج چیز است: انگشتر به دست راست داشتن، خواندن پنجاه و یک رکعت نماز (واجب و مستحبّ)، خواندن «بسم الله الرّحمن الرّحیم» را (در نماز ظهر و عصر) با صدای بلند، پیشانی را در حال سجده روی خاک نهادن، زیارت اربعین امام حسین – علیه السلام – انجام دادن.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: شخص كینه ‏اى، كم آسایش‏ترین مردم است.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: در مقام ادب همین بس که آنچه برای دیگران نمی پسندی، خود از آن دوری کنی.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: روزه واجب شد؛ تا توانگر درد گرسنگى را بچشد و در نتیجه، به نیازمند كمک كند.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: عبادت در زیاد انجام دادن نماز و روزه نیست، بلکه عبادت با تفکّر و اندیشه در قدرت بی منتهای خداوند در امور مختلف می‌باشد.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: دو خصلت و حالتی که والاتر از آن دو چیز نمی‌باشد عبارتند از: ایمان و اعتقاد به خداوند، نفع رساندن به دوستان و آشنایان.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: با دوست و دشمن خوش گفتار و خوش برخورد باشید، امّا با دوستان مؤمن به عنوان یک وظیفه که باید همیشه نسبت به یکدیگر با چهره‌ای شاداب برخورد نمایند، امّا نسبت به مخالفین به جهت مدارا و جذب به اسلام و احکام آن.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: مواظب باش از این که بخواهی شایعه و سخن پراکنی نمائی و یا این که بخواهی دنبال مقام و ریاست باشی و تشنه آن گردی، چون هر دوی آن‌ها انسان را هلاک خواهد نمود.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: مدارا و سازش با دشمنان خدا و دشمنان اهل بیت (علیهم السلام) در حال تقیّه بهتر است از هر نوع صدقه‌ای که انسان برای خود بپردازد.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: قبیح‌ترین و زشت‌ترین حالت و خصلت برای مؤمن آن حالتی است که دارای آرزوئی باشد که سبب ذلّت و خواری او گردد.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: حقّ و حقیقت را هیچ صاحب مقام و عزیزی ترک و رها نکرد مگر آن که ذلیل و خوار گردید، همچنین هیچ شخصی حقّ را به اجراء در نیاورد مگر آن که عزیز و سربلند شده است.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: تقوای الهی را پیشه کنید و در امور دین ورع داشته باشید، در تقرّب به خداوند کوشا باشید و در صحبت‌ها صداقت نشان دهید، هرکس امانتی را نزد شما نهاد آن را سالم تحویلش دهید، سجده‌های خود را در مقابل خداوند طولانی کنید و به همسایگان خوش رفتاری و نیکی نمائید.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: مقدّراتی که در انتظار ظهور می‌باشد با زرنگی و تلاش از بین نمی‌رود و آنچه مقدّر باشد خواهد رسید، همچنین رزق و روزی هرکس، ثبت و تعیین شده است و با زیاده روی در مصرف به جائی نخواهد رسید؛ و نیز با نگهداری هم نمی‌توان آن را دفع کرد.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: اندیشه أحمق در دهان اوست، ولیکن دهان و سخن عاقل در درون او می‌باشد. (یعنی؛ افراد أحمق اوّل حرف می‌زنند و سپس در جهت سود و زیان آن فکر می‌کنند، بر خلاف عاقل که بدون فکر سخن نمی‌گوید).

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: پارساترین مردم آن کسی است که از موارد گوناگون شبهه و مشکوک اجتناب و دوری نماید؛ عابدترین مردم آن شخصی است که قبل از هر چیز، واجبات الهی را انجام دهد؛ زاهدترین انسان‌ها آن فردی است که موارد حرام و خلاف را مرتکب نشود؛ قوی‌ترین اشخاص آن شخصی است که هر گناه و خطائی را در هر حالتی که باشد، ترک نماید.امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: با کسی جدال و نزاع نکن که بهاء و ارزش خود را از دست می‌دهی، با کسی شوخی و مزاح ناشایسته و بی مورد نکن وگرنه افراد بر تو جریء و چیره خواهند شد.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: هرکس حقوق هم نوعان خود را بشناسد و رعایت کند و مشکلات و نیازمندی‌های آن‌ها را برطرف نماید، در پیشگاه خداوند دارای عظمت و موقعیّتی خاصّی خواهد بود.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: عبادت در زیاد انجام دادن نماز و روزه نیست، بلكه عبادت با تفكّر و اندیشه در قدرت بى منتهاى خداوند در امور مختلف مى باشد.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: هرکه برادر خود را پنهانى اندرز دهد ، او را آراسته است و هر که در برابر دیگران موعظه ‏اش کند، او را لکّه‏دار کرده‏است.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: همانا شما انسانها در مهلت كوتاهى به سر مى برید كه مدّت آن محاسبه شده و معیّن است و مرگ، ناگهان می رسد و آدمی را در می رباید. هركس (در این عالم ) شرو بدی بکارد، لاجرم ( در آخرت ) ندامت و پشیمانی درو خواهد کرد.

امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: با دوست و دشمن خوش گفتار و خوش برخورد باشید، امّا با دوستان مؤمن به عنوان یک وظیفه كه باید همیشه نسبت به یكدیگر با چهره ای شاداب برخورد نمایند، امّا نسبت به مخالفین به جهت مدارا و جذب به اسلام و احكام آن.

---