اطلاعات زیاد ولی بدرد نخور چه بلایی سر مغز ما میاره؟
«غفلت» همیشه حاصل ندونستن یا دور بودن از اطلاعات نیست. خیلی وقتا زیادیِ اطلاعات مزخرف و بی‌فایده، و درگیر بودن با یه سری دونستنی‌های پوچ، غفلتی ماندگارتر، ناپیداتر و همه‌گیرتر ایجاد میکنه!
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : دوشنبه 1399/07/28 ساعت 11:00
اینستاگرام/محمدرضا شهبازی: «علم لاینفع» رو که شنیدیم توی احادیث؟ این تیکه از برنامه گزارش ورزشی اصلا مصداق علم لاینفع نیست! در واقع یک پله از اون هم پایین‌تره. صد رحمت به علم لاینفع که باز شاید یک علمی، دانشی، چیزی باشه. ولی این آمار و مقایسه مضحک علم و دانش که نیست هیچ، حتی جالب هم نیست.
همون دیشب باز در یک آمار دیگه گفته شد که بوفون اولین بازی‌اش رو وقتی انجام داده توی سری‌آ که خیلی از همی‌تیمی‌های الانش اصلا به دنیا نیومده بودند. خب... باز این یک کم جالبه و آخرش یک «عه... چه باحال» میشه گفت. ولی خب آخه این اراجیف حتی همون عه چه باحال رو هم نداره. مصداق کامل و اتم حرف مفته!
از این حرفها زیاده. آمارهای مضحک، بی‌فایده، مزخرف و مفتی مثل اینکه فلان تیم وقتی اولین کرنر رو از سمت راست زده، هیچ‌وقت نباخته. یا بهمان تیم در هیچکدوم از بازیهایی که با لباس دومش نیمه اول رو از چپ به راست زده، پیروز نبوده. خب که چی؟
حالا اینکه کی بنیان‌گذار این نوع اطلاع دادن و آمار دراوردن و باهاش جولانی اطلاعاتی دادن توی فوتبال بود به کنار!
اما این فقط یه نمونه از «بطالت شیک» و «پوچی متشخص»ه که زندگی ماها رو در بر گرفته. این امور در همه عرصه‌ها هستند و کلی وقت و انرژی و هزینه از همه ما میگیرن و آخرش هیچ.
«غفلت» همیشه حاصل ندونستن یا دور بودن از اطلاعات نیست. خیلی وقتا زیادیِ اطلاعات مزخرف و بی‌فایده، و درگیر بودن با یه سری دونستنی‌های پوچ، غفلتی ماندگارتر، ناپیداتر و همه‌گیرتر ایجاد میکنه!
از مدیر و مسئول و فعال فرهنگی و آدم رسانه‌ای و نویسنده و مجری و... تا مخاطب تن دادیم به این بطالت و پوچی، و یه جوری هم با اعتماد بنفس باهاش درگیریم و فکر میکنیم اصلا درست همینه و باید همینطوری باشه، که یکی نیست بپرسه «خب که چی؟»
