نقش والدین در تربیت فرزند

خانواده یکی از گروه‌های ابتدایی اجتماعی است که ارتباطش با افراد به صورت رودررو و چهره‌به‌چهره است .یک خانواده از پدر ، مادر و فرزند تشکیل می شود. یکی از مهمترین وظایف پدرو مادر تربیت فرزند می باشد. در واقع والدین نقش کلیدی و اساسی در تربیت فرزند دارند.پدر و مادر علاوه بر اینکه در تربیت جسمی فرزند نقش مهمی دارند ، در تربیت روحی و روانی او هم باید توجه ویژه ای داشته باشد.
 در حقیقت شخصیت اصلی و اولیه انسان در خانواده شکل می گیرد، از این رو این نهاد در تربیت نقش مهم واساسی دارد.
ما پدر و مادر ها  دوست دارند بچه های شاد و مودبی داشته باشند تا در کودکی و بزرگسالی از سوی دیگران مورد احترام قرار گیرند.هیچ پدر و مادری دوست ندارند کسی در مورد آنها بگویند که فرزندان بی ادب و بی تربیتی دارند.

گاهی اوقات ممکن است آنها در تربیت فرزندانشان دچار افراط و تفریط شوند. کارشناسان تاکید می کنند که از تشویق و به کار بردن واژه مثبت استفاده کنید و اگر تنبیهی هم به کار می برید، باید متناسب با خطای انجام شده و وضعیت کودک باشد.

روابط سالم

طرز برخورد افراد یک خانواده با هم نقش مهمی در پرورش کودکان دارد. به تاثیر و نفوذ والدین بر پرورش و رفتار فرزندان جوعاطفی خانواده می گوییم.

منظور ازجوعاطفی نحوه برخورد والدین با هم و با فرزندان است. هرچه روابط افراد درون یک خانواده سالم تر باشد، جوحاکم بر خانواده مثبت تر خواهد بود. جومثبت درخانواده موجب تربیت بهترفرزندان می شود.

 چگونگی تربیت  فرزند

 شاید برای تربیت فرزند لازم باشد که رفتارهای قابل قبول را به او آموزش دهید و رفتارهای غیر قابل قبول را برای او تعیین کنید. تربیت به بچه ها می آموزد که چگونه از مقررات اطاعت کنند و به همه احترام بگذارند.

پدرو مادرها با دو گروه از فرزندان روبرو هستند، گروهی که بی ادبند و به حرف های آنها گوش نمی دهند و گروه دیگر حرف های آنها را توجه می کنند اما نافرمانی هم می کنند  و از انها اطاعت نمی کنند.

 البته والدین هم به سه گروه تقسیم می شود: مقتدر ،دیکتاتور،آسان گیر

والدین مقتدر: کسانی هستند که  انتظارها و خواسته های روشنی از فرزند خود دارند و به او ابراز محبت می کنند. والدین مشکلات را با انعطاف پذیری و به طور مشترک به همراه فرزند خود حل می کنند. این روش موثرترین شیوه تربیت فرزند است.

والدین دیکتاتور: والدینی هستند که انتظارها و خواسته های روشنی دارند اما عاطفه کمتری نسبت به فرزند خود نشان می دهند.

والدین آسان گیر: این گروه از والدین ، کسانی هستند که محبت بیش از حدی به فرزند خود نشان می دهند و  برای تربیت او تلاش زیادی نمی کنند.

در حقیقت  انتخاب روش تربیت فرزند وابستگی به نوع رفتاری که فرزند دارد، سن و سال، خلق و خو و نوع تربیتی که خود والدین  به کار می گیرند، ارتباط دارد.

نحوه برخورد با فرزند

نحوه برخورد والدین با کودکان ارتباط مستقیمی با تربیت آنان دارد . والدین برای اینکه فرزند خود را به خوبی تربیت کنند باید عشق و محبت خود را به فرزنشان نشان دهند و از طرف دیگر برای او محدودیت هایی را هم در نظر بگیرند.

محبت آنها به فرزند باید طوری  باشد که احساس آرامش در کودک ایجاد شود و کودک با پدر و مادر خود ارتباط بهتری برقرار کند ،هم چنین والدین با محدودیت هایی که برای فرزندان خود قایل می شوند می توانند عکس العمل غیر متعادل وتندی در مقابل رفتار کودک خود نشان ندهند و در مقابل او سلطه جویانه ظاهر شوند.

اگر والدین در مقابل فرزند واکنش تندی داشته باشند ممکن است باعث شود این رفتار به تنبیه بدنی فرزند هم کشیده شود و این رفتار هیچ پیشبردی در تربیت فرزند نخواهد داشت، اما اگر واکنش متعادل باشد، باعث می شود تا والدین به نتیجه دلخواه خود در تربیت کودک برسند.

