به بهانه رونمایی از محصولات شرکتهای دانشبنیان در حضور رهبر انقلاب؛
شرکتهای دانشبنیان چگونه تحریمها را دور زدند؟
روز سه شنبه(16 مهر) شرکتهای دانشبنیان از محصولات خود در حضور رهبر انقلاب رونمایی کردند. یکی از چهرههای ویژه این نمایشگاه، دکتر «سلمان اخوت» سازنده دستگاه همودیالیزی بود که با او به گفتگو پرداختیم.
سهشنبه 16 مهرماه، شرکتهای دانشبنیان برای بازدید رهبر انقلاب نمایشگاهی در بیت رهبری آماده کرده بودند و گزارشی از عملکرد و محصولاتشان را به رهبری ارائه دادند.
وجود این شرکتهای دانشبنیان باعث شده واردات دارویی و صنعتی ما در زمینههای پزشکی بسیار کم شود و همچنین در برخی موارد به خودکفایی برسیم و همین امر رضایت رهبر انقلاب را به همراه داشت.
یکی از این دستاوردها، تولید دستگاه همودیالیزی توسط محققان ایرانی است.
دکتر «سلمان اخوت» مدیر شرکت آریا طب فیروز، در مصاحبه با خبرنگار تبیان گفت: «ما در ایران حدود 32 هزار بیمار دیالیزی داریم که هفتهای 3 بار باید دیالیز شده و خون آنها تصفیه شود.»
همودیالیز فرآیندی است كه در طی آن، خون از بدن بیمار مبتلابه نارسایی كلیه، خارج میشود و پس از تصفیه شدن در دستگاه دیالیز، به بدن بازگردانده میشود. دستگاه دیالیز یا كلیه مصنوعی، ماشینی است كه میتواند مواد زائد را از خون جدا كند، یا مواد لازم را به آن بیفزاید. دستگاه دیالیز با انجام این عمل، تعادل اسید و باز و مقدار آب و مواد محلول موجود در بدن را كنترل میکند.
پیش از این تنها 4 کشور آلمان، ایتالیا، سوئد و ژاپن دانش تولید این دستگاه را داشتند که به واسطه وجود تحریمها تعداد کمی از آنها وارد ایران میشد و بیماران زیادی در صف نوبتدهی قرار داشتند.
اخوت در توضیح قابلیتهای این دستگاه به تبیان عنوان کرد: «مهمترین مزیت این دستگاه قسمت نرمافزاری آن است که بومیشده و با توجه به درخواست بیماران و پزشکان گزینههای موردنیاز روی آن قابل تعبیه است و اطلاعات بالینی بیمار را در اختیار پزشک قرار میدهد. همچنین خدمات پس از فروش و امکان تعویض قطعات، که از مشکلات دستگاههای خارجی بود از دیگر ویژگیهای این دستگاه است.»
این دستگاه که از مشابه خارجی خود 40% ارزانتر است، اکنون پس از موفقیت در آزمودنهای انجامشده علاوه بر تأمین نیاز داخل، به کشورهای منطقه صادر میشود.
اما دکتر سلمان اخوت از معدود دانشجویانیست که با مدرک دکتری مهندسی مکانیک به دنبال کرسی دانشگاهی نبوده و حتی از هیاتعلمی یکی از مراکز مهم کشوری استعفا داده تا بتواند با کارآفرینی و تولید، دردی از مردم دوا کند. نتیجه تلاشهای وی نیز، ساخت دستگاه همودیالیزی شد که توضیح آن گذشت.
در انتها از او در مورد انحصار این شرکتها پرسیدیم و اینکه ممکن است اتفاقی شبیه انحصار خودرو در این زمینه رخ دهد. اما اخوت عنوان کرد: «انحصار خودرو از طرف بخش خصوصی نیست. شرکتهای خودرویی زیرمجموعه دولت است و خودشان باید این انحصار را از بین ببرند. اما شرکتهای دانشبنیان قدرت ایجاد چنین انحصاری را ندارند و دولت میتواند با وضع قوانین و نظارت بر عملکرد این شرکتها، از انحصار آنها جلوگیری کند.»
وجود این شرکتهای دانشبنیان باعث شده واردات دارویی و صنعتی ما در زمینههای پزشکی بسیار کم شود و همچنین در برخی موارد به خودکفایی برسیم و همین امر رضایت رهبر انقلاب را به همراه داشت.
یکی از این دستاوردها، تولید دستگاه همودیالیزی توسط محققان ایرانی است.
چرا دیالیز؟
همودیالیز رایجترین روش برای درمان نارسایی پیشرفته و دائمی كلیه است. اگر روند طبیعی کلیه مختل شود، علاوه بر اینکه خونسازی انجام نمیشود، مواد زائد و لختی خون از بین نرفته و ممکن است منجر به مرگ بیمار شود.دکتر «سلمان اخوت» مدیر شرکت آریا طب فیروز، در مصاحبه با خبرنگار تبیان گفت: «ما در ایران حدود 32 هزار بیمار دیالیزی داریم که هفتهای 3 بار باید دیالیز شده و خون آنها تصفیه شود.»
