تبیان، دستیار زندگی

وقتی نانوفناوری به کوتوله شگفت‌انگیز زندگی هر ایرانی تبدیل می‌شود

اصرار مردم بر استفاده از محصولات نانویی که روز به روز نیز بیشتر می‌شود، نشان از شناخت عموم مردم نسبت به فناوری نانو و تاثیراتش در زندگی روزمره دارد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
نانوفناوری
داستان از خرید یک جوراب توسط مادربزرگ شروع شد، زمانی که گویا قراردادی برای تبلیغ یک کالا بسته باشد در صحبت با همه از جورابش تعریف می‌کرد و جالب اینکه بیشتر از نانویی بودن جوراب می‌گفت.

از او پرسیدم: « جوراب نانویی» یعنی چه؟ اصلا «نانو» چیست؟ گفت: اینکه نانو چیست را نمی‌دانم اما می‌دانم کالایی که از نانو تولید شده باشد قابلیت‌های زیادی دارد.


اطلاعاتم درباره نانو را از تلویزیون می‌گیرم

گفتم: مثلا این جوراب که می‌گویی نانویی است، چه فرقی با جوراب‌های معمولی دارد؟ گفت: اول باید این را بدانی که جنس نانویی هم تقلبی‌اش وجود دارد و باید اصلش را بخری، اصلش با معمولی‌ها فرق دارد زیرا جوراب‌های نانو ضد حساسیت و ضد قارچ هستند و از همه مهم‌تر بو نمی‌گیرند.

مادربزرگ گفت: جوراب‌های نانو ضد حساسیت و ضد قارچ هستند و از همه مهم‌تر بو نمی‌گیرند



از او پرسیدم که این اطلاعات را از کجا آورده است؟ گفت از تلویزیون و فروشنده محصولات.

این مسأله نظرم را جلب کرد تا بدانم واقعا چه میزان از مردم با نانو آشنایی دارند و در این حد به استفاده از محصولات نانویی اصرار می‌کنند.
جوراب نانویی
کمی فکر کردم تا ببینم در کدام محیط شهری بهتر می‌توانم به پاسخ سؤالاتم برسم، به یکی از ایستگاه‌های مترو رفتم تا چند ایستگاهی را با مترو سفر کنم.

به ایستگاه مترو رفتم و در انتظار قطار نشستم؛ قطار آمد، درب باز شد و با هر زحمتی که شده وارد مترو شدم، البته شاید بتوانم بگویم با هول جمعیت به زور به مترو واردم کردند، در میان جمعیت بودم و داشتم فکر می‌کردم که هدفم از ورود به مترو یافتن پاسخ سؤالاتم درباره شناخت مردم از نانو بود و چطور می‌توانم به هدفم برسم که صدای یکی از دستفروشان مترو رشته افکارم را پاره کرد.

« مسافرهای عزیز! جوراب آوردم، ارزان و با کیفیت؛ نه بو می‌گیره نه باعث بروز قارچ در پاهای شما میشه»؛ رد صدا را گرفتم و به دختر ۷-۲۶ ساله‌ای رسیدم که یک کوله پر از جوراب به پشت داشت و چند تا از جوراب‌ها را در دست گرفته بود و به مسافران مترو نشان می‌داد.
فروشندگی در مترو
فرصت را غنیمت دانستم و از او درباره جوراب‌هایش سؤال کردم؛ گفتم: مگر این جوراب‌ها چه فرقی با جوراب‌های دیگر دارد که بو نمی‌گیرد؟ گفت: این جوراب‌ها خاصیت نانویی دارد، فرصت خوبی بود تا پاسخ سؤالاتم را دریافت کنم، به خانم مسنی که کنارم ایستاده بود نگاه کردم و گفتم: «خاصیت نانویی چیست؟»، گفت: می‌گویند جدید آمده و به اجناس کیفیت می‌دهد، من هم همیشه از اجناس نانویی استفاده می‌کنم.

گفت: چینی‌های نانویی را دیده‌ای؟ پارسال برای جهیزیه دخترم خریدم شستشویش آسان و سریع است و در مواجهه با انواع مواد غذایی و مایعات مانند قهوه و چای رنگش تغییر نمی‌کند.

پرسیدم: این چینی‌ها تولید ایران است؟ گفت: بله اتفاقا با این کیفیت بالا قیمت مناسبی هم دارد.
چینی‌های نانویی

ایران رتبه چهارم دنیا در زمینه فناوری نانو را دارد

گفتم: چقدر خوب که سنین مختلف با نانو و اجناس نانویی آشنایی دارند، یکی از مسافران که جوانی دانشجو به نظر می‌رسید پس از خرید جوراب از آن دختر جوان، گفت: ایران در زمینه فناوری نانو رتبه چهارم دنیا را دارد باید هم بیشتر ایرانی‌ها با نانو آشنا باشند.

