تبیان، دستیار زندگی

ورزش‌های زمستانی

با رسیدن فصل سرما، رقابت‌های شاد و مفرح ورزش‌های زمستانی در سراسر جهان آغاز می‌شود. ایران نیز به‌دلیل داشتن آب‌وهوای چهارفصل می‏‌تواند در بخش ورزش‌های زمستانی رشد چشمگیری داشته باشد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
ورزش های زمستانی
مردم ایران، برخلاف خیلی از کشورهای سردسیری که ورزش اول آن‌ها ورزش‌های زمستانی است، کمتر به ورزش‌های زمستانی گرایش نشان می‌دهند و به‌جز بخش‏‌های کوهستانی( مانند دیزین و شمشک) که همواره گروهی از بومیان به ورزش‌های زمستانی می‌پردازند،عموم مردم کمتر به این ورزش گرایش نشان می‌دهند.

انواع ورزش‌های زمستانی نام ببرید!

اسکی صحرا نوردی

یک نوع ورزش زمستانی شبیه به هاکی روی یخ است. در این بازی بازیکن‌ها به‌وسیله یک چوب باندی توپ را به‌سوی دروازه حریف هدایت می‌کند. بسیاری از قوانین این بازی با قوانین فوتبال مشابهت دارد. زمین این بازی پوشیده از یخ و به‌اندازه زمین فوتبال است.

یکی از ورزش‌های زمستانی است. این ورزش در کشورهای سرد و کوهستانی اروپا و آمریکای شمالی محبوبیت دارد. به‌تازگی نیز در ایران مسابقاتی در این رشته برگزار می‌شود.

اسکی آلپاین

نام ورزش و تفریحی است که در آن با اسکی روی تپه‌ها و شیب‌های برف دار سر می‌خورند. در اسکی آلپاین، برخلاف اسکی شمالی پاشنه پای اسکی‌باز روی اسکی ثابت است. اسکی آلپاین در بسیاری از کشورها که دارای مناطق کوهستانی و برف‌گیر هستند رواج دارد. در سال‌های اخیر در برخی کشورها پیست‌های اسکی مصنوعی درست کرده‌اند. رشته‌های ورزشی مربوط به اسکی آلپاین عبارتند از:

- سوپر جی
- مارپیچ بزرگ
- اسکی سرعت
- اسکی ترکیبی
- مارپیچ کوچک

اسکلتون

ورزشی زمستانی و انفرادی است که به‌وسیله یک سورتمه مخصوص کوچک و در پیست یخی مارپیچ انجام می‌شود. در این ماده ورزشکار پس از دویدن مسیر کوتاهی به روی سینه روی سورتمه خود قرار می‌گیرد و مسیر پیست را ادامه می‌دهد.

پیست استفاده‌شده برای این مسابقات همانند پیست ورزش‌های لژ و بابسلد است و برای اولین بار این ورزش در سن موریس سوئیس انجام شد و پس از توقفی طولانی‌مدت از سال ۲۰۰۲ به بازی‌ المپیک زمستانی بازگشت.

بابسلد

یک ورزش زمستانی است که به‌وسیله یک سورتمه مخصوص بزرگ دونفره و یا چهارنفره در یک پیست یخی مارپیچ مانند ورزش‌های لژ و اسکلتون برگزار می‌شود. مسابقات این ورزش در دهه ۱۸۷۰ میلادی برای اولین بار در کشور سوئیس برگزار شد و تا به امروز مسابقات آن در بازی‌های المپیک زمستانی برگزار می شود.

لژ سواری

ورزشی زمستانی است که به‌وسیله یک سورتمه یک نفره و یا دونفره انجام می‌شود. لژسوار به پشت بر روی سورتمه خود قرار می گیرد و سنگینی خود را به عقب متمایل می سازد. در سورتمه استفاده شده در این ورزش هیچ گونه ترمز یا وسیله ای ویژه برای هدایت آن وجود ندارد و لژسوار به وسیله دو قطعه فولادی که در زیر کفش‌های او قرار می‌گیرند برای هدایت سورتمه و یا ترمز کردن استفاده می‌کند.

وزن سورتمه های یک نفره در این ورزش ۲۱-۲۵ کیلوگرم و وزن سورتمه‌های دونفره ۲۵-۳۰ کیلوگرم می‌باشد. گاهی سرعت سورتمه در این ورزش حتی به ۱۴۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد که آن را جذاب و خطرناک می‌سازد. مسابقات این ورزش از سال ۱۹۶۴ در بازی‌های المپیک زمستانی برگزار می‌شود.

اسنوبرد سواری

اسنوبرد سواری یک ورزش زمستانی است که در سطوح شیب‌دار پوشیده از برف انجام می‌شود.این ورزش الهام گرفته از ورزش‌های اسکیت بوردینگ، موج‌سواری و اسکی است و در سال ۱۹۹۸ به بازی‌های المپیک زمستانی اضافه شده است. 

