فواید گیاهخواری و دلایلی قاطع از منظر دانشمندان و نویسندگان برای انجام آن

 پیروی از این نوع رژیم غذایی فواید بیشماری اول برای خومان و دوم برای محیط اطرافمان در بر دارد. طول عمر، سلامت بدن، مهربانی با حیوانات و طبیعت تعدادی انگشت‌شمار از این فواید هستند.

فواید گیاهخواری از منظر علم

سرطان از جمله بیماری‌های خطرناکی است که بشر امروزه با آن دست به گریبان است. موادی همچون ویتامین سی در سبزیجات، اولئوکانتال در زیتون، کرکومین در زردچوبه و سایر مواد دیگر همگی در گیاهان و میوه‌ها یافت می‌شوند.

 پخته شدن گوشت از طرفی دلیل ایجاد ترکیبات سرطان‌زا در غذا شناخته می‌شود. نخوردن گوشت حیوانی سبب کاهش سطح کلسترول خون می‌شود. در نتیجه ابتلا به امراضی نظیر بیماری‌های قلبی، گرفتگی شریان‌ها و داشتن فشار خون بالا را شدیدا کاهش می‌دهد.

از جهتی، چون در رژیم گیاهخواری خبری از چربی نیست، افراد به چاقی و بالا رفتن چربی خون مبتلا نمی‌شوند.

تحقیقات فراوانی در رابطه با چنین رژیمی انجام شده است و مطمئنا تعداد بیشتری انجام خواهد پذیرفت. از دیگر نتایج این تحقیقات کاهش مرگ زود‌رس و افزایش طول عمر بوده است.

صحبت در اینباره زیاد است چراکه طبق مقالات فراوان مثل این مطلب که در اینجا می‌خوانید، فواید گیاهخواری بیشمار است. اما اجازه دهید اکنون سری به مشاهیر و دانشمندانی بزنیم که چرا این رژیم گیاهی را برای خود برگزیده‌اند و پای سخن و دلایلشان بنشینیم.

صادق هدایت و گرایش به گیاهخواری

گفته‌اند صادق هدایت در جوانی گیاه‌خوار شد و کتابی در فواید گیاه‌خواری نیز نوشته است. او تا پایان عمر بر همین منوال باقی ماند.

بزرگ علوی نیز در این باره در یکی از آثارش می‌نویسد: «یک بار دیدم که در کافه لاله‌زار یک نان گوشتی را که به زبان روسی بولکی می‌گفتند، به این قصد که لای آن شیرینی است، گاز زد و ناگهان چشم‌هایش سرخ شد، عرق به پیشانی‌اش نشست و داشت قی می‌کرد که دستمالی از جیبش بیرون آورد و لقمۀ نجویده را در آن تف کرد.»

اعتقادش این بود اگر انسان بخواهد جنگ را کنار بگذارد ابتدا باید دست از کشتن و خوردن حیوانات بشوید.

در بیوگرافی کامل صادق هدایت، دلیل گیاه‌خوارشدنش را از زبان خودش اینگونه می‌شویم:

«یک شب توی باغچه برّه یا گوسفندی را به درخت بستند. سراسر شب بع‌بع می‌کرد. بامدادان او را کشتند. ظهر که به خانه برگشتم، فهمیدم از گوشت همان بره یا گوسفند غذا پخته بودند. بوی خون و گوشت توی دماغم پیچیده بود. دلم آشوب شد و دیگر لب به گوشت نزدم.»

صادق در دو اثرش به اسم «فوائد گیاهخواری» و «انسان و حیوان» به بحث راجع به دو موضع گیاهخواری و گوشتخواری می‌پردازد.

کتاب اول توصیفی بی‌بدیلی است از دامداری صنعتی و اتفاقات هولناکی که بر سر دامها تا رسیدن به کشتارگاه و پس از آن اتفاق می‌افتد.