نگاهی به جورابی که خریده بود کرد و گفت: همین جوراب‌ها خریدار زیادی از همه سن و قشر دارد، در مترو فروخته می‌شود و اینجا همه جور آدم رفت و آمد می‌کنند و بالاخره اسم نانو به گوش‌شان می‌خورد؛ البته این را هم بگویم که بخصوص در مترو و زمان خرید از دستفروشان باید دقت کنیم که محصولات تقلبی را به اسم نانو خریداری نکنیم.

دوست این دختر دانشجو هم وارد بحث شد و گفت: یادم می‌آید زمانی که در دوره راهنمایی بودم ما را به آزمایشگاه‌های نانو می‌بردند و همین کار برای آشنایی بچه ها از کودکی و نوجوانی با این فناوری بسیار مناسب است.

از صحبت‌های‌شان متوجه شدم جوان ترها علمی‌تر و سالمندان کاربردی‌تر با نانو آشنا هستند.

از آن‌ها پرسیدم: نانو در چه کالاهایی مورد استفاده قرار گرفته و مثلا برای استفاده روزمره‌مان از چه محصولات نانویی می‌توانیم استفاده کنیم؟

یکی از آن‌ها گفت: نانو در صنعت لباس، چینی، مهندسی کاربرد دارد، دیگری گفت: این فناوری در بلورجات، شیشه‌های ماشین، فرش ها، حتی لوازم پزشکی و بیشتر لوازم روزمره مان به کار می‌رود.

احساس کردم تقریبا پاسخ سؤالاتم را گرفتم و شناخت مردم از نانو را در سطح مردم در همه قشر و سنی از نزدیک لمس کردم.

مترو که به ایستگاه رسید خارج شدم و در راه با سعید سرکار دبیر ستاد توسعه فناوری نانو تماس گرفتم، موضوع را به او هم گفتم و از وی درباره چگونگی شناخت مردم از نانوفناوری سؤال کردم.


60 درصد عموم ایرانی‌ها با نانوفناوری آشنا هستند

سرکار گفت: شناخت مردم کشور ما درباره فناوری نانو از خیلی کشورهای پیشرفته بسیار فراتر است، اگر بگوییم در کشورهای پیشرفته دنیا 30 درصد مردم با نانو آشنا هستند در کشور ما 60 درصد عموم مردم با این فناوری و قابلیت‌ها و تاثیرگذاری‌اش در زندگی روزمره آشنایی دارند که این شناخت را هم مرهون تمام رسانه‌های تصویری و مکتوب هستیم.

مقام معظم رهبری: رتبه‌های بالای علمی ایران در برخی رشته‌های نوپا مانند نانو و زیست‌فناوری بسیار افتخارآمیز است اما به هیچ‌وجه کافی نیست



سرکار گفت: فناوری نانو با زندگی مردم عجین شده و اگر صاحبان صنایع امروز از نانو استفاده نکنند در آینده نزدیک بازار را از دست می‌دهند.موضوع استرس و دقت مردم درباره تقلبی بودن کالاهای به نام نانو را هم با سرکار مطرح کردم، وی گفت: مردم نمی‌توانند تقلبی بودن کالا را تشخیص دهند، اما ما تمهیداتی اندیشیده‌ایم که اگر شرکتی از عنوان محصول نانو در محصولی که نانویی نیست استفاده کرده یا برچسب بزند که صحت نداشته باشد، تحت پیگرد قرار می‌گیرد.

سورنا ستاری معاون علمی و فناوری رئیس جمهور نیز پیش از این درباره شناخت مردم از فناوری‌ نانو گفته بود: مردم باید دانش و فناوری را در زندگی روزمره خود حس کنند تا به آن اهمیت بدهند که این اتفاق در حال حاضر در حوزه نانوفناوری رخ داده است.
رهبری

نباید از پیشرفت‌ها قانع شویم

یادم آمد مقام معظم رهبری نیز بر کاربردی شدن علوم مختلف در زندگی مردم تأکید بسیاری داشته‌اند و همین چندی پیش در دیدار با نخبگان و استعدادهای برتر کشور فرمودند: «رتبه‌های بالای علمی ایران در برخی رشته‌های نوپا مانند نانو و زیست‌فناوری بسیار افتخارآمیز است اما به هیچ‌وجه کافی نیست و نباید ما را قانع کند، بلکه باید پیشرفت علمی با شتاب ادامه یابد.»

منبع: خبرگزاری فارس
این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر شده و محتوای آن لزوما مورد تایید تبیان نیست .