دخترانی از جنس تلاش و پشتکار

دختران به تناسب روح لطیفشان، تعابیر زیبایی چون؛ مظهر لطافت و پاکی، مایه شادی و امید خانه و خانواده، دختر یعنی توانمندی برای آن‌ها بیان‌شده است. جالب‌تر از این‌ها اینکه در منابع دینی هم دختر داشتن یکی از افتخارات بزرگ برای هر پدر و مادری معرفی شده است.
در این فرصت با مسئول و یکی از اعضای گروه حنیفا، گروهی کاملاً دخترانه گفتگو می‌کنیم. گروهی که اعضای آن دختران جوان و خوش‌فکری هستند که تعریف جدیدی از مفهوم دختر را به نمایش گذاشته‌اند. دخترانی که برای رفع محرومیت هم‌نوعانشان جهادوارانه تلاش می‌کنند.

«حنیفا» اولین گروه جهادی خانم در شهر تهران

نسترن دانه‌کار مسئول گروه «حنیفا» معتقد است برای رفع محرومیت باید در ابتدا به جنبه‌های فرهنگی زندگی محرومان بپردازیم. او می‌گوید که نباید به سمت توزیع پول و ارزاق برویم زیرا این روش در رفع محرومیت باعث می‌شود که افراد تلاشی برای بهبود وضعیت خود نکنند و فقط منتظر باشند تا گروهی برای آنها مواد غذایی و لباس تهیه کند.
گروه جهادی دختران حنیفا اگرچه کار خود را از شهر کرمانشاه و بعد در کوره‌های آجرپزی شمس‌آباد و خاوران شروع کردند اما دامنه فعالیتشان به این مناطق خلاصه نمی‌شود. آنها در مناسبت‌های مختلف و هرجا که نیازی به خدمت‌رسانی باشد حضور دارند.

آرزویم بود که یک جهادی باشم

ناهید باقری، فارغ‌التحصیل رشته مدیریت آموزشی در رابطه با چگونگی پیوستن به گروه حنیفا می‌گوید: «تا قبل از اینکه با گروه حنیفا آشنا شوم همیشه کارهای جهادی را که می‌دیدم یکی از آرزوهایم این بود که در کار جهادی وارد شده و از توانایی‌هایی که دارم بدون نگاه مادی صرف برای رفع نیاز مردم کاری بکنم. همیشه فکر می‌کردم برای کار جهادی حتماً باید مرد بود و کارهای ساخت‌و‌ساز انجام داد. تا اینکه با خانم نسترن دانه‌کار، مسئول گروه جهادی که در شهر کرمانشاه بودند آشنا شدم. این آشنایی منجر به این شد که یک گروه مستقل 14-15 نفره از دخترخانم‌های رنج سنی 20 تا 30 سال تشکیل داده و شروع به کار کنیم. ابتدا در مناطق محروم کارهای فرهنگی و آموزشی انجام می‌دادیم. بعد از گذشت مدتی پیشنهاد دادم در اطراف تهران هم این فعالیت‌ها را داشته باشیم. این شد که گروه با نام «حنیفا» که از اخلاص می‌آید، به‌عنوان اولین گروه جهادی خانم در حاشیه شهر تهران کارش را شروع کرد.»

محرومیت‌زدایی در پرتو از خودگذشتن

باقری با بیان اینکه جهاد تنها به معنی جنگ و دفاع نیست، هدف اصلی گروه حنیفا را محرومیت‌زدایی در پرتو از خود گذشتن و وقت گذاشتن برای کمک به دیگران توصیف کرده و ادامه می‌دهد: «تمرکز و هدف اصلی ما این است که بچه‌های امروز را برای زندگی آینده‌شان توانمند کنیم تا فرد مفیدی برای جامعه باشند. به نظر من معنای جهاد در زمانه امروز همین است. در این مسیر هم برای آن‌ها آموزش‌هایی داشتیم و هم از آن‌ها خیلی چیزها یاد گرفتیم.
در ایام تحصیلی، برای بچه‌ها با برگزاری کلاس‌های تقویتی در زمینه درس‌هایی که موردنیاز آن‌ها است و در تابستان هم با کلاس‌های متنوع هنری، ورزشی و همچنین برگزاری بازی‌های گروهی در کنار آن‌ها هستیم. من به جهت اینکه دوره‌های تخصصی داروخانه را نیز گذرانده‌ام در امر پزشکی، تهیه دارو به شکل رایگان و هماهنگی برای امور بهداشتی و پزشکی مثل آزمایش و سونوگرافی به همراه خیرین خدمت‌رسان این عزیزان هستم.»

