موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

نویسندگان مقاله، علاوه بر تصحیح محاسبات و اندازه گیریهایی که در نظریه ی آقای غیاث آبادی استفاده شده است، خود شخصاً در محل بنا حضور یافته اند و از سایه های تشکیل شده درون پنجره ها عکس برداری کرده اند، و بدینوسیله این نظریه را بطور مستقیم مورد آزمایش قرار

در دو مقاله ی پیشین (1) و (2)، نظریه ی آقای رضا مرادی غیاث آبادی، پژوهشگر اخترباستانشناسی، درباره کاربرد نجومی بنای کعبه ی زرتشت، به عنوان یک رصدخانه ی خورشیدی، به طور خلاصه معرفی شد.

در مقاله ی پیشین بعضی از فعالیتهای آقای غیاث آبادی در زمینه ی اخترباستان شناسی و کتب منتشره از سوی ایشان معرفی گردید. به نظر ایشان بعضی از بناهای باستانی ایرانی که در دوران های پیش از اسلام در ایران ساخته شده اند و امروزه ما شاهد

تاریخ نجوم در ایران باستان چگونه بوده است؟ آیا ایرانیان در پیش از اسلام، از نجوم پیشرفته ای برخوردار بودند؟ یا پیش از آن، در دوران هخامنشی آیا منجمین ایرانی مشغول به کار بوده اند؟ سطح علم نجوم در پیش از حمله ی

خبرگزاری مهر طی گزارشی، فعالیت‌ها و تأثیرگزاری‌های منجمان آماتور بر روند پیشرفت نجوم و اخترشناسی را از ابتدا تاکنون تشریح کرده است.

در یازدهم می 2009 / 21 اردیبهشت 1388؛ شاتل فضایی آتلانتیس پرواز خود را به سوی تلسکوپ فضایی هابل آغاز کرد. این، آخرین ماموریت تعمیر تلسکوپ فضایی است و صدالبته، مهم‌ترین و پیچیده‌ترین آنها نیز به شمار می‌رود. اگر این ماموریت با موفقیت ب

در اساطیر ایران هر یک از هفت اباختر، سپاهبد ستیز و نبرد با یکی از اختران است. هرمزد (=مشتری) با هفتورنگ که سپاهبد شمال است، در جنگ است؛

در ادب پهلوی ستارگان به دو دسته‌ی هرمزدی و اهریمنی تقسیم می‌شوند. اختران یا ثوابت به خاطرسکون و آرامششان هرمزی‌اند و اباختران یا سیارات، به سبب هرزگی و ناآرامیشان در فضا، اهریمنی.

ستارگان در فرهنگ ایران باستان از اهمیت تعیین کننده‌ای برخوردارند. بدون شک نقش طبیعت فلات

هفته ای که سپری شد پر بود از اتفاقات گوناگون، اما در میان این همه رویداد سیاسی، ورزشی و... که با آن رو به رو بودیم یک اتفاق همه را شگفت زده کرد و آن هم چیزی نبود جز همین آلودگی هوا به خاطر گرد و غبار

در مقاله ی قبل راجع به ابرنواختر تیکو و گزارشهای آن در یکی از کتب تاریخی ایرانی پرداختیم. در این قسمت از یک شاهد عینی نام می بریم که خود ابرنواختر تیکو را در 1572 دیده است:

در قسمت قبلی خواندیم که یک ابرنواختر در سال 1572 توسط تیکوبراهه کشف گردید که هنوز هم با همین نام معروف است. ولی آیا هیچ اثری از رؤیت این ابرنواختر در کتب تاریخی ایرانیان نیست؟

این مقاله بحثی پیرامون ثبت تاریخی ابرنواختر ۱۵۷۲ و یک ابرنواختر احتمالی دیگر است

گفتگو با ابوالقاسم غفاری «تاریخ ابلاغ حکم دانشیاری من در دارالمعلمین عالی، 16 فروردین 1316 است.» استاد ابوالقاسم غفاری در روزهای گذر از مرز صدسالگی خاطرات دوردست را چنان دقیق بیان می کند که گویی از چند هفته وماه

ابتدا بهتر است بدانیم که طالع بینی و پیش بینی آینده ی زندگی بشر از روی ستارگان، تاریخچه ای به اندازه ی عمر بشر دارد. قرنها پیش انسان ستارگان را خداوندان يا اهريمناني مي پنداشت ، كه در سير حوادث خاكي و زميني و سرنوشت پادشاهان ...

در مقاله های «منجمان آماتور تاریخ»، «همراه منجمان آماتور» و «منظومه شمسی در دست آماتورها» به توضیح نقش منجمان آماتور در کشف ابرنواخترها، نواخترها، ستاره های دوتایی و اجرام منظومه شمسی پرداختیم حال در آخرین قسمت از این سلسله مقالات به

در مقاله پیش درباره نقش منجمان آماتور در کشف ابرنواخترها صحبت شد حال در ادامه به توضیح کشفیات این منجمان در بخش نواخترها و ستاره های دوتایی می پردازیم و در مقاله بعد فعالیت این گروه را در حوزه منظومه شمسی بررسی می کنیم .

ابرنواخترها از تماشایی ترین رویدادهای آسمان اند. ستاره ی معمولی و کم فروغ، در پی انفجاری عظیم، به قدری پُرنور می شود که شانه به شانه ی کهکشانی بزرگ می ساید. اما، شمار این رویدادها اندک است. آخرین ابرنواختری که ما در کهکشان خودمان شاهدش بودیم در حدود چهارص

در یادداشتهای نجومی بابل، رویدادهای تاریخی مهم نیز نوشته شده است. از جمله می توان به متنی اشاره کرد که در آن از شکست داریوش سوم و ورود اسکند به بابل یاد شده است.

یكی از كوشش‌های همیشگی ایرانیان باستان، تنظیم تقویمی بوده است كه با تقویم طبیعی و دوره رویدادهای كیهانی، حداكثر انطباق را داشته باشد.