موزیسین های نوجوان رقابت نمی کنند

 البته در این بین برگزاری جشنواره‌های متعدد هم در جهت کشف و شکوفا شدن استعدادهای موسیقی بی‌تأثیر نبوده است. جشنواره و جایزه همایون خرم نیز مستثنی از این موضوع نبوده و در این شش دوره با حضور داوران برجسته و مطرح موسیقی ایران توانسته عملکرد بسیار خوبی داشته باشد. این جشنواره به‌مدیریت بردیار صدر نوری و دبیری ناصر ایزدی از 30 آبان ماه آغاز شده و 21 آذر ماه به پایان می‌رسد. میلاد کیایی یکی از داوران این جشنواره از اهمیت برگزاری آن و ساز و کار کارآمد آن می‌گوید.

میلاد کیایی نوازنده پیشکسوت سنتور و از داوران ششمین جشنواره و جایزه همایون خرم (نوای خرم) درباره تأثیر جشنواره نوای خرم بر نسل جدید دوستداران موسیقی به «ایران» گفت: «در این جشنواره نوجوان‌های بااستعدادی می‌بینم که امیدهای بسیار روشن و درخشانی برای موسیقی کشورمان خواهند بود. آنها می‌توانند از فرهنگ و هنر ایران پاسداری کنند و آن را اشاعه دهند».

کیایی با اشاره‌ به زمینه‌های آشنا شدن کودکان و نوجوانان با بزرگان موسیقی ملی ایران در جشنواره نوای خرم افزود: «اضافه شدن آثار هنرمندان و آهنگسازان بزرگ دیگری علاوه بر همایون خرم به این رویداد یکی از نکات حائزاهمیت است. به همین دلیل این رویداد توانسته تاکنون موفق باشد چرا که نام و آثار بزرگ موسیقی ملی را بار دیگر احیا کرده است؛ هم برای نسل جدید و هم برای نسلی که در حال فراموش کردن نام این بزرگ‌مردان هستند». به گفته کیایی، «نسل کنونی در 40 سال اخیر، فقط چند هنرمند را می‌شناسند؛ به‌گونه‌ای که حتی برخی از دانشجوهای رشته موسیقی نام حبیب‌الله بدیعی را نشنیده‌اند و این جای بسی تأسف است.

هنرمندی بزرگ و شایسته که در نوازندگی ویولن یکی از مفاخر بود و چه در حوزه آهنگسازی و چه از نظر شخصیتی از اسطوره‌های فرهنگ و هنر ایران به‌شمار می‌روند. نام این بزرگان حتی برای آن افرادی که آنها را می‌شناختند نیز، در حال فراموش شدن بود. بنابراین برگزاری چنین برنامه‌هایی و جشنواره‌هایی باعث می‌شود تا نام هنرمندهای بزرگ این کشور همیشه زنده بماند و نسل‌به‌نسل نام و آثارشان ماندگارتر شود. وقتی رادیو و تلویزیون به‌عنوان مهم‌ترین رسانه کمتر از بزرگان موسیقی یاد کند، طبیعی است که نسل فعلی با نام علی تجویدی یکی از مجتهدهای موسیقی ملی ایران ناآشنا باشد. بنابراین برگزاری چنین برنامه‌ها و جشنواره‌هایی بی‌تردید در زنده نگاه داشتن نام و آثار بزرگان موسیقی بی‌تأثیر نخواهد بود».

کیایی درباره بهبود روند برگزاری جشنواره نوای خرم هم بیان کرد: «از قدیم گفته‌اند تجربه پدر علم است و پدر تجربه هم تاریخ. با مطالعه تجربه‌های تاریخی جشنواره می‌توان نقاط قوت و ضعف را پیدا کرد. یکی از مواردی که از روز اول همکاری‌ام با این جشنواره وزین، به شرکت‌کننده‌ها مطرح کردم این بود که ، هیچ وقت به فکر اول یا دوم شدن نباشند و فقط مورد تشویق و تقدیر قرار گیرند. وقتی یک نوجوان که تازه در ابتدای راه است عنوان اول شدن را دریافت کند، ممکن است این تصور برایش به وجود بیاید که اول شده است و دست از تلاش و کوشش بردارد و خدایی‌ناکرده دچار غرور شود. یا کسانی که دوم و سوم می‌شوند این تصور برایشان به وجود بیاید که حق ما خورده شده است؛ بنابراین این برنامه فقط باید جنبه تشویقی داشته باشد که خوشبختانه دست اندرکاران جشنواره همین کار را هم می‌کنند.»

کیایی در ادامه با اشاره به‌خاطره‌ای از زندگی شخصی‌اش افزود: «من در تابستان 1342 در اردوی هنری رامسر به‌عنوان سنتور‌نواز مقام اول را آوردم؛ جالب است بدانید از گرگان محمدرضا لطفی در رشته تار، از اهواز محمد موسوی در رشته نی، از کرمانشاه مجتبی میرزاده در رشته ویولن، از تهران فریدون شهبازیان و... هم آمده بودند. زمانی که مدرک اول شدنم را به پدرم نشان دادم و گفتم «من در مسابقات کشوری در ساز سنتور اول شدم»، پدرم مدرک را نگاه کرد، در نگاهشان خوشحالی دیدم اما با خونسردی تمام گفت: «رقبایت ضعیف بودند!» آن روز چون در سن نوجوانی بودم، شاید کمی ناراحت شدم ولی با گذشت زمان متوجه شدم پدرم چقدر حکیمانه با من رفتار کردند. تشویق باید در جای درست باشد که فرد دچار غرور نشود». کیایی در پاسخ به این سؤال که ملاک و معیار شما برای قضاوت به‌عنوان یکی از داوران جشنواره نوای خرم چیست بیان کرد: «هر یک از بچه‌ها که روی سن می‌آیند من خودم را می‌بینم؛ با آن هیجان و اشتیاق به موسیقی. به‌همین دلیل وقتی کسی هول می‌شود و نتی را خارج می‌زند قابل درک است. همچنین تأکیدی بر برگشت‌های یک یا چند میزان در قطعه‌ای که فرد انتخاب کرده نیست، چرا که زمان اجرا باید تا جای امکان کوتاه باشد ولی در همان زمان کوتاه قطعه را درست بنوازد.

همچنین آداب صحنه و تکنیک کار (آموزش‌های معلم به شرکت کننده) یکی دیگر از ملاک‌های بسیار مهم داوری است». او افزود: «به یاد دارم مرحوم استاد حسین تهرانی که سعادت همکاری با ایشان را داشتم، همیشه آراسته و شیک و کلامشان به نهایت ادب و احترام آمیخته بود. معلم به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم روی شاگرد تأثیر می‌گذارد».

---

منبع: روزنامه ایران