گزارشی از اجرای اولین بازی محیطی واقعیت افزوده
دوباره قصههای شهر ما را بسازید
سیل كه آمد، شهر كوچك پر از قصه ما را به هم ریخت. تكههای گمشدهی شهر را از صندوقهای پنهان شده پیدا كنید و دوباره قصههای شهر ما را بسازید.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : يکشنبه 1398/06/03 ساعت 14:04
این جملات کوتاه متن دعوتنامه «کنج کاو» اولین بازی محیطی واقعیت افزوده (AR) کشور بود كه توسط موسسه تبیان و سازمان تبلیغات اسلامی همچنین منطقه گردشگری عباس آباد، در بوستان آبوآتش تهران برگزار شد.
به ظاهر همه چیز ساده میآمد اما اصلا اینطور نبود. سه ساعت تلاش و جستجو در محیط دو و نیم هكتاری بوستان آب و آتش و مسیری كه تنها نیمی از آن پیموده شد.
آنطور كه مجریان این طرح گفتند و از داستان بازی هم برمیآید، هدف حمایت از دانش آموزان مناطق سیل زده کشور است.
سیل نوروز امسال به 771 مدرسه در استانهای خوزستان، لرستان و گلستان آسیب زد.
حالا اینجا در بوستان آب و آتش، جوانان و نوجوانان تهرانی از 30 مرداد تا 1 شهریور با روشی جدید به كمك دانشآموزان مناطق سیلزده آمدند: بازی كن، هدیه بساز، جایزه ببر.
در همان ابتدای ورودیهای بوستان آبوآتش كیوسكهای راهنمای «کنجکاو» وجود دارد كه در آن مربیان بازی را برای علاقمندان توضیح میدهند: ما قرار است معماهای داخل بازی را حل كنیم و صندوقهای پنهان شده توی پارك را پیدا كنیم. برای باز كردن صندوقها باید ابتدا تصاویر سیل كه جاهای مختلف پارك نصب شدهاند، را پیدا و آنها را اسكن كنیم. داخل این صندوقها كارت هدیههای مختلفی هست که میتوانیم با آنها برایی دانش آموزان مناطق سیلزده هدیه بسازیم. در آخر هم قطعههای قصههای بازی را مرتب میکنیم و از بین کسانی که بازی را تا آخر انجام داده اند، قرعه کشی میکنیم.
نصب بازی از طریق اسكن كیو-آر-كد روی بروشورهای راهنما انجام میشود اما کسانی که میخواهند سریع تر بازی را شروع کنند، از مربیها میخواهند تا از طریق حافظه جانبی بازی را روی تلفن همراه آنها نصب کنند.
مربیان همان ابتدا چند توصیه ضروری برای بازیكنها دارند: برای اجرای بازی به یك گوشی هوشمند اندروید كه 120 مگابایت حافظه خالی، دوربین و شارژ داشته باشه نیاز داریم. یادمون باشه استفاده از دوربین گوشی در بازی، باتری زیادی مصرف میكند و بهتر است فقط وقتی به ان نیاز داریم، روشنش كنیم.
و یک نکته ضروریتر: امكان دارد اطراف همین جایی كه ایستادهایم صندوقهای مختلفی پنهان شده باشد. پس اول همه معماها را به دقت بخوانیم كه مجبور نشویم برای پیدا كردن یك صندوق به جای قبلی برگردیم.
حالا بچه ها با هر سن و سال از جوانان گرفته که عمدتا تنها هستند یا نهایتا تیم دو نفره تشکیل داده اند تا نوجوانان که بیشتر به همراه پدر و مادر خود در این بازی شرکت کردهاند، برای تجربه کردن یک ماجراجویی هدفمند و حل معمای بازی برای کمک به یک هموطن دیگر، درگیرِ یک سناریو جذاب میشوند.
اولین صندوق با اسکن جلد بروشور باز میشود اما سئوالی که بعد از باز شدن هر صندوق طرح میشود این است: حالا صندوق بعدی را از کجا باید پیدا کنم؟ به نظر آسان میآمد اما اینجور نبود! کلی نقشه و معما که بازیکن را میبرد به عمق یک داستان واقعی. بعضی معماها صوتی هستند و باید آنها را گوش داد و برخی را باید با خواندن یک ضرب المثل و حتی یک بیت شعر پیدا کرد.
صندوق جایی آن طرف پارک روی پل ابریشم، شاید هم پشت عقیق بزرگ آبی روی نگین نقرهای باشد. شاید هم جایی که صدای جیغ و خنده کودکان به آسمان رفته، زیر بال یک کبوتر پنهان شده. راستی این هم آدرس یکی از صندوقها: همت بلند دار که مردان روزگار/ از همت بلند به جائی رسیده اند.
