بدون پارتی گزارشگر شدم

 
روزگار غریبی است... شاید اگر یک سال پیش و در گرماگرم رقابت‌های داغ جام جهانی یکی می‌گفت سال بعد نه از عادل فردوسی پور و پربیننده‌ترین برنامه سیما خبری خواهد بود و نه دیگر گزارش فوتبالی از کم حاشیه‌ترین گزارشگر فوتبال سیما یعنی مزدک میرزایی خواهیم شنید، بدون شک هیچ‌کدام از ما این حرف را جدی نمی‌گرفتیم اما متأسفانه این اتفاق افتاد! به نظر می‌رسد حاشیه این روزها اطراف گزارشگران خوب ورزشی می‌چرخد. از همین رو در این شماره با محمدرضا احمدی، گزارشگر خوش‌اخلاق فوتبال و یکی از مجریان مطرح برنامه‌های ورزشی هم‌کلام شدیم تا کمی بیشتر از حال و روز گزارشگران و مجریان ورزشی کشور بدانیم، با ما و محمدرضا احمدی هم‌داستان شوید.

بیشتر مخاطبان برنامه‌های ورزشی شما را به‌عنوان یکی از کم حاشیه‌ترین گزارشگران سیما می‌شناسند. این روزها اما انگار فقط حاشیه است که سراغ گزارشگران برجسته ورزشی می‌آید، مثل اتفاقی که برای عادل فردوسی پور و مزدک میرزایی افتاد. این را قبول دارید؟
از مردم عزیز بسیار متشکرم که تا این اندازه به من لطف دارند اما خودتان می‌گویید کم حاشیه. بگذارید همین‌طور باشم و باقی بمانم (می‌خندد). گذشته از شوخی، دوست دارم از این فرصت استفاده کنم و به شما و همکاران خوبتان تبریک بگویم. صدالبته ما هم پیشاپیش این روز ارزشمند را به ش ما تبریک می‌گوییم و حالا که صحبت از روز خبرنگار شد، دوست داریم کمی از زبان خودتان درباره این حرفه بشنویم.

طبیعتاً یکی از دشوارترین مشاغل حرفه خبرنگاری، آن هم از نوع ورزشی‌اش است. وقتی به اوضاع اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه نگاه می‌کنیم به‌دشواری این حرفه و آزارواذیتی که متوجه همکاران عزیزمان می‌شود، بیشتر پی می‌بریم.

کمی تخصصی‌تر از حرفه گزارشگری صحبت کنید؟
می‌توانم با افتخار بگویم گزارشگران ما افرادی محجوب و دوست‌داشتنی هستند که کارشان را در عین صداقت پیش می‌برند. بر کسی پوشیده نیست که حوزه ورزش مقوله پرمخاطبی است و همین حساسیت کار ما را نشان می‌دهد. از طرفی معتقدم مردم خودشان بهترین ناظر پر عملکرد ما هستند و آن‌ها هستند که باید از کار ما راضی باشند.

چطور وارد این حرفه شدید؟
واقعیتش یک مدت فقط در حال تست دادن بودم، از رادیو جوان گرفته تا رادیو ورزش تست می‌دادم و در همه تستها هم خدا را شکر قبول می‌شدم. یادم می‌آید سال ۱۳۷۸ برای شبکه سه هم تست دادم اما گفتند هنوز خیلی جوانی! من از نوجوانی گزارش می‌کردم و وقتی به مدرسه می‌رفتیم گزارش بازی همکلاسی‌هایم را انجام می‌دادم. حتی فیلم آن هم موجود است و با دوربین هندی‌کم ضبط کرده‌ایم. واقعیت این است که من بدون پارتی گزارشگر شدم. برای بازی ایران و ایرلند با دوستم به استادیوم رفته بودیم، دیدم خبرنگارها جای مخصوص دارند و یک عده هم کنار زمین هستند؛ همان روز به دوستم گفتم من یک روز می‌روم پایین و از کنار زمین فوتبال را تماشا می‌کنم و بالاخره سر بازی ایران و آلمان جلیقه به تن کردم و برای رادیو گزارش کردم. البته در این بین به باشگاه خبرنگاران رفتم و آنجا آموزش دیدم تا این‌که توانستم وارد رادیو شوم.

