تبیان، دستیار زندگی

وقتی ایران با شورای حقوق بشر همکاری می‌کند؛

آیا ایران حقوق بشر را رعایت می‌کند؟

آنچه در ایران از اعلامیه حقوق بشر معروف است قطعنامه‌هایی است که هر چند ماه یکبار به دلایل سیاسی و غیرمنطقی صادر می‌شود و این نهاد، ایران را به نقض حقوق بشر محکوم می‌کنند.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
حقوق بشر
اما مخالفت ایران با اعلامیه حقوق بشر به معنای عدم توجه به حقوق انسانی نیست. بلکه مسئله اصلی نحوه تفسیر حقوق انسانی است. وقتی حقوق انسانی، حقوق آمریکایی تعریف شود؛ عربستان سعودی که جنایات فراوانی در یمن مرتکب شده، جزو اعضای اصلی کمیسیون حقوق بشر می‌شود.
اگرچه ایران تعاملات مثبتی با شورای حقوق بشر داشته است اما بیشتر قطعنامه‌ها علیه ایران صادر می‌شود. این در حالی است که برخی کشورهای منطقه غرب آسیا و کشورهای آفریقایی وضعیت بدتری در حوزه حقوق بشر دارند اما علیه آنان کمتر قطعنامه‌ای صادر می‌شود. نمونه آن نسل‌کشی صهیونیست‌ها در فلسطین و حملات ارتش عربستان به زنان و کودکان یمنی است اما کمیسیون حقوق بشر، چشم خود را بر این جنایات بسته است.

دبیرکل شورای حقوق بشر سازمان ملل، در گزارش سالانه خود که در تاریخ هفتم اسفند در شهر ژنو ارائه شد، اقدامات ایران در زمینه حقوق افراد دارای معلولیت را «مثبت» ارزیابی کرد

 

اعلامیه حقوق بشر چگونه نوشته شد؟

یکی از افرادی که نقش ویژه‌ای در گسترش و ترویج مفاهیم صلح و برادری و برابری در سطح جهان داشته، خانم «الینور روزولت» همسر فرانکلین روزولت رئیس جمهور آمریکا در دهه 50 میلادی است.
او در سال 46 میلادی به «ترومن» مشاور خود ماموریت می‌دهد به صورت محرمانه پیگیری‌هایی برای تدوین متنی برای برقراری صلح جهانی انجام دهد. به همین خاطر در پاریس اجلاسی محرمانه برگزار شد تا متن اولیه آن آماده شود.
پس از آن در سپتامبر همان سال کمیسیون حقوق بشر در سازمان ملل تشکیل شد و با موافقت 46 عضو از 56 عضو حاضر در اجلاس، اعلامیه حقوق بشر تصویب و صادر گردید.
در این بین کشورهایی از آمریکای لاتین، آسیا و آفریقا بودند که با این طرح مخالف بودند و اعلامیه حقوق بشر را طرحی برای گسترش فرهنگ آمریکایی و غربی می‌دانستند. آنها معتقدند تفسیری که شورا از حقوق بشر ارائه می‌دهد، با بی‌توجهی به فرهنگ‌ها و ادیان مردم دنیا و فقط هم‌راستا کردن فرهنگ‌های مختلف ذیل فرهنگ غربی است و این امر موجب تک‌صدایی در جهان می‌شود.

کانادا کاسه داغ‌تر از آش

اما پس از انقلاب اسلامی و به‌ویژه در دهه 70 شمسی، اتهامات حقوق بشری علیه ایران افزایش پیدا کرد. دشمن که در جنگ نظامی و سیاسی از ملت ایران شکست خورده‌ بود، تلاش کرد با اعمال تحریم‌های اقتصادی و حقوق بشری، ایران را تحت فشار قرار داده و نفوذ فرهنگی ایران در منطقه و دنیا را کاهش دهد.
در این میان کشور کانادا، آمریکا و رژیم صهیونیستی بیشترین فشار را در کمیسیون حقوق بشر علیه ایران وارد می‌کنند و هدف آنها نه دولت ایران بلکه تحریم و فشار بر مردم ایران است. در سال‌های اخیر چندین پیش‌نویس قطعنامه برای تحریم ایرانیان از سوی کانادا و آمریکا به کمیسیون حقوق بشر پیشنهاد شده که برخی تصویب و برخی با مخالفت اعضای این کمیسیون رد شده است.
شاپرک شجری
جالب است بدانید که در آخرین پیشنهادی که از سوی کانادا به کمیسیون ارائه شده، تمام کشورهای غرب آسیا و روسیه با قطعنامه حقوق بشری علیه ایران مخالفت کردند.