در کتاب دوم، هدایت به تشابه و تمایز انسان و حیوان پرداخته است. این موضوع را پیش می‌کشد که حیوانات نیز تا حدی از اختیار، احساسات و عقل برخوردارند. در ادامه کتاب ظلم‌هایی را پیش می‌کشد که انسان بر حیوان روا می‌دارد.

هدایت در همین اثر می‌نویسد: «حقوق حیوانات، حقوق زیردستان و بی نوایان است، حفظ حقوق آنها یکی از نتایج تمدن واقعی و انسانیتی حقیقی و حفظ عقل، اخلاق و حیثیات یک جامعه است.»

جای صحبت بسیار است. اما اگر چنانچه قصد کردید چنین رژیمی را انتخاب کنید، حتما یادتان نرود که از متخصص تغذیه در این رابطه مشورت بگیرید. در آخر اینکه می‌توانید قبل از انجام این کار کتاب فواید گیاهخواری صادق هدایت را از سایتی مثل فیدیبو تهیه نموده و مطالعه کنید.

دلایل روی آوری افلاطون و دیگر مشاهیر به گیاهخواری

شواهد تاریخی همگی دلالت بر گیاه‌خوار بودن ساختمان بدن انسان از ابتدای خلقتش دارند. برای همین است که گیاهخواری قدمتی به‌اندازۀ قدمت انسان بر روی زمین دارد.

طبق شواهد تاریخی، حیوانات در نزد مصریان باستان مقدس شمره می‌شده است. هندوهای برهمایی گوشت نمی‌خوردند چون چنین کاری در کیششان ممنوع بوده است. کشاورزی در آیین اوستا عملی مقدس تلقی می‌شده است و کشتن حیوانات امری اهریمنی. در روایات پارسیان نیز می‌خوانیم زرتشت از شیر و گیاهان تغذیه می‌کرده است.

چنین اعتقادی در میان فیلسوفان یونان و روم راسخ‌تر بود. اولین افراد در بین این قوم فیثاغورث بود که به رژیم گیاهخواری روی آورد. این اخلاق فیثاغورث بعدها به‌صورت آیین فلسفی ظهور کرد. خود وی دربارۀ خوردن گوشت حیوانات توصیه می‌کند: «خودتان را به خوراک چرکینی همچون گوشت آلوده نسازید.»

افلاطون در بخشی از کتاب «جمهوری» چنین می‌نویسد: «سقراط می گوید: آیا این عادت گوشتخواری مستلزم این نیست که حیوانات خود را بکشیم؟ حیواناتی که چند ساعت پیش از اینکه غذای ما شوند، می‌توانستیم در چشمانشان خیره شویم و بازتاب خود را ببینیم. آیا این رفتارمان مانعی بر سر دستیابی به شادی نیست؟ و اگر به همین این روش ادامه دهیم، آیا بیشتر بیمار نخواهیم شد؟

اگر به عادت گوشتخواری ادامه دهیم، و اگر همسایه ما نیز از همین کار پیروی کند، آیا نیاز نمی‌شود برای دستیابی به زمینهای چرای بیشتر، با همسایه‌مان وارد نبرد شویم؟ زیرا زمین ما به آن اندازه نیست که کفاف ما را بدهد، و همسایه مان نیز نیازی مشابه دارد و از همین رو میان ما جنگ در می‌گیرد.»

افلاطون در کتاب مذکور طرفداری خود را از گیاهخواری آشکار می‌سازد و آنرا لازمۀ وجود اجتماعی شاد می‌داند.

اوید، شاعر بزرگ یونانی، دربارۀ این رفتار افلاطون می‌نویسند: «بدون تردید، افلاطون به‌دلیل خلوص اخلاقی، اعتدال و رژیم غذایی شامل گیاهان، غلات، توت، خشکبار و گیاهان وحشی کوهستان تا به این حد عمر کرده است.»

افراد و دانشمندان گیاهخوار بیشماری هستند که ذکر همۀ آنها در این مقاله نمی‌گنجد: بو علی سینا، ارسطو، سقراط، تولستوی، گاندی، آمیتا باچان، داوینچی، هنری فورد، دنزل واشنگتن و ...