روش های تربیتی صحیح فرزندان

همانطور که گفتیم ، والدین به سه گروه مقتدر، دیکتاتور، و آسان گیر تقسیم می شوند، تربیت فرزند هم به همین صورت است . یعنی ممکن است والدین در تربیت فرزند رفتاری مقتدرانه داشته باشند ، یا رفتاری دیکتاتوری داشته باشند و یا اینکه که اصلا تربیت فرزند برایشان اهمیت خاصی نداشته باشد و آسان می گیرند.

در حقیقت والدینی که محدودیت های زیاد برای تربیت کودکان استفاده می کنند باید قبول کنند که روش صحیحی را به کار نمی برند و مانند زمان های قدیم دیکتاتورانه با کودکان رفتار می کنند. هدف از تربیت کودکان، باید آموزش احترام گذاشتن متقابل به آن ها و آماده کردن آن ها برای پیروی از قوانین اجتماعی است.

 والدین باید شیوه ی تربیتی را انتخاب کنند که بتوانند ارتباط بهتری با فرزند برقرار کنند. برخی از والدین شیوه ای را انتخاب می کند که والدینشان برای تربیت آنان داشته است زیرا فکر می کنندکه این شیوه بر روی آنان تاثیر گذار بوده اما برخی از والدین با شیوه تربیتی که والدینشان برای آنان داشته به هیچ وجه موافق نیستند.

 تربیت فرزندی که محبت و محدودیت او زیاد است، بهتر از تربیت فرزندی است که محبت و محدودیت او کم باشد. زیرا میزان محبت و محدودیت کم سبب ایجاد شخصیت پایین در کودکان می شود.

بعضی از پدرو مادر ها به دلیل اینکه کودکانشان برداشت منفی از گفته ها و کارهایشان نداشته باشند ترجیح می دهندهیچ کاری به کار فرزندش نداشته باشند که این تصور کاملا سطحی است و در تربیت فرزند تاثیری ندارد.

 مقابل ساده انگاری برخی والدین، زور و اجبار وجود دارد که این رفتار هم ماند ساده انگاری در تربیت فرزند تاثیری ندارد.والدین نباید زور و اجبار را به فرزندان خود تحمیل کنند و آنها را بیش از اندازه خسته کنند، چون ممکن است فرزند با آنها مخالفت های شدیدی داشته باشد و حرف های آنها را گوش ندهد ، پس بهتر است با محبت کردن، آنها را تربیت کنید.
 والدین باید تا جایی که می توانند به فرزندان خود عشق و محبت کنند و در کنار این محبت، مقتدرانه انها را تربیت کنندودر صورت لزوم حد و مرزهای مشخصی برای آن ها تعیین کنند. از شیوه پرخاشگرانه و سلطه جویانه فقط در زمانی استفاده کنند که جان فرزندانشان در خطر باشد.

نکاتی برای تربیت  فرزند

 همه پدرو مادرها برای تربیت فرزند خود باید نکاتی را توجه داشته باشند. در ادامه بعضی از آنها را اشاره می کنیم:

احترام به شخصیت کودک
همه والدین برای اینکه نقششان در تربیت فرزند تاثیر داشته باشد ، باید به فرزند خود احترام بگذارد.در واقع احترام به شخصیت کودک سبب می شودآن ها این احترام را ببینند و در مقابل به شما احترام بگذارند پس بهتر است همان گونه که دوست دارید با شما رفتار شود با کودکتان رفتار کنید.

صبور بودن در استفاده از روش های تربیتی
والدین برای تربیت خوب فرزند خود باید صبر داشته باشند و اگر از یکی از شیوه های تربیتی نتیجه ای نگرفتند، روش های دیگر را امتحان کنند و ناامید نباشند.

یافتن شیوه تربیتی مناسب با فرزند
والدین باید شیوه های تربیتی  مناسب با کودک خود را پیدا کنند. آنها باید قبل از اینکه عصبانی شوند و فرزند را تنبیه کنند، منظور خود را به کودک بفمانند، زیرا گاهی اوقات والدین منظور خود را به درستی بیان نمی کنند و یا ازکودکشان توقع فراوان دارند.

 ریشه یابی برخی از رفتارهای فرزند
 والدین باید علت رفتار نا شایست کودکشان را بشناسند،چون  برخی کودکان اگر از واقعه یا حادثه ای متاثر شوند، در واکنش به آن، دست به رفتارهای نادرست و غیرقابل توجیه می زنند.

سخن آخر:

همه والدین باید تلاش کنند تا فرزند خود را با بهترین روش تربیت کنند.کودک باید به گونه ای تربیت شود که کار خوب به آسانی از او سر بزند، نه این که با اکراه به آن تن دهد.

---