چرا قطعنامه صادر می‌شود؟

انگیزه اصلی صدور قطعنامه از سوی کشورهای پیشنهاد دهنده، اهداف سیاسی و افزایش فشار جهانی روی ایران است.
وزارت امور خارجه آمریکا با مطرح ساختن اتهاماتی تکراری و عجیب، ایران را به نقض گسترده حقوق بشر در مواردی از قبیل حقوق زنان و اقلیت‌ها، حقوق همجنس‌گرایان و نیز سرکوب مخالفان و اعدام آن‌ها متهم کرده است.
این در حالی است که همین اتهامات درمورد کشورهای هم‌پیمان آمریکا و اسرائیل همچون امارات و عربستان وجود دارد اما قطعنامه‌ای علیه آنان صادر نمی‌شود.

کاهش نود درصدی اعدام‌ها

با وجود اتهامات مغرضانه و غیرواقعی، اما ایران همیشه همکاری سازنده‌ای با کمیسیون حقوق بشر داشته است و تلاش کرده اقدامات مثبتی در این زمینه انجام دهد.
به تازگی لایحه حمایت و صیانت از حقوق زنان از سوی قوه‌قضائیه به مجلس ارائه شد و فضای مطلوبی برای اشتغال زنان در کنار انجام کارهای خانه ایجاد شده‌است. مصوبه حقوق شهروندی نیز یکی دیگر از اقدامات جمهوری اسلامی در این راستا بود. همچنین در بازدیدهای کمیسیون حقوق بشر از زندان‌های ایران، وضعیت زندانی‌ها مطلوب اعلام شد.
همچنین یکی دیگر از اقدامات مثبت ایران در جهت خواسته‌های کمیسیون حقوق بشر، حقوق معلولین بود و ایران خواسته شورا را عملی کرد. به همین خاطر دبیرکل شورای حقوق بشر سازمان ملل، در گزارش سالانه خود که در تاریخ هفتم اسفند در شهر ژنو ارائه شد، اقدامات ایران در زمینه حقوق افراد دارای معلولیت را «مثبت» ارزیابی کرد.
از دیگر اقدامات ایران اصلاح قانون اعدام حاملان مواد مخدر بود. با این تغییر میزان اعدامی‌های ایران در یک سال بیش از 90% کاهش پیدا کرد.

آزادی بی‌قید و شرط... هرگز

در این میان برخی خواسته‌های شورا حقوق بشر منطقی نیست. یکی از آن‌ها آزادی غیراخلاقی نظیر فعالیت همجنس‌گرایان در ایران است. درحالی‌که نه فرهنگ ایرانی چنین وضعیتی را تحمل می‌کند و نه دین اسلام با چنین مواردی موافق است.
یکی دیگر از خواسته‌های این شورا، آزادی تبلیغات اقلیت‌های دینی است. اگرچه فعالیت تبلیغی اقلیت‌های دینی با محدودیتی همراه نیست اما تبلیغات فرقه‌های ضاله و انحرافی همچون وهابیت و بهائیت در ایران مجاز نیست. طبق قانون تنها ادیان توحیدی، دین محسوب می‌شوند و فرقه‌های غیرتوحیدی اجازه فعالیت رسمی در ایران را ندارند. البته معتقدان این فرقه‌ها از حقوق شهروندی و حقوق انسانی برخوردارند و تنها نباید فعالیت تبلیغی انجام دهند.

وقتی رسانه‌ها از کاه، کوه می‌سازند

روابط ایران و شورای حقوق بشر سازمان ملل، روابط سازنده‌ای است اما رسانه‌های دشمن، بخصوص BBC و CNN به شکل مغرضانه‌ای از وضعیت حقوق بشر صحبت کرده و سعی می‎کنند وضعیت مردم ایران و حقوق شهروندی را فاجعه‌بار عنوان کنند.
bbc
یکی از تکنیک‌های رسانه‌ها برای فریب افکار عمومی «برجسته‌سازی» است. در این روش رسانه تلاش می‎کند بخشی از ماجرا را پررنگ نشان دهد و در مقابل ابعاد دیگر آن ماجرا سکوت پیشه کند. داستان قطعنامه‌های حقوق بشری علیه ایران نیز به همین شکل است. کشورهای پیشنهاد دهنده قطعنامه و رسانه‌های همسوی آنان، سعی می‌کنند با پررنگ کردن ممانعت ایران با آزادی همجنس‌گرایان، جمهوری اسلامی را متهم به نقض حقوق بشر کنند.
بنابراین آتش بیار تحریم‌ها علیه ایران در سال‌های اخیر رسانه‌هایی بودند که با سیاه‌نمایی، وضعیت ایرانیان را فاجعه‌بار و هولناک ترسیم کردهه و از طریق فشار روانی، افکار عمومی را برای تحریم مردم ایران تحریک می‌کنند.