شما مدرک مربیگری B فوتبال آسیا را هم دارید. شما که قطعاً با این مشغله قصد هدایت تیمی را ندارید پس بی‌تردید برای پیشرفت در کار گزارشگری این مدرک را گرفتید، درست است؟
بله، پیش‌تر مدرک C را هم داشتم و خوشبختانه موفق شدم مدرک B را هم کسب کنم. به مربیگری علاقه‌ای ندارم و فکر می‌کنم گذراندن این دوره‌ها به سود من بود. ضمن این‌که گذشته از مقوله آموزش در کلاس B با چهره‌هایی مانند علی کریمی، محسن خلیلی، ابراهیم شکوری و محمد محمدی هیچ دوره بودم. همه این عزیزان وقتی در مستطیل سبز حضور داشتند از فوتبالیست‌های خوب کشورمان هستند. همین موضوع سبب شد ضمن صمیمیتی که بین ما پیش آمد، فرصت این را پیدا کردم که از هر کدام از این عزیزان چیزهای ارزشمندی بیاموزم.


فکر می‌کنید گذراندن دوره‌های مربیگری برای گزارشگران ورزشی ضروری است؟
قطعاً نمی‌تواند لازم و ضروری باشد ولی حضور در چنین دوره‌هایی جذاب است و بدون شک به موفقیت و پیشرفت گزارشگر کمک شایانی می‌کند. ببینید، برای مثال هادی عامل که خودش از کشتی گیران و مربیان ورزش اول کشورمان است، در کار گزارش هم با تکیه بر معلوماتش حضور بسیار موفقی داشته، چرا که به چم‌وخم و فنون این ورزش آگاه و به‌اصطلاح کشتی‌بلد است، بیننده و شنونده هم از گزارش او لذت می‌برد.

با این شرایط به نظرتان از بین فوتبالیست‌ها کسی هست که بتواند گزارشگری کند؟
همان‌طور که مربیگری برای ما سخت است قطعاً گزارشگری هم برای آن‌ها سخت خواهد بود اما فکر می‌کنم محسن خلیلی و جواد کاظمیان بتوانند همان کاری را که گری لینه کر در انگلستان کرد در ایران انجام دهند.

شرایط برای ورود جوانان به این حرفه چگونه است؟ آیا می‌توان امید داشت که چهره‌های جدید در قاب گزارشگری دیده شوند؟

بله، این شرایط فراهم است، همان‌طور که تست دادم و وارد این حرفه شدم یا محمدحسین میثاقی هم با تست آمد. علاوه بر آن ما برنامه آقای گزارشگر را هم داشتیم که در هر فصل آن چند چهره جدید معرفی شد و چند نفر در همان زمان مشغول به کار شدند و حتی با برنامه ۹۰ کار کردند. فکر می‌کنم راه‌های ورود باز است و هر کسی آر واقعاً استعداد و علاقه داشته باشد می‌تواند وارد آن شود.

از برنامه آقای گزارشگر گفتید، شما امسال برنامه موفقی هم با نام «ستاره ساز» را اجرا کردید. ایده این برنامه پربیننده از کجا آمد؟
بله، کاملاً با شما موافقم. «ستاره ساز برنامه بسیار خوب و موفقی بود که اوایل خیلی جدی گرفته نمی‌شد. این برنامه جهش بسیار خوبی در کشف استعدادهای بالقوه فوتبال در سراسر میهن عزیزمان داشت. متأسفانه ناسالم بودن جو فوتبال پایه ما یک حقیقت است. دلال‌ها در فوتبال پایه ما نفوذ زیادی دارند. آن‌ها با شگردهایشان خود را به والدین بچه‌ها نزدیک می‌کنند و سپس با وعده‌های متعدد و بی‌اساس اقدام به اخاذی می‌کنند. برنامه «ستاره ساز» مقابل دلال‌ها ایستاد و بسیاری از این ستاره‌هایی که در برنامه‌های مختلف دیدید به باشگاه‌های فوتبال پیوستند. خیلی خوشحالم که به‌عنوان عضو کوچکی از خانواده ستاره سازه در این موفقیت‌ها سهم داشته‌ام، شاید اگر ستاره ساز نبود «عباس کریمی» از کرمانشاه هرگز شانس این را پیدا نمی‌کرد که باشگاهی شود. اگر برنامه «ستاره ساز» روی آنتن نمی‌رفت شاید «مرتضی سجاد» از سیرجان هیچ‌وقت دیده نمی‌شد. برای همه ستاره‌های فوتبال این سرزمین آرزوی موفقیت می‌کنم.