البته جای نگرانی هم نبود و زمانی که یک بازیکن بیش از حد در معمایی گیر میشدند مربیانی بازی به آنها کمک میکردند، چون همانگونه که یکی از مربیان «کنج کاو» میگفت: فراموش نکنیم که ما داریم بازی میکنیم پس در حل معماها اصلا نیازی به فشار و زور نیست. مواردی هم دیده شد که خود بازیکن ها، وقتی جای صندوقی را کشف میکردند، آن را به بازیکنان دیگری که در آن اطراف مشغول جستجو بودند، لو میدادند تا دیگران را هم در لذت کشف خود سهیم کنند. لبخند رضایت و کلماتی که بازیکن کنج کاو به رقیبی که نتیجه جستجوی خود را در اختیار او قرار میداد، دیدنی بود.
سها رحمانی یکی از نوجوانان شرکت کننده در این بازی میگفت: من که از بازی خیلی لذت بردم. این بازی کسانی که حل معما و ماجراجویی را دوست دارند، سر حال میاره. اما به نظرم به تنهایی بازی کردن شانس تمام کردن بازی را کم میکنه، بهتره که آدم با دوستان یا خانواده، یک تیم تشکیل بده. هر چقدر هم بیشتر با تیممون هماهنگ باشیم، بازی سریع تر پیش میره.
پدر مطهر فاطمی که کنار او ایستاده میگوید: اینجا که هم فال بود و هم تماشا. هم یک روز خوب را به همراه خانواده تفریح کردیم و هم در آخر احساس میکنیم روزی که گذراندیم بی فایده نبود بلکه با امتیازاتی که در بازی بدست آوردیم، توانستیم کمکهایی برای سیل زدهها جمع آوری کنیم. او یک پیشنهاد هم میدهد: چه خوب است که این بازیها فقط هنگام وقوع حوادث نباشد و به طور دورهای برای حل بقیه منشکلات هم از این طریق استفاده کنیم. مثلا همین موسسه برگزار کننده بازی، چه اشکالی دارد که این بازی را در تمام طول سال برگزار کند و هر بار نفع آن را به ساختن مدرسه، پرورشگاه، لوله کشی آب به مناطقی که آب ندارند یا رفع محرومیت در یک شهرستان محروم اختصاص دهد.
حسین حق پناه مجری این طرح میگوید: جایی كه صندوق 20 پنهان شده محل جمع آوری هدیههایی است كه شما پیدا كردید. پس بهتر است آخرین جایی كه میروید، محل پنهان شدن صندوق 20 باشد. بالای كوله پشتی داخل بازی میتوانید هدیههایی كه برای دوستان سیل زدهات جمع كردی را ببینی راهنمای اول بازی رو به دقت نگاه كنید، خیلی نكات مهم برای ساختن قصهها توی این راهنمایی گفته شده.
بعد از اینكه صندوقها را پیدا كردید تا آخر روز یكشنبه (3 شهریور) فرصت دارید كه به فایلهای صوتی گوش كنید و قصهها را مرتب كرده و در نقشهی داخل بازی بچینید.
بعد كد را به ما ارسال كنید و منتظر بمانید تا در روز دوشنبه 4 شهریور نتایج نهایی بازی اعلام شود.
جوایز نفیس ما مثل نینتندو، ساعت هوشمند، ربع سكه و ...
نوروز سال 1398 گلستان، لرستان و خوزستان؛ «سیل كه آمد، از هر خانهای چیزی با خود برد؛ قابعكسهای روی طاقچه، رادیوی قدیمیگوشه اتاق كه 40 سال همراه پدر بود، قوری و سماوری كه هر روز صبح با صدای قلقل آن بیدار میشدیم، آن قالی كه دو سال تمام پای دار دختر دم بخت خانواده برای آن شعر خواند تا گره به گره قد بكشد، صندوقچه پر رمز و راز مادر، عروسكهای موطلایی دختر كه 30 سال همبازی دختران قد و نیمقد همسایه بودند، كاسه و بشقابهای قدیمی مادر بزرگ و صدها قصه و خاطره كه آب همراه خود برد. چه کسی تكههای گم شده خاطرهها را پیدا میكند و دوباره قصههای این شهر را از نو مینویسد. آیا تو میتوانی؟»
گزارش تصویری کنج کاو اولین بازی محیطی واقعیت افزوده کشور
به ظاهر همه چیز ساده میآمد اما اصلا اینطور نبود. سه ساعت تلاش و جستجو در محیط دو و نیم هكتاری بوستان آب و آتش و مسیری كه تنها نیمی از آن پیموده شد.
