مناجات الشاکرین
مُناجاتُ الشّاکِرین یا مناجات شکرگزاران، از مناجات های پانزده‌گانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده و عوامل غفلت از شکرگزاری نعمت های خدا، عجز از شکرگزاری و نیز کوتاهی بندگان در قدردانی و شکر آن ها از موضوعات این مناجات است که امام سجاد (ع)، نعمت های مادی و معنوی را نام می برد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : شنبه 1399/03/17 ساعت 09:30
مناجات الشاکرین از امام سجاد (ع) نقل شده و در الصحیفة الثانیة السجادیة، بحارالانوار و مفاتیح الجنان آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز چهارشنبه تعیین کرده است.
آموزه های دعا
- معرفی عوامل غفلت از شکر گزاری از نعمت های خدا: پی در پی آمدن، ریزش و جوشش مدام و غیر قابل شمارش بودن نعمت‌ها؛
- بیان عجز از شکرگزاری و نیز کوتاهی در قدردانی و شکر آن‌ها؛
- اشاره به پناه آوردن امیدواران به ساحت پروردگار و آستان مهر و رأفت الهی؛
- بیان برخی از نعمت های معنوی؛
- تشبیه نور ایمان، به جامه و زیورهایی برای انسان؛
- تشبیه احسان‌های خداوند، به تاجی بر سر انسان؛
- بیان بی شمار بودن نمعمت های خداوند، حتی از تصور و فهم انسان؛
- بیان اینکه هر شکر نعمتی، خودش نعمتی است از جانب خداوند که شکرش لازم است.
دریافت فایل صوتی و تصویری مناجات الشاکرین
آدرس: تهران - بلوار کشاورز - خیابان نادری - جنب حجت دوست - پلاک 12 - طبقه اول - دفتر خدمات ویژه موبایل
تلفن: 81202460، 81202566
پست الکترونیکی: MobileContent@Tebyan.com
بخش محصولات تلفن همراه تبیان
