زندگی با زنی که دزد است

چند سال است که ازدواج کرده و در این مدت متوجه شدم که همسرم علیرغم اینکه ماهانه مبلغ مناسبی پول به ایشان می دهم باز هم از جیب من و کسانی که برای مهمانی به منزل ما می آیند دزدی می کند. دیگر آبرویی برایم نمانده و با داشتن یک فرزند نمی توانم از او جدا شوم. عاجزانه تقاضا دارم بفرمایید که چگونه با او رفتار کنم تا متوجه کار غلطی که انجام می دهد شود و دیگر تکرار نکند.

در این خصوص چند راهکار به شما پیشنهاد می شود:
ابتدا یادداشتی تهیه نمایید و در این یادداشت بدون اشاره به خطاب قرار دادن مستقیم همسرتان آگاه بودن خود از این رفتار را نشان دهید و این یادداشت را در جایی که احتمال می دهید او مجدد دست به این رفتار می زند(کیف،جیب یا...) قرار دهید و برای او از تبعات دنیوی و اخروی مال حرام و غصبی توضیحاتی دهید. از عوارض آن از جمله آبرو ریزی اش و عقاب و مجازات آن بگویید.

آثار و عوارض دنیوی آن را شرح دهید و در پایان از او بخواهید به این رفتارش فکر و در مورد آن تامل داشته باشد و از تکرار آن صرفنظر نماید. در غیر این صورت او را تهدید به اقدام های دیگری کنید مثلاً تهدید به ترک کردن. گاه یک تلنگر می تواند رفتاری ریشه دار را محو نموده و فرد را با فطرتش همساز کند و یا این که او را جهت طلب کمک به سوی شما روانه سازد.
در ادامه اگر باز هم این رفتار ادامه پیدا کرد با او به صحبت و گفتگو بپردازید تا بتوانید علل درونی این رفتار را در او بیابید. عللی که می تواند همسر شما را به سرقت وادارد می تواند فقر عاطفی، احساس ناکامی و عدم تحقق اهداف شخصی، حسادت و نوعی خود کم بینی، احساس انتقام از سختی های زندگی، و ... باشد. لذا سعی کنید گفتگوی خود را در جهت کشف علل تنظیم کنید بدون این که به او برچسب منفی بزنید و یا او احساس کند تحقیر می شود با حفظ عزت نفسش با او صحبت کنید و هدف خود را کمک به او بیان کنید. اجازه دهید راه برای تخلیه هیجانی او و صمیمیت با شما باز شود. اگر خودافشاگری صورت گرفت رابطه عاطفی خود را پررنگ تر کنید. گاهی در میان همین روابط عاطفی و صمیمانه این رفتار نیز از بین خواهد رفت و در نهایت می توانید در این خلال با همکاری وی از یک روان شناس برای برطرف نمودن این رفتار کمک بگیرید و بهتر است روان شناس متعهد و مشاور مذهبی برگزینید.
در برخی افراد نیز مشاهده شده که به صورت بیمارگونه دست به دزدی می زنند به طوریکه ممکن است هیچ نیازی نداشته باشند و فقط و فقط به صورت بیمارگونه دزدی کنند. این فراد به اختلال جنون دزدی مبتلا می باشند. 
افرادی که به جنون دزدی مبتلا هستند بصورت بیمارگونه دست به دزدی میزنند و معمولاً آگاهانه این کار را انجام می دهند و به هیچ عنوان به دلیل نیاز مالی، ابراز خشم و یا کینه جویی این کار را انجام نمی دهند. چیزهاییکه که توسط این افراد دزدیده می شود حتی ممکن است برایشان ارزشی نداشته باشد زیرا این افراد در شرایطی خاص دچار احساس تنش فزاینده ای می شوند که این تنش بعد از ارتکاب به دزدی به احساس رضایت تبدیل می شود. گاه ممکن است پس دزدی چیزی را که دزدیده اند دور بیندازند و یا در انبار ذخیره کنند و گاهی اوقات دیده شده که مخفیانه آنها را باز می گرداند. آنها از اینکه چیزی را می دزدند احساس گناه می کنند و از اینکه مبادا دستگیر شوند بسیار می ترسند ولی متأسفانه دست خودشان نیست و بیمار هستند. این اختلال بیشتر در کسانی دیده شده که بستگان درجه اول آنها از اختلال وسواس برخوردار هستند.
در نهایت در صورتیکه همسرتان مبتلا به جنون دزدی بود و از ناتوانی خود در انجام این کار به شما شکایت کرد حتماً برای درمان با او نزد مشاور اختلالات روان شناختی مراجعه کنید.
پیشنهاد می شود برای حفظ آرامش خود و خانواده تان برای مدتی ارتباطات و معاشرت های خود را محدود کنید تا این موضوع به سرانجامی برسد و بیش از این شأنیت شما و همسرتان از بین نرود.