آنطور كه مجریان این طرح گفتند و از داستان بازی هم برمیآید، هدف حمایت از دانش آموزان مناطق سیل زده کشور است.
سیل نوروز امسال به 771 مدرسه در استانهای خوزستان، لرستان و گلستان آسیب زد.
حالا اینجا در بوستان آب و آتش، جوانان و نوجوانان تهرانی از 30 مرداد تا 1 شهریور با روشی جدید به كمك دانشآموزان مناطق سیلزده آمدند: بازی كن، هدیه بساز، جایزه ببر.
در همان ابتدای ورودیهای بوستان آبوآتش كیوسكهای راهنمای «کنجکاو» وجود دارد كه در آن مربیان بازی را برای علاقمندان توضیح میدهند: ما قرار است معماهای داخل بازی را حل كنیم و صندوقهای پنهان شده توی پارك را پیدا كنیم. برای باز كردن صندوقها باید ابتدا تصاویر سیل كه جاهای مختلف پارك نصب شدهاند، را پیدا و آنها را اسكن كنیم. داخل این صندوقها كارت هدیههای مختلفی هست که میتوانیم با آنها برایی دانش آموزان مناطق سیلزده هدیه بسازیم. در آخر هم قطعههای قصههای بازی را مرتب میکنیم و از بین کسانی که بازی را تا آخر انجام داده اند، قرعه کشی میکنیم.
نصب بازی از طریق اسكن كیو-آر-كد روی بروشورهای راهنما انجام میشود اما کسانی که میخواهند سریع تر بازی را شروع کنند، از مربیها میخواهند تا از طریق حافظه جانبی بازی را روی تلفن همراه آنها نصب کنند.
مربیان همان ابتدا چند توصیه ضروری برای بازیكنها دارند: برای اجرای بازی به یك گوشی هوشمند اندروید كه 120 مگابایت حافظه خالی، دوربین و شارژ داشته باشه نیاز داریم. یادمون باشه استفاده از دوربین گوشی در بازی، باتری زیادی مصرف میكند و بهتر است فقط وقتی به ان نیاز داریم، روشنش كنیم.
و یک نکته ضروریتر: امكان دارد اطراف همین جایی كه ایستادهایم صندوقهای مختلفی پنهان شده باشد. پس اول همه معماها را به دقت بخوانیم كه مجبور نشویم برای پیدا كردن یك صندوق به جای قبلی برگردیم.
حالا بچه ها با هر سن و سال از جوانان گرفته که عمدتا تنها هستند یا نهایتا تیم دو نفره تشکیل داده اند تا نوجوانان که بیشتر به همراه پدر و مادر خود در این بازی شرکت کردهاند، برای تجربه کردن یک ماجراجویی هدفمند و حل معمای بازی برای کمک به یک هموطن دیگر، درگیرِ یک سناریو جذاب میشوند.
اولین صندوق با اسکن جلد بروشور باز میشود اما سئوالی که بعد از باز شدن هر صندوق طرح میشود این است: حالا صندوق بعدی را از کجا باید پیدا کنم؟ به نظر آسان میآمد اما اینجور نبود! کلی نقشه و معما که بازیکن را میبرد به عمق یک داستان واقعی. بعضی معماها صوتی هستند و باید آنها را گوش داد و برخی را باید با خواندن یک ضرب المثل و حتی یک بیت شعر پیدا کرد.
صندوق جایی آن طرف پارک روی پل ابریشم، شاید هم پشت عقیق بزرگ آبی روی نگین نقرهای باشد. شاید هم جایی که صدای جیغ و خنده کودکان به آسمان رفته، زیر بال یک کبوتر پنهان شده. راستی این هم آدرس یکی از صندوقها: همت بلند دار که مردان روزگار/ از همت بلند به جائی رسیده اند.
البته جای نگرانی هم نبود و زمانی که یک بازیکن بیش از حد در معمایی گیر میشدند مربیانی بازی به آنها کمک میکردند، چون همانگونه که یکی از مربیان «کنج کاو» میگفت: فراموش نکنیم که ما داریم بازی میکنیم پس در حل معماها اصلا نیازی به فشار و زور نیست. مواردی هم دیده شد که خود بازیکن ها، وقتی جای صندوقی را کشف میکردند، آن را به بازیکنان دیگری که در آن اطراف مشغول جستجو بودند، لو میدادند تا دیگران را هم در لذت کشف خود سهیم کنند. لبخند رضایت و کلماتی که بازیکن کنج کاو به رقیبی که نتیجه جستجوی خود را در اختیار او قرار میداد، دیدنی بود.
