ازدواج، پایان قصه های کودکی

قصه‌های کودکی زیباترین خاطرات زندگی‌مان هستند اما گاهی چیزهایی را به ما آموخته‌اند که امروز به ضررمان تمام شده است. مثل اینکه در پایان داستان دو دلداده به هم می‌رسیدند و سال‌ها با خوبی و خوشی زندگی می‌کردند. فانتزی‌های دوران نوجوانی هم بی تقصیر نبودند، کتاب‌ها و فیلم‌ها و همهٔ آن چیزهایی که باعث شد گمان کنیم وقتی زیر یک سقف می‌رویم، یعنی تا آخر قرار است همه چیز گل و بلبل باشد و بدون هیچ مشکلی کنار هم زندگی کنیم اما تجربه به ما نشان داد واقعیت چیز دیگری است. عشق نه تنها دلدادگی قبل از وصال که حفظ آن علاقه و یا ایجاد یک حس عمیق‌تر بعد از رفتن به زیر سقف مشترک است. راه رفتن بالای ابرها و قدم زدن‌های شاعرانه در خیال یک روی سکه است و آمدن به اینجا، روی زمین، حس اسفالت‌های داغ و کلنجار رفتن با مشکلاتی که هر کدام می‌خواهند «مایی» در کار نباشد، روی دیگر سکه.

این باور غلط که زوج‌هایی موفق و خوشبخت هستند که هیچ مشکلی باهم ندارند، باعث بسیاری از جدایی‌های امروز است در صورتیکه زوج‌های موفق آنهایی هستند که می‌دانند بعد از یک اختلاف حتی خیلی شدید، می‌توان رابطه را مرمت کرد.

اگر همسران فکر کنند که با بروز یک مشکل به آخر خط رسیده‌اند و باید رابطه را به هم زده و هر کدام شانس خود را جای دیگر بیازمایند، این باور جنگیدن برای بهبود رابطه را بی معنا جلوه داده و دو نفر خیلی زود دست از تلاش بر می‌دارند. تربیت‌های مختلف خانوادگی، روان شناسی متفاوت زن و مرد، بروز عوامل نوظهور مانند شبکه‌های اجتماعی و مشکلاتی که در حیطهٔ زناشویی ایجاد می‌کند، همگی باعث شده است روابط همسران دستخوش آسیب‌های زیادی باشد، حال با این زمینه‌های دردسر ساز اگر دو نفر زمانی که به هم «بله» می گویند عزم خود را جزم نکنند تا زندگی‌شان را بسازند در مواقع ضروی آنرا مرمت کرده و اگر دیواری ترک برداشت و حتی فروریخت، دوباره آنرا بسازند، خانه‌ها مانند خانه‌ای روی آب بدون پشتوانده خواهد بود.

والدین باید همانطور که نگران مراسم ازدواج و محل زندگی و مسائلی از این دست برای فرزندان خود هستند، نگران فردایی هم باشند که مشکلات واقعی زندگی شروع می‌شود. به فرزندانشان تعمیر را بیاموزند چون فقط زوج‌هایی طعم خوشبختی را می‌چشند که بجای تعویض به تعمیر فکر کنند. این وظیفهٔ والدین جوانان است که وقتی آن‌ها را دست به دست می‌دهند و راهی خانهٔ بخت می‌کنند، به آنها بیاموزند باید پای انتخابشان بایستند و شرایط مختلف را کنترل کنند.

این ضرب المثل قدیمی که می‌گفت با لباس عروس به خانهٔ بخت رفتن و با لباس سپید از آن بیرون آمدن، هر چند ظاهر زیبایی ندارد و در این سال‌های اخیر خیلی‌ها می گویند یک پایان تلخ بهتر از یک تلخی بی پایان است اما گاهی این بهانه‌ها باعث می‌شود اشتباه کنیم. هیچ کس نمی‌گوید که با تلخی بی پایان کنار بیاییم اما گاهی می‌شود تصمیم گرفت و حتی بعد از بروز اختلافات عمیق رابطه را دوباره به شیرینی روزهای اول و حتی بهتر در آورد اما این کار چندان ساده نیست.

با توجه به اینکه مشکل چقدر جدی باشد، انرژی و وقتی که صرف احیای رابطه می‌شود متفاوت خواهد بود مثلاً زمانی که همسر خیانت می‌کند با وقتی که بخاطر خشم و اخلاق نامناسبش رابطه به هم می‌ریزد، شدت تخریب و به تبع آن نیاز به مرمت متفاوت خواهد بود.

علت مشکل باید معلوم شود، همسری که دروغ می‌گوید و یا خیانت می‌کند، مقصر است اما گاهی این اشتباه معلول رفتاار طرف مقابل، تربیت خانوادگی و یا مشکلی است که اگر مشخص نشود و فقط دو نفر تصمیم بگیرند آنرا ندادیده گرفته و از صفر شروع کنند، بعد از مدتی دوباره رخ داده و همه چیز را خراب کند؛ مانند بیماری که باید علتش مشخص شود تا درمانش مقطعی نبوده و قطعی باشد.

زن و شوهری که می‌خواهد بنای تخریب شده را بازسازی کنند نباید به دنبال مقصر باشند، علت را مشخص می‌کنند تا از بروز دوباره جلوگیری کنند اما به دنبال مقصر بودن چیزی است که همیشه نوک پیکان را به سمت یک نفر نشانه می‌گیرد و این باعث می‌شود حس خوبی بین دو نفر ایجاد نشود. رابطه یک بردار با دو سمت است و در نهایت یک طرف نمی‌تواند کاملاً بی گناه باشد. مهم این است که زوجین هر کدام دنبال میزان تقصیر خود باشند و رفع کاستی‌هایی که در روابط گذاشته‌اند.

وقتی زن و شوهر می گویند نقطه سر خط باید تمام تلاش خود را بکنند که شروع دوباره و زیبایی داشته باشند، وسوسهٔ یادآوری اتفاقات گذشته چیزی است که شکوه یک شروع دوباره را در هم می‌ریزد. برخی خطاها مثل خیانت فراموش نمی‌شود اما برای مرمت دوباره رابطه نیاز  است تا حتماً بخشیده شود (البته بعد از ریشه یابی و تعهد همسر خاطی برای عدم تکرار دوباره ی آن) در غیر این صورت از درون مانند موریانه حس فردی که آسیب دیده است را می‌خورد و نمی‌گذارد پایه‌های اعتماد دوباره شکل بگیرد.

_برای اینکه همسران در مرمت رابطه‌شان موفق باشند، بهتر است از همان ابتدا باب گفتگو را باز کرده و قرار بگذارند تا با تمام مشغله‌ها و شلوغی‌ها باهم حرف زده و کاستی‌هایشان را مطرح کنند. اگر همسران بدانند که باید نیازهایشان و توقعاتشان را به هم بگویند و قرار نیست هیچ کدام ذهن خوانی بلد باشند، آنوقت بخش زیادی از راه را پیموده‌اند.

ایجاد عشق در زندگی مشترک هنری است که باید آموخته شود. حفظ آن عشق کاری است که باید برایش جنگید و ایجاد دوباره‌ی آن وقتی بخاطر بروز مشکلی از بین می‌رود، کار سخت اما ارزشمندی است که نتیجه‌ای بسیار شیرین دارد.

همراهان عزیز، با توجه به گسترش سامانه همسان گزینی تبیان، لازم است جهت استفاده از خدمات همسان‌گزینی یا مشاوره اپلیکیشن همدم را از طریق لینک زیر دریافت و نصب نمایید، این سامانه در سراسر کشور فعال است.  
 بخش همسان گزینی تبیان

---