آتش سوزانهای عیدانه
بخش خانواده ایرانی وب سایت فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان در مطلبی به نحوه برخورد با کودکان در مهمانیهای نوروزی پرداخته است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : پنج شنبه 1398/01/08 ساعت 09:02
به گزارش روابط عمومی، مهمانی رفتن و مهمان آمدن برای آن دسته از خانوادههایی که دارای فرزند کوچک و نوپا هستند، یکی از کارهای سخت دنیا به شمار میرود. فرقی نمیکند خودشان پذیرای دوستان باشند یا به خانواده اقوام بروند در هر حال باید به طور مداوم دنبال کوچولوی خود باشند و «جیزه»، «عمو دعوات میکنه»،« خاله بهت آمپول میزنه»، « این کار خطرناکه و زشته» را برای جلوگیری از شیطنتهای کودکشان به کار ببندند.
زهراجمشیدی در بخشی ازاین مطلب آورده است :عموماً والدین در چنین مواقعی علاوه بر احساس شرمندگی دو نوع واکنش از خود نشان میدهند؛
1- کودک خود را دعوا و تهدید میکنند که در صورت ادامه شیطنتها، سریعاً او را از مهمانی بیرون میبرند، یا از داشتن فلان خوراکی و اسباب بازی و بردن به پارک محروم میسازند.
2- عدهای از پدر و مادرها عموماً با هرگونه شیطنت از سوی فرزند موافق هستند و کارهای آنها را حق کودکی کردن آنها میدانند. ممکن است در نهایت تنها از میزبان یا مهمانی که در خانهشان هستند عذرخواهی کنند و هیچ واکنشی نسبت به فرزند خود نشان ندهند.
برخی از والدین ترجیح میدهند برای اینکه از دست شیطنتهای فرزندشان در مهمانیها در امان باشند در چنین مواقعی، او را به پدر و مادر یا خواهر و برادرشان بسپارند. اما آیا نبردن کودک به مهمانی برای در امان ماندن از شیطنتهای آنها کار درستی است؟ یا اگر تصمیم به بردن کودک داشتید باید با مشاهده حرکات خارج از عرف او را دعوا کنید یا به حال خودش رها سازید؟ گرچه نقش والدین در مهمانی بردن کودکشان بیش از سایرین است اما نمیتوان گفت که میزبانها هیچ نقشی در واکنش به رفتار کودکان ندارند. از این رو میزبان باید با کودک بازیگوش چگونه رفتار کند؟
متن کامل مطلب «آتش سوزانهای عیدانه» دربخش خانواده ایرانی وب سایت فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان قابل مشاهده است.1- کودک خود را دعوا و تهدید میکنند که در صورت ادامه شیطنتها، سریعاً او را از مهمانی بیرون میبرند، یا از داشتن فلان خوراکی و اسباب بازی و بردن به پارک محروم میسازند.
2- عدهای از پدر و مادرها عموماً با هرگونه شیطنت از سوی فرزند موافق هستند و کارهای آنها را حق کودکی کردن آنها میدانند. ممکن است در نهایت تنها از میزبان یا مهمانی که در خانهشان هستند عذرخواهی کنند و هیچ واکنشی نسبت به فرزند خود نشان ندهند.
برخی از والدین ترجیح میدهند برای اینکه از دست شیطنتهای فرزندشان در مهمانیها در امان باشند در چنین مواقعی، او را به پدر و مادر یا خواهر و برادرشان بسپارند. اما آیا نبردن کودک به مهمانی برای در امان ماندن از شیطنتهای آنها کار درستی است؟ یا اگر تصمیم به بردن کودک داشتید باید با مشاهده حرکات خارج از عرف او را دعوا کنید یا به حال خودش رها سازید؟ گرچه نقش والدین در مهمانی بردن کودکشان بیش از سایرین است اما نمیتوان گفت که میزبانها هیچ نقشی در واکنش به رفتار کودکان ندارند. از این رو میزبان باید با کودک بازیگوش چگونه رفتار کند؟