سها رحمانی یکی از نوجوانان شرکت کننده در این بازی میگفت: من که از بازی خیلی لذت بردم. این بازی کسانی که حل معما و ماجراجویی را دوست دارند، سر حال میاره. اما به نظرم به تنهایی بازی کردن شانس تمام کردن بازی را کم میکنه، بهتره که آدم با دوستان یا خانواده، یک تیم تشکیل بده. هر چقدر هم بیشتر با تیممون هماهنگ باشیم، بازی سریع تر پیش میره.
حسین حق پناه: هدف ما لذت بردن در کنار خانواده است
مطهر فاطمی پسر بچهای 12 ساله است که به همراه پدر و مادر و خواهر کوچکش در این بازی شرکت کرده است. او میگوید: تجربه خوب و پرهیجانی بود اما پارک آب و آتش خیلی بزرگ است و ما برای پیدا کردن صندوقها باید مسافت زیادی را طی میکردیم. البته خوشحالم که این تلاش ما به نفع دانش آموزان خوزستانی و لرستانی تمام شد. به هر حال من خودم یک دانش آموزم و ممکن است، حوادثی مثل زلزله و سیل برای هر کسی اتفاق بیفتد. پس چه خوب است که در اینجور مواقع آدمها به همدیگر کمک کنند.پدر مطهر فاطمی که کنار او ایستاده میگوید: اینجا که هم فال بود و هم تماشا. هم یک روز خوب را به همراه خانواده تفریح کردیم و هم در آخر احساس میکنیم روزی که گذراندیم بی فایده نبود بلکه با امتیازاتی که در بازی بدست آوردیم، توانستیم کمکهایی برای سیل زدهها جمع آوری کنیم. او یک پیشنهاد هم میدهد: چه خوب است که این بازیها فقط هنگام وقوع حوادث نباشد و به طور دورهای برای حل بقیه منشکلات هم از این طریق استفاده کنیم. مثلا همین موسسه برگزار کننده بازی، چه اشکالی دارد که این بازی را در تمام طول سال برگزار کند و هر بار نفع آن را به ساختن مدرسه، پرورشگاه، لوله کشی آب به مناطقی که آب ندارند یا رفع محرومیت در یک شهرستان محروم اختصاص دهد.
حسین حق پناه مجری این طرح میگوید: جایی كه صندوق 20 پنهان شده محل جمع آوری هدیههایی است كه شما پیدا كردید. پس بهتر است آخرین جایی كه میروید، محل پنهان شدن صندوق 20 باشد. بالای كوله پشتی داخل بازی میتوانید هدیههایی كه برای دوستان سیل زدهات جمع كردی را ببینی راهنمای اول بازی رو به دقت نگاه كنید، خیلی نكات مهم برای ساختن قصهها توی این راهنمایی گفته شده.
بعد از اینكه صندوقها را پیدا كردید تا آخر روز یكشنبه (3 شهریور) فرصت دارید كه به فایلهای صوتی گوش كنید و قصهها را مرتب كرده و در نقشهی داخل بازی بچینید.
بعد كد را به ما ارسال كنید و منتظر بمانید تا در روز دوشنبه 4 شهریور نتایج نهایی بازی اعلام شود.
جوایز نفیس ما مثل نینتندو، ساعت هوشمند، ربع سكه و ...
نوروز سال 1398 گلستان، لرستان و خوزستان؛ «سیل كه آمد، از هر خانهای چیزی با خود برد؛ قابعكسهای روی طاقچه، رادیوی قدیمیگوشه اتاق كه 40 سال همراه پدر بود، قوری و سماوری كه هر روز صبح با صدای قلقل آن بیدار میشدیم، آن قالی كه دو سال تمام پای دار دختر دم بخت خانواده برای آن شعر خواند تا گره به گره قد بكشد، صندوقچه پر رمز و راز مادر، عروسكهای موطلایی دختر كه 30 سال همبازی دختران قد و نیمقد همسایه بودند، كاسه و بشقابهای قدیمی مادر بزرگ و صدها قصه و خاطره كه آب همراه خود برد. چه کسی تكههای گم شده خاطرهها را پیدا میكند و دوباره قصههای این شهر را از نو مینویسد. آیا تو میتوانی؟»
گزارش تصویری کنج کاو اولین بازی محیطی واقعیت افزوده کشور