اشتغال بانوان در شهرستان‌ها

اشتغال یکی از دغدغه‌های مهم هر جامعه است و این دغدغه در جامعه محروم بیشتر خواهد بود. عضو دیرینه حنیفا در ادامه، این گروه را به این مهم متوجه دانسته و می‌گوید: «در حال حاضر یکی از اهداف ما این است که در کنار فعالیت‌های فرهنگی-خدماتی که در حاشیه تهران داریم، به بحث اشتغال‌زایی بانوان در شهرستان‌ها و مناطق محروم‌تر که به توجه بیشتری نیاز دارند بپردازیم.»

خواستن، توانستن است

گروه دختران حنیفا تلاش کرده است تا ثابت کند، خواستن توانستن است و انجام کارهای خیر، زن و مرد نمی‌شناسد. دختر جوان دهه شصتی که الان یکی از اعضای ثابت گروه حنیفا است، در رابطه با تلاش و پشتکار این گروه می‌گوید: «در ابتدای راه، اکثر خانواده‌های اعضای حنیفا خیلی امیدی به نتیجه و موفقیت گروه نداشتند اما ما سعی کردیم خودمان را ثابت کنیم و نشان دهیم که می‌توانیم. وقتی به مناسبات مختلف و شرایط‌های سخت در شهرهای سیل‌زده برای کمک‌رسانی حاضر می‌شدیم، خیلی از گروه‌های جهادی آقایان به ما می‌گفتند که این کارها برای شما خانم‌ها سخت است و نمی‌توانید. ما توانستیم ثابت کنیم بااینکه خانم هستیم اما توانمندیمان بالا است و در حال حاضر هم به لطف خدا و تلاش خودمان در خیلی از موارد از گروه‌های جهادی آقایان موفق‌تر هستیم.
خانواده من که در ابتدا روی گشاده‌ای برای این کار به من نشان نمی‌دادند، وقتی دیدند من چقدر با برنامه، علاقه و انگیزه پیگیر کار بوده و نتایج خوبی هم از آن دریافت شده، امروز به من مشورت می‌دهند و من را در این کار همراهی می‌کنند.» این دختر جوان در ادامه رمز موفقیت کار خود را تلاش و تداوم می‌داند: «خیلی از گروه‌ها مقطعی کارکرده و بعد آن را رها می‌کنند اما ما در کارمان تداوم داشتیم و از تلاش و پشتکار خسته نشدیم و همین امر باعث شد که عقب نمانیم و روزبه‌روز رشد بهتری داشته باشیم.»

حنیفایی بودن به من حس مهم بودن می‌دهد

ناهید باقری در پاسخ به این سؤال که حنیفا در میان دغدغه‌های امروزی زندگی او چه جایگاهی دارد ادامه می‌دهد: «یکی از ابعاد فکری مهم روزانه من در زندگی حنیفا است. همیشه در طول روز و شب به این فکر می‌کنم که برای رسیدن به هدف اصلی و موفقیت بیشتر گروه چه راه‌ها، خلاقیت‌هایی را انجام دهیم تا بهتر نتیجه بگیریم. کارهای ایام هفته‌ام را با برنامه‌های گروه حنیفا تنظیم می‌کنم. کار کردن در چنین جمع‌ها و گروه‌هایی این حس را به آدم می‌دهد که به‌عنوان عضوی از اعضای جامعه می‌توانم مؤثر باشم. تلاش برای کمک کردن به دیگران حس خیلی خوب غیرقابل وصفی را می‌دهد که هرکسی باید خودش آن را تجربه کند.»
باقری در صحبت‌های پایانی خود برای دختران جوان پیشنهادی دارد: «نشاط خود را حفظ کنند و در هر رشته‌ای که علاقه دارند فعالیت داشته باشند. دختران ما باید خودشان و توانایی‌هایشان را باور کنند. برای زندگیشان هدف داشته باشند و برای رسیدن به آن از هر تلاش و پشتکاری مضایقه نکرده و با دیدن موانع و مشکلات عقب‌نشینی نکنند.
فراموش نکنیم که؛ باید جهان را بهتر ازآنچه تحویل گرفته‌ای تحویل بدهی؛ خواه با فرزندی خوب یا باغچه‌ای سرسبز. اگر فقط یک نفر با بودن تو ساده‌تر نفس کشید یعنی تو موفق شده‌ای.»

---