مناجات الذاکرین
مُناجاتُ الذّاکِرین یا مناجات یادکنندگان خدا، از مناجات های پانزده گانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده و این مطلب که ما نمی توانیم حق ذکر و یاد خداوند را به جای آوریم، محور اصلی این مناجات است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : يکشنبه 1399/03/18 ساعت 09:30
مناجات الذاکرین از امام سجاد (ع) نقل شده و در الصحیفة الثانیة السجادیة، بحارالانوار و مفاتیح الجنان آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز چهارشنبه تعیین کرده است.
آموزه ها و مضامین دعا
محورهای اصلی:
عدم توانایی انسان در به جای آوردن حق ذکر و یاد خداوند.
اگر خداوند فرمان نمی‌داد که او را یاد کنیم، ما او را منزه از یاد خود می‌دانستیم.
ذکر خدا، منتی است از سوی او بر انسان و نعمتی بزرگ.
درخواست توفیق ذکر و یاد خداوند.
بیان اینکه هیچ عقلی از معرفت و شناخت خدا بی‌بهره نیست و خداوند عقل‌ها را چنان آفریده است که بتوانند او را بشناسند: «وَ عَلى مَعْرِفَتِکَ جُمِعَتِ الْعُقُولُ الْمُتَبایِنَةُ»
حصول آرامش دل با یاد خداوند است: «نفوس جز با یاد تو آرامش و سکونت نمی‌یابند.»
هدف نهایی انسان رویت خدا و لقاءالله و رسیدن به مرحله‌ای است که هیچ حجاب و حائلی بین انسان و خدا نباشد.
رسیدن به لقاء الله، هدف از خلقت بوده است.
هر لذت غیر الهی و هر لذتی که غیر ذکر خدا حاصل شده است، نادرست و نیازمند به استغفار است.
دریافت فایل صوتی و تصویری مناجات الذاکرین
آدرس: تهران - بلوار کشاورز - خیابان نادری - جنب حجت دوست - پلاک 12 - طبقه اول - دفتر خدمات ویژه موبایل
تلفن: 81202460، 81202566
پست الکترونیکی: MobileContent@Tebyan.com
بخش محصولات تلفن همراه تبیان
