تبیان، دستیار زندگی

عفونت‌های دستگاه ادراری در کودکان؛ علائم، عوارض، درمان

عفونت‌های دستگاه ادراری در کودکان بسیار شایع هستند. به طور معمول، این عفونت‌ها در نتیجه ورود باکتری‌ها به دستگاه ادراری، مثانه، و یا کلیه‌ها شکل می‌گیرند. مراجعه به پزشک و آغاز درمان در کوتاه‌ترین زمان ممکن پس از بروز علائم اهمیت بسیار زیادی دارد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
آزمایش عفونت ادراری
همان‌گونه که پیش‌تر اشاره شد، عفونت‌های دستگاه ادراری به واسطه وجود یا تکثیر میکروارگانیسم‌ها در اندام‌های ادراری شکل می‌گیرند. با این وجود، یک عفونت دستگاه ادراری بدون علائم نوع دیگری از عفونت است که به نام «باکتریوری بدون علامت» شناخته می‌شود.

عفونت‌های دستگاه ادراری با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شوند. گاهی اوقات، پزشک ممکن است انجام آزمایش ادرار جدید پس از تکمیل درمان را برای تأیید از بین رفتن کامل عفونت تجویز کند. با این اقدام از عدم عود یا گسترش عفونت به بخش‌های دیگر بدن اطمینان حاصل می‌شود

به طور کلی، عفونت‌های دستگاه ادراری با توجه به مکانی که عفونت در آن شکل گرفته است از یکدیگر متمایز می‌شوند.
از شایع‌ترین باکتری‌هایی که موجب عفونت‌های دستگاه ادراری در کودکان می‌شوند می‌توان به پروتئوس، کلبسیلا، انتروباکتر، استرپتوکوک، و استافیلوکوک اشاره کرد. در نوزادان، عفونت‌های دستگاه ادراری بیشتر به واسطه لیستریا مونوسیتوژنز و انتروکوک رخ می‌دهند.
متأسفانه، عفونت‌های دستگاه ادراری در کودکان به طور مکرر رخ داده و می‌توانند حالتی عود کننده داشته باشند. این عفونت‌ها ممکن است به عوارض بلندمدت منجر شوند. از این رو، مراجعه به پزشک و آغاز درمان در کوتاه‌ترین زمان ممکن برای پیشگیری از پیشرفت عفونت دستگاه ادراری و تبدیل شدن آن به مسئله‌ای جدی‌تر یا بلندمدت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.


علائم عفونت دستگاه ادراری

به طور معمول، علائم عفونت دستگاه ادراری به سن کودک وابسته است. تشخیص علائم در نوزادان یا کودکانی که کمتر از شش ماه سن دارند، دشوارتر است. با این وجود، علائم شایع این شرایط شامل تب (معمولاً بیشتر از 37 درجه سانتی‌گراد) و دفع ادرار دردناک می‌شوند.
به طور کلی، از علائم شایع عفونت دستگاه ادراری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- درد، خارش یا سوزش هنگام دفع ادرار
- تب
- درد در قسمت مثانه
- ادرار بدبو و کدر که ممکن است حتی حاوی خون باشد
- بی‌قراری و استفراغ
- ناراحتی عمومی و لرز
- نیاز مداوم به دفع ادرار حتی زمانی که مقدار کمی ادرار وجود دارد
با این وجود، در مورد پیلونفریت حاد - زمانی که عفونت به کلیه‌ها می‌رسد - علائم معمولاً شدیدتر هستند. به عنوان مثال، کودک ممکن است با تب شدید، خستگی شدید، ناتوانی در غذا خوردن و استفراغ مواجه شود.

عوارض

عفونت‌های دستگاه ادراری می‌توانند خطراتی را به همراه داشته و موجب برخی عوارض شوند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- مشکلات دستگاه ادراری (به عنوان مثال، انسداد دستگاه یا مجرای ادرار)
- ناهنجاری‌ها یا عوارض کلیوی
- برگشت ادرار که این اختلال موجب بازگشت ادرار به سمت کلیه‌ها و حالب ها می‌شود

پزشک چگونه عفونت دستگاه ادراری را در کودکان تشخیص می‌دهد؟

پزشک معاینه بدنی را انجام خواهد داد و همچنین آزمایش ادرار یا کشت ادرار را تجویز خواهد کرد. به طور کلی، آزمایش و تجزیه و تحلیل شرایط امکان تشخیص نوع عفونت و انتخاب بهترین روش درمان را برای پزشک ممکن می‌سازد.
چگونگی دریافت نمونه ادرار برای انجام آزمایش به سن کودک بستگی دارد. در کودکان بزرگ‌تر، از وی درخواست می‌شود تا در یک ظرف استریل ادرار کند. در مورد کودکان کوچک‌تر، از پوشک وی برای جمع‌آوری نمونه استفاده می‌شود.

درمان عفونت دستگاه ادراری در کودکان چگونه انجام می‌شود؟

عفونت‌های دستگاه ادراری با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شوند. گاهی اوقات، پزشک ممکن است انجام آزمایش ادرار جدید پس از تکمیل درمان را برای تأیید از بین رفتن کامل عفونت تجویز کند. با این اقدام از عدم عود یا گسترش عفونت به بخش‌های دیگر بدن اطمینان حاصل می‌شود.
در موارد شدید عفونت‌های دستگاه ادراری، کودک ممکن است برای درمان در بیمارستان بستری شود. این اقدام، به ویژه اگر وی کمتر از شش ماه سن داشته باشد، اگر کلیه‌ها تحت تأثیر عفونت قرار گرفته باشند یا کودک با کم‌آبی بدن مواجه باشد، انجام می‌شود.

توصیه‌هایی برای والدین

زمانی که نخستین علائم عفونت دستگاه ادراری ظاهر می‌شود، کودک باید بلافاصله برای بررسی دقیق شرایط به نزد پزشک برده شود.
پس از تشخیص، دستورات و توصیه‌های پزشک باید به دقت دنبال شوند و آنتی‌بیوتیک‌ها بر اساس دوز تجویزی به کودک داده شوند.
میزان تکرر ادرار در کودک بررسی شود. اگر کودک به اندازه‌ای بزرگ است که می‌تواند صحبت کند، از وی درباره احساسی که هنگام دفع ادرار دارد، پرسش شود.
کودک باید به میزان فراوان آب مصرف کند. از مصرف نوشابه، چای، یا موارد این چنینی پرهیز شود. بدن کودکان باید برای کمک به دفع عفونت هیدراته نگه داشته شود.
برای کودکانی که همچنان از پوشک استفاده می‌کنند، تعویض مرتب پوشک برای کمک به رعایت بهداشت و پاکیزگی اهمیت دارد. در کودکان بزرگ‌تر که توانایی استفاده از توالت را دارند، آموزش صحیح قوانین و عادات بهداشتی اهمیت دارد.
همچنین، زیرپوش‌های نخی را انتخاب کرده و از مواد مصنوعی که تعریق را دشوار می‌سازند، پرهیز کنید.
عفونت‌های دستگاه ادراری معمولاً خفیف هستند و به راحتی با مصرف آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند. با این وجود، اگر پرسشی دارید باید با پزشک کودک خود درباره بهترین گزینه یا توصیه صحبت کنید. همچنین، عادات و قوانین بهداشتی خوب را از سنین پایین به کودک خود آموزش دهید.
منبع: عصر ایران
مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.