سبک اجرایتان چگونه است؟
واقعیتش سکوت را دوست دارم، معتقدم وقتی بیننده صحنه را می‌بیند که مثلاً بازیکن شوت می‌کند، دلیلی ندارد ما لحظه‌به‌لحظه آن را بیان کنیم. مثلاً در ۴۵ دقیقه بازی اگر ۹ دقیقه هم سکوت داشته باشیم، ایرادی ندارد. البته این فضا برای رادیو متفاوت است و آنجا چون شنونده داریم و تصویر را نمی‌بینند، باید لحظه‌به‌لحظه آن را گزارش کرد.

چقدر بشخصه به فوتبال علاقه دارید؟
عشق فوتبال هستم و نمی‌شود فوتبالی نباشی و بخواهی گزارش فوتبال کنی.  یادم می‌آید بازی پاس و سپاهان را هم در جوانی رفتم دیدم، از همان بچگی خیلی فوتبالی بودم.

شما گویا برای بعضی تیم‌ها خوش‌شانس هستید؟
خودم هم نفهمیدم خوش‌یمن هستم یا بدیمن (می‌خندد). مثلاً یک مدت می‌گفتند برای پرسپولیس خوش‌یمن هستم بعد به السد و الهلال باختند و شهرآورد هم مقابل استقلال شکست خوردند! به نظرم این‌ها جنبه خرافات دارد.

از آن دست گزارشگرانی هستید که سعی می‌کنید اطلاعات به روز داشته باشد؟
بله، سعی می‌کنم چون اطلاعات سطحی را دوست ندارم و معتقدم همه از صبح در اینترنت هستند، پس من سعی می‌کنم اطلاعات جدید پیدا کنم. حتی از ویکی پدیای فارسی هم استفاده نمی‌کنم و سعی می‌کنم در سایت‌های خارجی سرچ کنم و اطلاعات به دست بیاورم.

اگر بخواهید به خودتان نقدی داشته باشید چیست؟
خیلی تند صحبت می‌کنم و خیلی از جملات را می‌خورم به نظرم باید روی این بخش بیشتر کار کنم اما به‌هرحال مردم نقدکننده خوبی هستند و امیدوارم بتوانم از نقدهای منصفانه‌شان استفاده کنم.

چه تیم و بازیکنانی را بیشتر دوست دارید؟
همیشه طرفدار آرسنال بودم. عاشق دنیس بر کمپ، تیری آنری، رابرت پیرس، یان رایت و قبل ترش تونی آدام، دیوید سیمن، ری پاولر و مارک اورمارس بودم. البته تیم دوم من بارسلوناست.

اوقات فراغت را چه کار می‌کنید؟
تمام وقتم صرف فوتبال دیدن و فوتبال گزارش کردن می‌شود اما شاید تعجب کنید برعکس آقایان به شدت به خرید کردن علاقه دارم! برای همین اگر وقتی داشته باشم برای خرید کردن می‌گذارم. رستوران گردی را هم دوست دارم و بیشتر رستوران‌های خوب را می‌شناسم.

پس اهل غذا خوردن هم هستید، چه غذایی را بیشتر دوست دارید؟
مرغ سوخاری را دوست دارم و اگر هر روز به من مرغ سوخاری بدهید با لذت آن را می‌خورم.

جمله‌های ماندگار

 بعضی از جمله‌هایی که گفتم مثل روی دستش می‌آید، پاس عالی تو فضای خالی و بیشتر دیده شده و ماندگار شده‌اند، بیشتر سعی می‌کنم از جملات جدید استفاده کنم و تکراری نباشد. مثلاً در بازی ایران و قطر هم گفتم «شلیک گوچی به قلب قطر» که تیتر خیلی از سایت‌ها و روزنامه‌ها شد. در کل دوست ندارم از کلمات قلمبه‌سلمبه استفاده کنم، باور کنید خیلی از جملاتی که می‌گویم حس درونی‌ام است و با مردم از دیدن فوتبال کیف می‌کنم.

توصیه‌ها برای علاقه‌مندان به گزارشگری فوتبال

به نظرم کسانی که به این حرفه علاقه دارند و می‌خواهند وارد آن شوند باید به چند نکته دقت کنند که به آن اشاره می‌کنم:
سرعت عمل، فن بیان، تسلط بر اجرا، اعتمادبه‌نفس، بداهه گویی، تسلط کامل به زبان فارسی، آشنایی به زبان انگلیسی، داشتن اطلاعات فوتبالی در حد بالا،
هیچ‌کدام این‌ها به‌تنهایی ضمانت نمی‌کند شما گزارشگر خوبی بشوید. هر کدام را باید  در جای خودش داشته باشد. مجموعه‌ای از همه این توانمندی‌ها، می‌تواند از شما گزارشگر خوبی بسازد.

---

منبع: همشهری جوان؛