آشنای با یک بیماری شایع مقاربتی
تریکومونیازیس بیماری که زنان را بیشتر مبتلا می‌کند
ترکومونیازیس در زنان منجر به عفونت واژن می‌شود و واژینیتیس نام دارد. این انگل در بدن سبب احساس خارش شدید، درد و ترشح و بوی نامطبوع می‌شود.
تریکومونیازیس (Trichomoniasis) از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی به شمار می‌رود. این بیماری در زنان شایع‌تر است و احتمال ابتلا به تریکومونیازیس در خانم‌های بالای 40 سال دو برابر بیشتر از دختران جوان است؛ به راحتی قابل درمان است اما در صورت عدم درمان ممکن است باعث مشکلات جدی گردد.
علت ایجاد این بیماری یک انگل تک‌سلولی به نام تریکومونیس واژینالیس است که از طریق دخول یا تماس پوستی واژن با آلت تناسلی منتقل می‌شود. این انگل می‌تواند در اطراف واژن یا درون آلت تناسلی مرد زنده بماند و معمولاً دیگر اعضای بدن را درگیر نمی‌کند. این بیماری با دست دادن یا لمس طرف مقابل منتقل نمی‌شود.
از نشانه‌های این بیماری می‌توان به خارش واژن، حساسیت و ترشح و احساس سوزش در زمان دفع ادرار اشاره کرد.
علائم بیماری در زنان
ترکومونیازیس در زنان منجر به عفونت واژن می‌شود و واژینیتیس نام دارد. این انگل در بدن سبب احساس خارش شدید، درد و ترشح و بوی نامطبوع می‌شود همچنین زنان معمولاً از 1 تا 4 هفته پس از ابتلا به بیماری، نشانه‌های آن را در خود مشاهده می‌کنند.- حساسیت و خارش واژن و ناحیه اطراف آن
- ترشح رنگی و کف مانند از واژن
- بوی نامطبوع واژن
- احساس درد هنگام دخول
- احساس درد هنگام دفع ادرار
بیماری تریکومونیازیس می‌تواند تأثیر منفی بر بارداری داشته باشد و خطر زایمان پیش از موعد یا تولد نوزاد کم‌وزن در زنان بارداری که به تریکومونیازیس مبتلا می‌شوند، بیشتر است.
علت ایجاد این بیماری یک انگل تک‌سلولی به نام تریکومونیس واژینالیس است که از طریق دخول یا تماس پوستی واژن با آلت تناسلی منتقل می‌شود
علائم بیماری در مردان
اکثر مردانی که به تریکومونیازیس مبتلا می‌شوند، در خود نشانه‌ای مشاهده نمی‌کنند و معمولاً مجاری ادراری را درگیر می‌کند. این انگل خود را به لایه‌های زیرین پوست رسانده و پوست را ملتهب می‌کند.- احساس درد هنگام دفع ادرار
- احساس درد هنگام ارضا شدن
- ترشح
- احساس ناراحتی در آلت تناسلی
تشخیص بیماری
برای تشخیص و درمان قطعی این بیماری حتماً باید به پزشک مراجعه شود. برای تشخیص در زنان پزشکان نمونه واژینال را نگه‌داری می‌کنند و به آن اجازه رشد می‌دهند تا بهتر بتوانند آن را شناسایی کنند در برخی موارد هم ممکن است آزمایش ادرار گرفته شود. برای تشخیص در آقایان هم معاینه بدنی انجام می‌شود و ممکن است از آزمایش ادرار یا نمونه‌برداری از مجاری ادراری استفاده شود.درمان بیماری
درمان این عفونت به‌راحتی انجام می‌شود و پزشک برای درمان معمولاً آنتی‌بیوتیک‌های زیر را تجویز می‌کند:- مترونیدازول (metronidazole)
- تینیدازول (tinidazole)
در اغلب موارد یک هفته بعد از آغاز مصرف دارو، بیماری بهبود پیدا می‌کند.
- بسیار مهم است که همسر فرد مبتلا نیز اقدامات درمانی را انجام داده و تا یک هفته بعد از درمان دارویی و تمام شدن قرص‌های آنتی‌بیوتیک با یکدیگر رابطه جنسی نداشته باشند، زیرا احتمال ابتلای مجدد به بیماری وجود دارد.
اگر بعد از یک هفته همچنان علائم عفونت بهبود پیدا نکند نیاز است دوباره به پزشک مراجعه شود.
بیشتر بخوانید
در صورت عدم درمان تریکومونیازیس ممکن است به بیماری التهابی لگن منجر شود که از جمله عوارض آن می‌توان به ناباروری، درد مزمن شکم و لگن و انسداد لوله رحمی اشاره کرد.
پیشگیری
بهترین راه پیشگیری از عفونت ناشی از تریکومونیازیس استفاده از کاندوم هنگام رابطه جنسی است.منبع: مرکز مشاوره تبیان