همودیالیز فرآیندی است كه در طی آن، خون از بدن بیمار مبتلابه نارسایی كلیه، خارج میشود و پس از تصفیه شدن در دستگاه دیالیز، به بدن بازگردانده میشود. دستگاه دیالیز یا كلیه مصنوعی، ماشینی است كه میتواند مواد زائد را از خون جدا كند، یا مواد لازم را به آن بیفزاید. دستگاه دیالیز با انجام این عمل، تعادل اسید و باز و مقدار آب و مواد محلول موجود در بدن را كنترل میکند.
دستگاه همودیالیزی که از مشابه خارجی خود 40% ارزانتر است، اکنون پس از موفقیت در آزمونهای انجامشده علاوه بر تأمین نیاز داخل، به کشورهای منطقه صادر میشود.
دستگاه همودیالیزی، ساخت ایران
محققان شرکتِ دانشبنیان آریا طب فیروز، موفق به طراحی و ساخت دستگاه همودیالیز مجهز به سنسور فشارخون ورودی فیتر (PBE) جهت جلوگیری از لخته شدن و همولیز خون شدند و این دستگاه را در این نمایشگاه به رهبر انقلاب معرفی کرد.پیش از این تنها 4 کشور آلمان، ایتالیا، سوئد و ژاپن دانش تولید این دستگاه را داشتند که به واسطه وجود تحریمها تعداد کمی از آنها وارد ایران میشد و بیماران زیادی در صف نوبتدهی قرار داشتند.
بیشتر بخوانید
ما توانستیم
دکتر «سلمان اخوت» در خصوص ساخت این دستگاه گفت: «از سال 92 کارهای تحقیقاتی ما شروع و در سال 94 پروانه ساخت گرفتیم و توانستیم این دستگاه را تولید کنیم. اما تا پارسال از ما حمایت نشد تا بالاخره وزارت بهداشت برای خرید این دستگاه در سال 97 با ما قرارداد بست. هر چند در ابتدا با وجود این قرارداد، باز هم دستگاه وارد میکردند اما اکنون ما نیاز بازار داخلی را برطرف کرده و حتی به کشور افغانستان نیز از این دستگاه صادر میکنیم.»اخوت در توضیح قابلیتهای این دستگاه به تبیان عنوان کرد: «مهمترین مزیت این دستگاه قسمت نرمافزاری آن است که بومیشده و با توجه به درخواست بیماران و پزشکان گزینههای موردنیاز روی آن قابل تعبیه است و اطلاعات بالینی بیمار را در اختیار پزشک قرار میدهد. همچنین خدمات پس از فروش و امکان تعویض قطعات، که از مشکلات دستگاههای خارجی بود از دیگر ویژگیهای این دستگاه است.»
این دستگاه که از مشابه خارجی خود 40% ارزانتر است، اکنون پس از موفقیت در آزمودنهای انجامشده علاوه بر تأمین نیاز داخل، به کشورهای منطقه صادر میشود.
محصولات شرکتهای دانشبنیان، تقریبا خریدار خُرد و خصوصی ندارد بلکه طرف آنها دولت و سازمانهای دولتی است. لذا حمایت دولت و جمهوری اسلامی را نیاز دارند تا به موفقیت و پیشرفت خود ادامه دهند
پشت میز یا وسط میدان؟!
بسیاری از دانشجویان آرزوی قبولی در آزمون دکتری و اخذ مدرک دکترا هستند. اما در مورد آینده شغلی خود تصویر مشخصی نداشته و منتظر پذیرش در هیاتعلمی و نشستن پشت میز هستند. برخی از آنها به دنبال پذیرش در دانشگاهها و مراکز علمی خارجی هستند و به نیازهای مردم کاری ندارند.اما دکتر سلمان اخوت از معدود دانشجویانیست که با مدرک دکتری مهندسی مکانیک به دنبال کرسی دانشگاهی نبوده و حتی از هیاتعلمی یکی از مراکز مهم کشوری استعفا داده تا بتواند با کارآفرینی و تولید، دردی از مردم دوا کند. نتیجه تلاشهای وی نیز، ساخت دستگاه همودیالیزی شد که توضیح آن گذشت.
حمایت، حمایت، حمایت
او در پاسخ به این سؤال که نیاز کنونی شما چیست، توضیح داد: «شرکتهای دانشبنیان علاوه بر تولید محصول، روش رسیدن به محصول را پیدا کردند و بر اساس این روش میتوانند محصولات بیشتری تولید کنند. رمز تولید بیشتر وجود پایداری در بازار است تا از طریق چرخه بازار و فروش محصولات، سرمایه موردنیاز تأمین شود. اما محصولات شرکتهای دانشبنیان خریدار خُرد و خصوصی تقریباً ندارد بلکه طرف آنها دولت و سازمانهای دولتی است. لذا ما حمایت دولت و جمهوری اسلامی را نیاز داریم تا این شرکتها به موفقیت و پیشرفت خود ادامه دهند.»در انتها از او در مورد انحصار این شرکتها پرسیدیم و اینکه ممکن است اتفاقی شبیه انحصار خودرو در این زمینه رخ دهد. اما اخوت عنوان کرد: «انحصار خودرو از طرف بخش خصوصی نیست. شرکتهای خودرویی زیرمجموعه دولت است و خودشان باید این انحصار را از بین ببرند. اما شرکتهای دانشبنیان قدرت ایجاد چنین انحصاری را ندارند و دولت میتواند با وضع قوانین و نظارت بر عملکرد این شرکتها، از انحصار آنها جلوگیری کند.»