اسکی

اسکیت روی یخ

حرکت بر روی یخ با استفاده از کفش‌های اسکیت یخ است و می‌تواند به‌منظور حمل‌ونقل، سرگرمی و یا به‌عنوان ورزش صورت پذیرد، همچنین ممکن است بر روی یخ‌های طبیعی همانند دریاچه‌های یخ زده و با یخ های مصنوعی و ساختگی انجام پذیرد، همین‌طور در سالن‌های سرپوشیده ویژه و یا فضای باز و خارج از سالن قابل انجام است .

انواع ورزش‌های اسکیت روی یخ

با رسیدن فصل سرما، رقابت‌های شاد و مفرح ورزش‌های زمستانی در سراسر جهان آغاز می‌شود. ایران نیز به‌دلیل داشتن آب‌وهوای چهارفصل می‏‌تواند در بخش ورزش‌های زمستانی رشد چشمگیری داشته باشد.



- باندی
- رینگت
- هاکی روی یخ
- اسکیت نوردیک
- اسکیت نمایشی  یا پاتیناژ
- اسکیت سرعتی مسیر بلند
- اسکیت سرعتی مسیر کوتاه
- سرعت یا اسکیت سرعت روی یخ

برف رو

برف رو(بر وزن خودرو) یا اسنومبیل خودرویی موتوری است که برای حرکت در برف ساخته شد. در مناطق آمریکای شمالی برای جابجایی و حمل ونقل جایگزین سورتمه شد. 

بازی های المپیک زمستانی

بازی‌های المپیک زمستانی در اصل بازی‌های ورزشی روی یخ و برف است که هر چهار سال یک‌بار در فصل زمستان برگزار می‌شود. این المپیک ورزشی به مانند بازی‌های المپیک تابستانی تحت نظارت کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) اجرا می‌شود. 

پرش با اسکی

پرش با اسکی یکی از ورزش‌هایی است که ورزشکاران در آن تلاش می‌کنند با عبور از یک سراشیبی و پرش از آن در دورترین نقطه ممکن فرود آیند.

علاوه بر فاصله فرود داوران به نحوه پرش و فرود نیز امتیاز اختصاص می‌دهند. اسکی‌های استفاده شده در این ورزش بزرگ‌تر و پهن‌تر است. پرش با اسکی یک ورزش زمستانی است و در المپیک زمستانی نیز حضور دارد اما می‌توان آن را در سطوح مصنوعی نیز انجام داد. 

ورزش دوگانه

ورزش دوگانه زمستانی که با نام نوردیک ترکیبی نیز خوانده می‌شود یکی از ماده‌های ورزشی حاضر در بازی‌های المپیک زمستانی است که از سال ۱۹۲۴ در این بازی‌ها وجود داشته است. این ماده از دو بخش اسکی صحرانوردی و پرش با اسکی تشکیل شده است.

ورزشکاران شرکت‌کننده در مسابقات این رشته باید در ابتدا ۱۵ کیلومتر مسیر مسابقه اسکی صحرانوردی را طی نمایند و پس‌ازآن مسابقات خود را در پرش با اسکی انجام دهند.ورزش دوگانه ترکیبی از دو ورزش اسکی صحرانوردی و تیراندازی است. اسکی صحرا نوردی بر استقامت ورزشی و تیراندازی بر میزان دقت شرکت کنندگان تأکید دارند.

ورزش دوگانه در ابتدا یک ورزش حاشیه‌ای به‌حساب می‌آمد اما به‌طور مداوم و موفق به ورزش‌های اصلی پیوست به‌طوری‌که عموم مردم خواستار پخش آن از تلویزیون شدند. از ابتدای دههٔ ۱۹۹۰ بینندگان علاقه‌مند به این ورزش به‌طور ثابت افزایش یافت به‌طوری‌که امروزه بیاتلون در بعضی از کشورها، به‌خصوص آلمان جزو محبوب‌ترین ورزش‌ها است.

دوگانه قبل از این که به ورزش‌های المپیک زمستانی اضافه شود در قالب مسابقات جهانی دوگانه و یا رقابت‌های جام جهانی دوگانه برگزار می‌شد.

باندی

یک نوع ورزش زمستانی شبیه به هاکی روی یخ است. در این بازی بازیکن‌ها به‌وسیله یک چوب باندی توپ را به‌سوی دروازه حریف هدایت می‌کند. بسیاری از قوانین این بازی با قوانین فوتبال مشابهت دارد.زمین این بازی پوشیده از یخ و به‌اندازه زمین فوتبال هست.

هر تیم ۱۱ بازیکن دارد که یکی از آن‌ها دروازه بان است. یک بازی استاندارد باندی از دونیمه ۴۵ دقیقه‌ای تشکیل‌شده است.قوانین آفساید در باندی نیز کاملاً مشابه قوانین آفساید در فوتبال می‌باشد. باندی گاهی اوقات در کشورهای اسکاندیناوی فوتبال زمستانی نامیده می‌شود.

این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر شده و محتوای آن لزوما مورد تایید تبیان نیست .